قیام لله

کسانی که با کد، تعطیل کردن نظام تحلیلی و تلاش برای تبدیل مردم و جبههٔ انقلاب به ربات‌هایی که با دکمه زدن آن‌ها باید تصمیم گرفته یا عمل کنند، برخلاف سیرهٔ امام و رهبری عمل کرده‌اند و تازه اگر غرض نداشته باشند، قطعاً خدمت هم نمی‌کنند. باید در برابر چنین افرادی ایستاد و نتایج اقدامات این افراد در گذشته و حال و نوع نگاه آنان به ولایت‌فقیه و مردم به افکار عمومی معرفی شود.

ادامه‌ی خواندن→

از سعدآباد تا لوزان، نگاه محافظه‌کاری تجدیدنظرطلبانه به مذاکرات هسته‌ای است. نگاهی که به دنبال حفظ وضع موجود و پذیرش نظم نابرابر جهانی ضمن داشتن انتقاداتی به آن است. لذا توافق با نظام سلطه و آمریکا به هر قیمت! برای آن اصالت دارد و در برابر آن دفاع از منافع ملی و تغییر وضع موجود را غیرواقع‌بینانه می‌بیند، برای توجیه این مسئله حتی مسائل فنی، حقوقی واقعی بارشده بر کشور را ندید گرفته یا بی‌اهمیت جلوه می‌دهد.

ادامه‌ی خواندن→

شعار استقلال بدون برنامه داشتن برای مستقل کردن کشور، بی‌فایده است. شعار استقلال برای نگه‌داشتن جهت‌گیری گفتمانی جامعه لازم است، اما باید در کنار شعار استقلال، به ابعاد استقلال به‌ویژه در حوزهٔ اقتصادی و فرهنگی توجه کرد. استقلال را صرفاً به حوزه سیاسی محدود ندید. چه این‌که ابزار تسلیم کردن کشورها اقتصاد و فرهنگ است و استقلال سیاسی درگرو استقلال سیاسی و فرهنگی است، گرچه اولین گام استقلال سیاسی است. کشورهای سازش کرده اکثراً از همین حوزه ضربه خوردند. حتی مصر انقلابی بعد از به ثمر نشستن بیداری اسلامی برای حل مشکل امنیت غذایی خود دست به دامان ما شد، ما به دلیل ناتوانی و سیستم فشل و ضد تولید کشور خود نتوانستیم به او کمک کنیم، به‌ناچار دست به دامن نظام سلطه شد و فروپاشی اقتصاد، فرهنگ و درنهایت براندازی دولت خویش را به تماشا نشست و ضدانقلاب توانست با اندک تحرکی برگردد. برنامه برای اصلاح آسیب‌پذیری‌های اقتصادی به‌عنوان اولویت اول که در حوزه‌های ملی و محلی نظیر نظام فاسد بانکی مولد تورم، با بنگاه‌داری و مصرف نقدینگی‌اش در حوزه‌های غیرمولد و سوداگرانه نظیر زمین و مسکن (که عوض شدن چهرهٔ مشهد و تهران با مگاپروژه‌های آن‌ها علاوه بر فجایع اقتصادی، فجایع عظیم فرهنگی برای کشور آفریده است)، معوقات بانکی، عدم شفافیت در سراسر اقتصاد به‌ویژه بانک، زنجیرهٔ توزیع کالا، زمین و مسکن، عدم مالیات گرفتن از سوداگری و به‌صرفه شدن دلالی، وابسته کردن کشور به پول نفت، آن‌هم با ارز واسط دلار و یورو، وابسته کردن کشور به واردات بنزین و کالاهای استراتژیک کشاورزی و… مواردی است که باید موردتوجه قرار گیرد. در کنار آن نیز کارهای خودجوش جناح فرهنگی مؤمن باید به‌صورت سازمان‌یافته زمینه استقلال فرهنگی را فراهم کند. ادامه‌ی خواندن→

واقعیت آن است که نه توافق با کدخدا در طول ۱۶ ماهه گذشته دستاوردی برای اقتصاد کشور نداشته چنان‌که حتی وزیر نفت به عدم وصول پول‌های نفتی اشاره کرد. علی‌رغم تبلیغات کاسبان تسلیم، راهکارهای متعددی هست که نه‌تنها اقتصاد را واکسینه می‌کند، بلکه بعضاً فوری و بعضاً در میان‌مدت درآمد برای دولت ایجاد می‌کند. ادامه‌ی خواندن→

ملت‌های مسلمان باید بدانند که ایران کشوری است که رسماً با امریکا می‌جنگد (امام خمینی) تجمع دانشجویی در اعتراض به مذاکره با عمو سام. امروز در سالروز قطع رابطه با شیطان بزرگ. ساعت ۱ ولی عصر پایین‌تر از جمهوری تقاطع جامی جلوی دبیرخانه شورای عالی امنیت ملی. ادامه‌ی خواندن→

ای دنیای استکبار و جهان‌خوار! بدان که مسلمان ایرانی و انقلابی با این حربه برنده (شهادت)، در مقابل تمام زرق‌وبرق‌های آهنین و تبلیغات شما می‌ایستد و تا آخرین قطرهٔ خون خود می‌خروشد. ما لکهٔ ننگ زیر بار زور اجانب رفتن را از دامان خود پاک خواهیم کرد و هرگز اجازه نخواهیم داد که خاک گلگون میهن اسلامی این سرزمین شیران و دلیران و عاشقان اسلام آلوده به چکمهٔ کوردلان اجانب شود (شهید حمیدرضا علیزاده).

ادامه‌ی خواندن→

آقاسی طبیب دوار بطبه بود، به جمع‌های مختلف می‌رفت و غیر از خود محتوای شعر، لحن انقلابی و حماسی او تأثیر شعر را دوچندان می‌کرد، اشعار آقاسی نه‌تنها وضعیت آن روز جامعهٔ ایران را بازنمایی می‌کرد، که بسیاری از آن‌ها هنوز تازه و حرف روز است. آقاسی تلاش می‌کرد تا تکرار آرمان‌ها و دعوت به مبارزه را با مبانی اسلامی و شیعی پیوند بدهد.

ادامه‌ی خواندن→

او که پسرش را در زمانهٔ اوج تهاجم فرهنگی دشمن بر اساس ارزش‌های انقلابی بزرگ کرده است. بعد از شهادت او به تعبیر نویسنده دفاع‌مقدس رحیم مخدومی، ام‌وهب انقلاب اسلامی شد. هم عمارگونه به روشنگری و دفاع از ارزش‌هایی که پسرش جان فدا کرد و مشخصاً صنعت هسته‌ای افتاد و با بصیرت خود دربازی‌های بعضی سیاسیون برای سوءاستفاده از خانواده شهدای هسته‌ای در اعلام رضایت از تعطیلی مراکز هسته‌ای بازی نخورد.

ادامه‌ی خواندن→

بیژن ارژن شاعر کرمانشاهی‌الاصل، یکی از شاعران انقلابی است که توجه ویژه به عناصری مثل عدالت اجتماعی دارد. او که از حلقهٔ محمدجواد محبت محسوب می‌شود، اشعار زیادی با این مضامین دارد. او گرچه کم‌تر سیاسی است اما در شعرهایش مضامین عدالت‌خواهانه فراوان هست.

ادامه‌ی خواندن→

می‌گویند در بن‌بستیم و چاره‌ای جز نرمش مقابل کدخدا ولو با توافق بد نیست؛ اما واقعیت آن است که نه توافق با کدخدا در طول ۱۶ ماهه گذشته دستاوردی برای اقتصاد کشور نداشته چنان‌که حتی وزیر نفت به عدم وصول پول‌های نفتی اشاره کرد. علی‌رغم تبلیغات کاسبان تسلیم، راهکارهای متعددی هست که نه‌تنها اقتصاد را واکسینه می‌کند، بلکه بعضاً فوری و بعضاً در میان‌مدت درآمد برای دولت ایجاد می‌کند. ادامه‌ی خواندن→

وحید جلیلی باوجود ذوابعاد بودن بیش از همه‌چیز روحیهٔ فرهنگی و مشخصاً هنری دارد. از نوجوانی آثار هنری را مصرف و رصد می‌کرده حتی در مشهد به دیدن فیلم‌های کلاسیک سینما در یکی از پاتوق‌های سینمایی می‌رفته است. در دانشگاه و بسیج، تجربهٔ کار فرهنگی دارد. با محیط‌های هنری مثل حوزهٔ هنری مرتبط است و بعد هم که به فضای ژورنالیستی وارد می‌شود بیش از همه‌چیز دغدغهٔ فرهنگ و هنر انقلاب با رویکرد عدالت‌خواهانه و انقلابی دارد. ادامه‌ی خواندن→

علیرضا کمری رویکرد تاریخی جدی نیز دارد. این رویکرد تاریخی از ادبیات سنتی ایران تا بررسی خاطره نگاشته‌های پارسی را در خود داد چنان‌که در کتاب یاد خاطره (درآمدی بر خاطره‌نویسی و خاطره نگاشته‌های پارسی در تاریخ ایران) و هم‌چنین بازیابی یک واقعه که مشخصاً بخشی از ماجرای تاریخی مقاومت علیه انگلیس بازسازی‌شده است را در کارهای او می‌بینیم. ادامه‌ی خواندن→

سوال این‌جاست که آقای هاشمی چه اصراری بر تغییر این سیاست جمهوری اسلامی دارد؟ این تغییر موضع جمهوری اسلامی از جانب پدر جریان مدعی اعتدال با چه نیتی صورت می‌گیرد؟ چرا باید سرنوشت مسئله‌ی فلسطین با سخنان نسنجیده با هاله‌ای از ابهام مواجه شده، راه برای زورگویی دشمن باز و راه‌حل نظام جمهوری اسلامی به خود تبدیل شود؟ ادامه‌ی خواندن→

آخرین نکته در مقدمه بحث این است که جبهه فرهنگی انقلاب چه طور شکل می‌گیرد؟ از بعد از سال فتنه این همه قرارگاه، شبکه، جبهه و دفتر در بچه حزب‌اللهی‌ها شکل گرفت. آیا واقعاً جبهه فرهنگی انقلاب شد؟ روشنفکرها را ببینیم، بیضایی یک برنامه می‌سازد، ده نفر روی آن یادداشت می‌نویسند. برنامه هفت برایش برنامه می‌گیرد. تشکل‌های دانشجویی‌شان آن را در دانشگاه‌ها پخش می‌کنند، جلسه نقد و سخنرانی و تقدیر می‌گذارند. مهرنامه، صدا، اندیشه پویا و تجربه برایش مطلب می‌زنند. یعنی فضای جبهه‌ای دارند. در عرصه‌های دیگر هم همین است، یکی از رفقا به بعضی تحرک‌های روشن‌فکران که جمعی است، می‌گفت جبهه فرهنگی انقلاب مخملی! ولی این طرف ضمن همه این نهادها و کارهای خوبی که بعد از فتنه شروع شده هنوز جبهه فرهنگی انقلاب شکل نگرفته است. رفقا، جبهه فرهنگی انقلاب با کار شکل می‌گیرد. کما این که جشنواره عمار با کار وسط آمده و شماها با همدیگر احساس هویت مشترک دارید، ولو این که با هم هیچ ارتباطی نداشته باشید و فقط در همین نشست همدیگر را ببینید و برود تا سال بعد و نشست بعدی. عمار شده یک هویت. ادامه‌ی خواندن→

یکی از عناصر مهم جشنواره عمار، نقد درون گفتمانی است. نقد درون گفتمانی مثل نگاه روشنفکری غر زدن و سیاه‌نمایی نیست. آوردن مشکل است، نشان دادن ناکارآمدی‌ها، کسانی که نمی‌دانند، نمی‌توانند، نمی‌فهمند؛ اما با نشان دادن مسیر اصلاح، نشان دادن این فضا که وضعیت قابل‌تغییر است، قابل‌رفتن  و حرکت است. این فرق اساسی است. ادامه‌ی خواندن→

 مجموعه‌های مردمی، دانشجویی و رسانه‌ها باید به جای سرگرم شدن به موارد ریز همین ساختارها و عملکردها را از مسئولین مطالبه کنند. سخنان مسئولین سه قوه در همین همایش سرخط های خوبی برای مطالبه از همین هاست: مثلاً اگر همه به شفافیت معتقدند چرا در مورد حساب های بانکی، زمین و مسکن، نظام توزیع اقدام نمی‌کنند؟ چرا در مورد نظارت بر بانک‌ها اقدام نمی‌کنند در صورتی که مسئله آن قدر بین و مشخص است که علاوه بر رهبری روسای هر سه قوه به مواردی نظیر بنگاه داری بانک ها اشاره کرده اند؟ آن گاه به جای اقدام عملی و قانونی هر قوه، بر ضرورت آن تأکید صروت می‌گیرد. رانت‌های ویژه در واردات‌‌ها مگر در درون دولت قابل شفاف سازی نیست؟ و در همه موارد دیگر مورد تأکید قابل بررسی است. ادامه‌ی خواندن→

بر این اساس توافق درهرصورت موجب برداشته شدن تحریم‌های اصلی نیست و چه متن مشترک ظریف و موگرینی چه متن بیانیهٔ مطبوعاتی آمریکا محور قرار گیرد، نشان‌دهندهٔ دادن امتیازات بی‌شمار از طرف ایرانی به‌صورت دقیق، عینی و زمان‌مند، برگشت‌ناپذیر و برداشتن تحریم‌های اصلی و شکستن ساختار اصلی تحریم که علت اصلی مذاکرات بوده به تحقق نخواهد پیوست. ادامه‌ی خواندن→