الزامات اصلاح در روند افطاری های رهبری با دانشجویان

عده ای از افراد بر این تصور هستند که این مهم ترین فرصت است که به صورت سالیانه رهبر و باقی فعالین دانشجویی مطالبات و مواضع آن ها را می شنوند، و تنها فرصتی است که صدا و سیما به بازتاب جدی سخنان و مواضع جریان دانشجویی می پردازد، و مهم ترین فرصت ارتباط با افکار عمومی نیز هست، لذا این فرصت را به تریبون بیان مواضع، گزارش کار، انتقاد از مسئولین و…. تبدیل می کنند و بی توجه به جایگاه رهبری و الزاماتی که بر شخص رهبری مترتب است بحث هایی را ارائه می کنند که جلسه را از کارکرد خودش خارج می نماید.

بسم الله الرحمن الرحیم

اشاره: این مطلب برای شماره ی ۱۴۶ پنجره و یک هفته پیش از افطار دانشجویان با رهبری نوشته شده بود. نشریه ی پنجره در هنگام چاپ بعضی بندها را تغییر داد.

افطاری های هر ساله ی رهبری یکی از مهم ترین نقاط عطف برای مشخص شدن مسیر آینده ی دانشگاه و جنبش دانشجویی است. هر ساله تشکل های دانشجویی، نخبگان علمی و فرهنگی و…. در این دیدار به ارائه ی نکاتی می پردازند. این نکات حول تبیین مواضع، گزارش اقدامات، بیان مسائل و مشکلات دانشگاه و فعالیت دانشجویی و کشور و نظام بین الملل، پرسش و طرح ابهامات برای مشخص شدن مسیر هست. رهبر معظم انقلاب نیز ضمن آماده کردن بحث مستقل خودشان نسبت به این بیانات بی توجه نمی مانند و واکنش نشان می دهند و بخش عمده ای از صحبت خود را به تبیین نکات مهم آن ها اختصاص می دهند. عدم درک صحیح از این ظرفیت موجب شده است تا راند و ماند جلسه پایین بیاید.

عده ای از افراد بر این تصور هستند که این مهم ترین فرصت است که به صورت سالیانه رهبر و باقی فعالین دانشجویی مطالبات و مواضع آن ها را می شنوند، و تنها فرصتی است که صدا و سیما به بازتاب جدی سخنان و مواضع جریان دانشجویی می پردازد، و مهم ترین فرصت ارتباط با افکار عمومی نیز هست، لذا این فرصت را به تریبون بیان مواضع، گزارش کار، انتقاد از مسئولین و…. تبدیل می کنند و بی توجه به جایگاه رهبری و الزاماتی که بر شخص رهبری مترتب است بحث هایی را ارائه می کنند که جلسه را از کارکرد خودش خارج می نماید.

آدرس های غلط

اهم این موارد به این شرح است:

• تکرار مطالب گذشته ی رهبری.
• نقد سیاست زده ی بعضی مسئولین غایب در جلسه که اکثراً واکنش رهبر معظم انقلاب را حتی در مواردی که خودشان هم نظر دانشجویان هستند برمی انگیزد. (مثل واکنش به سخنان در مورد بدنه ی کارشناسی دولت به برنامه ریزی که بعداً از طرف خود معظم له تکرار شد. در سال ۱۳۸۵)
• اعلام مواضع هر تشکل در مورد مسائل مختلف دانشگاه و کشور (که نه برای خود مجموعه های دانشجویی جذابیت دارد نه برای چنین جلسه ای ضرورت) و نه طرح سوال و ابهام
• نقد مسئولان غایب در جلسه با ادبیات سیاست زده نه اصلاحی (مثل موضع گیری مقام معظم رهبری در مورد ادبیات به کاررفته در مورد دست راست و چپ ریاست جمهور در سال ۸۹)
• به کار بردن ادبیات تمجیدی در مورد مقام معظم رهبری
• به کار بردن حرف های ادیبانه ی دور از انتظار (مثل درخواست یک خواهر دانشجو برای حرفی صوفیانه زدن در دیدار ۱۳۸۹)

بعضی آدرس های درست کارهای به یادماندنی

• طرح وقایع اتفاق افتاده در دانشگاه فردوسی مشهد و تعطیلی بسیح فنی فردوسی مشهد به جرم دنبال کردن و اجرایی کردن پیام رهبری به جنبش دانشجویی برای پی گیری عدالت (۶/۸/۸۱) درافطاری ۸۱ به وسیله ی یک نخبه ی علمی.
• طرح سوال نسبت بین آرمان خواهی دانشجویان و مصلحت اندیشی مسئولین بعد از وقایع هسته ای به وسیله ی میثم نیلی دبیر کل وقت اتحادیه ی جامعه ی اسلامی دانشجویان. در افطاری ۸۲ که با پاسخ مبسوط و راهگشای رهبر معظم انقلاب همراه شد.

• طرح بحث پرویز امینی دبیر اتحادیه ی انجمن های اسلامی دانشجویان مستقل در مورد سال پاسخ گویی در سال ۱۳۸۳

• طرح مفاسد اقتصادی از جانب جواد میری نماینده ی جنبش در سال ۱۳۸۴
• طرح بحث در مورد انجمن حجتیه از جانب امیرجلیلی نژاد نماینده ی جنبش عدالتخواه دانشجویی و بحث صدا و سیما از جانب او و نماینده ی بسیج دانشجویی در سال ۱۳۸۵ که منجر به دیدار ماه بعد تشکل های دانشجویی با رییس صدا و سیما شد.
• طرح بحث رابطه ی امت و امامت از جانب مرتضی فیرزوآبادی دبیر جنبش عدالتخواه دانشجویی در سال ۱۳۸۶ که کل سخنرانی مقام معظم رهبری را به خود اختصاص داد.
• طرح بحث الرامات حرکت نسل آینده ی انقلاب از جانب محسن دهنوی نماینده ی بسیج دانشجویی.
• طرح بحث ظرفیت های مغفول قانون اساسی از جانب سید حسن موسوی فر نماینده ی جنبش عدالتخواه ، طرح بحث جنگ نرم از سوی سعید سلیمانی نماینده ی بسیج دانشجویی، طرح بحث صدا و سیما از جانب نماینده ی انجمن مستقل مسعود توسی در سال ۱۳۸۷
• طرح بحث نسبت وحدت و خلوص از جانب نماینده ی بسیج دانشجویی مهدی مقام فر و طرح بحث خصوصی سازی آموزش و پرورش و بهداشت و نقش آفرینی بین المللی جنبش دانشجویی از جانب مسعود براتی نماینده ی جنبش عدالتخواه دانشجویی و اعلام آمادگی برای همکاری در نقشه ی جامع علمی کشور از جانب سید علی روحانی در سال ۱۳۸۹
• طرح سوال علت عدم تغییر شورای عالی انقلاب فرهنگی  و قانون تشهیر و اصل ۴۴ از طرف جعفری نژاد نماینده ی جنبش وطرح مرکز مطالعات اقتصادی از جانب نخبه ی علمی به نمایندگی از بسیج دانشجویی صنعتی شریف

چه باید کرد؟

• باید دولت و حکومت زدگی در فعالیت های مهم کشور به ویژه رسانه ها به پایان برسد. این به چه معناست یعنی باید جریان های دانشجویی درون جبهه ی انقلاب کارهای شان در صدا و سیما دیده شود. و از اقدامات دوپینگی مثل استفاده از فعالان دانشجویی به عنوان کارشناس که هیچ استفاده ای جز چهره شدن دوپینگی نیروها نمی کند، خودداری شده و بازتاب اقدامات و مواضع مهم جریان های دانشجویی در صدا و سیما ضریب جدی پیدا کند . این کار موجب می شود تا هرساله تنها تریبون جنبش دانشجویی در صدا و سیما به دیدار رهبری معدود نگردد.
• سخنان و موارد مطرح شده ی سال های گذشته ی تشکل ها و نخبگان به صورت منظم و مشخص نه تیتروار در سایت دفتر رهبری یا تارنمای نهاد رهبری در دانشگاه ها منعکس شود به صورتی که مشخص باشد چه مواردی در سال های گذشته مطرح شده است.
• از سخن گفتن در مورد مسئولین غایب در جلسه که طبیعتا رهبر معظم انقلاب را به واکنش وامی دارد خودداری شود.

• گزارش کار و مواضع تشکل ها و نخبگان به صورت مکتوب آماده شده و تقدیم معظم له شود.

• گرچه رهبری در افطار سال ۸۱ تاکید کردند که کارویژه ی این جلسه پرسش و پاسخ نیست اما مهم ترین کار مثبت این است که ارائه کنندگان به ارائه ی بحث ها به طرح ابهامات و سوال ها و نیازهای اصلی جنبش دانشجویی، دانشگاه و کشور همت بگمارند، که سخنان رهبر معظم انقلاب ظرفیت های جدیدی را بگشاید.
• فضای یأس آلود بر انتقادات چیره نیندازد و تنها مواردی ذکر شود که بازتابی از جانب مقام معظم رهبری خواهد داشت. یا دو جهت مثبت و منفی اقدامات و ظرفیت های ایجاد شده در کنار مشکلات مورد توجه قرار گیرد.
• از تکرار صحبت های قبلی رهبر معظم انقلاب در مقابل ایشان جلوگیری به عمل آید.

• از ابراز ارادت نسبت به شخص رهبر انقلاب – که نه لازم است نه مورد تایید ایشان و مورد سوء استفاده ی ضد انقلاب و مخالفین برای مقایسه ی روابط در – در جلسه خودداری شود.

• از بحث های سیاست زده و مصداقی بدون اثر بیرونی و اصلاحی (که در مواردی مشابه شده با حمایت های هماهنگ شده ی بعضی تشکل ها که حاضران بیشتری در جلسه را دارد همراه است) خودداری شود.

• زمان مشخص کوتاه نه ۵-۷ دقیقه که(اصولا از جانب برگزار کنندگان برنامه در دفتر به تشکل ها گفته می شودو  در موارد بسیاری نقض می شود) مثلاً مشخصاً ۴ یا ۵ دقیقه  به افراد اختصاص داده شود و از خروج از حد زمانی که موجب تضییع حق بعضی افراد یا تجاوز آنان به وقت سخنرانی رهبر معظم انقلاب است جلوگیری شود، به هر عنوان و با هر میزان اهمیت جلوگیری شود.
• ترکیب نخبگان علمی حاضر در جلسه تغییر کند، المپیادی ها و نخبگان با تعریف معیوب امروزی بنیاد نخبگان، نخبگان اصلی علمی کشور نیستند. کسانی که برای ارتباط صنعت و دانشگاه، یا پاسخ گویی علوم انسانی به سوالات جدی کشور بر اساس مبانی دینی و با استفاده از دستاوردهای موجود بشری اقدام می کنند، به بسیاری از افراد بی اولویت که حرف های کلی از توجه به نخبگان و ضرورت ارتباط صنعت و دانشگاه و…. می گویند اولویت دارند. تعریف درست نخبه را باید از چنین جلساتی که اثر نمادین آن بیشتر از اثر واقعی آن است درست کرد.

• از همه مهم تر فضایی در افطاری هست که به خاطر کمیت کم ضرکت کنندگان علاقه ی بسیار زیادی برای نوع حضور در جلسه هست. نحوه ی توزیع کارت و حضور چهره های ثابتی که بعضاً سال های متمادی صاحب کارت می شوند، و فضای بیرون جلسه که از چند هفته قبل تا دیدار در همه جا مهم ترین سوال از نحوه ی تهیه ی کارت و خواهش برای ذخیره کردن کارت برای شان است و حتی تا دم در بیت نیز فضای از خودگذشتگی های شب عملیات و حتی گریه کردن ملت برای داخل شدن (مثل درخواست اعزام به عملیات) اتفاق می افتد. فارغ از این که مهم تر از عکس رهبری را زدن و دیدار او رفتن و بعد عکس فرامینش عمل کردن پی گیریم نویات رهبری مهم است. اما باید ساختار معیوب این دیدار تغییر کند. افطار دفتر معظم له، جهت از بین بردن فضای موجود مشتاقان بسیار، می تواند به صورت ساده تر (از لحاظ کیفیت افطار) با کمیت بیشتر شرکت کنندگان در جایی مثل مصلای امام خمینی (مثل دیدارهای سال ۷۷  ایشان با جوانان یا سخنرانی نیمه ی شعبان ۸۱ ) – که با وضعیت فعلی برگزاری نمایشگاه قرآن، روزهای آخر ماه مبارک تخلیه می شود.-  یا در ورزشگاه یا یک محیط دانشجویی، برگزار شود. و تعداد بیشتری از دانشجویان امکان حضور در چنین جلسه ای را بیابند.