انتخابات و مجلس در اندیشه ی امام خمینی

مردم یکى را تعیین کنند،…. ما هم رأیمان را علناً به مردم اظهار مى‏کنیم که آقا آنکه من مى‏خواهم این است؛ شما میل دارید به این رأى بدهید، میل دارید هم خودتان آزادید. قهراً مردم وقتى آزاد هستند یک نفر صالح را انتخاب مى‏کنند و آراى عمومى نمى‏شود خطا بکند. یکوقت یکى مى‏خواهد یک کارى بکند اشتباه مى‏کند، یکوقت یک مملکت سى میلیونى‏ نمى‏شود اشتباه بکند. کسى بگوید خوب لَعلَّ یک آدمِ غلطى را گذاشتند؛ اگر غلطى را گذاشتند، قدم اول را که برداشت همین ملت عزلش مى‏کنند تمام مى‏شود. ما مى‏گوییم که باید رئیس یک مملکتى را خود ما، خود جمعیت، خود ملت تعیین کند. قهراً وقتى که یک ملتى مى‏خواهد یک کسى را براى سرنوشت مملکت خودش تعیین کند، این یک آدم صحیح را تعیین مى‏کند نه یک آدم فاسدى را؛ و قهراً اشتباه در سى میلیون جمعیت نخواهد شد. ما هم تبلیغات خودمان را در وقت انتخابات مى‏کنیم. ما هم کاندیداى خودمان را مى‏گوییم(صحیفه امام، ج‏۵، ص: ۳۲۳، سخنرانى [در جمع ایرانیان مقیم خارج (عدم صلاحیت پهلوى براى حکومت)]زمان: ۱۰ دى ۱۳۵۷/ ۱ صفر ۱۳۹۹)بسم الله الرحمن الرحیم

این متن بر اساس جلد شماره یک مجموعه ی تبیان تحت عنوان انتخابات و مجلس از دیدگاه امام خمینی تهیه شده است. سرفصل های آورده شده در آن خلاصه ی جملات امام است و بعضی از جملات مهم و برگزیده نیز ذیل هر بخش آمده است.

  1. ویژگی‌های مجلس:
    1. عصاره ی فضائل ملت
    1. منعکس کننده ی اقوال و احوال و طرز روحیه و افکار نمایندگان
    1. ماحصل جمعیّت وفادار به اسلام، فراهم آمده از تکبیرهای مردم، عصاره ی زحمات طاقت‌فرسای ملت مسلمان
    1. بالاترین مقام در مملکت، تنها مرکزی که همه ی قوا باید از آن تبعیّت، بالاتر از همه ی قوای کشور، نمایندگی مجلس مهم‌ترین مقام، در رأس همه ی امور (امکان خوب کردن همه ی مسائل کشور با مجلس خوب)، اساس کشورها برای اصلاح یا فساد، اکثریت مسائل کشور بی واسطه یا با واسطه بسته به مجلس، اساس دولتی خوب

جملات برگزیده

مجلس درراس همه ی امور

 قضیه مجلس است. مجلس یک چیز سهلى نیست کارش. مجلس یک چیزى است که در رأس همه امورى که در کشور است واقع است. یعنى مجلس خوب همه چیز را خوب مى‏کند و مجلس بد همه چیز را بد مى‏کند.

(صحیفه امام، ج‏۱۸، ص: ۲۸۲ بیانات [در جمع بعضى از مسئولان سپاه (عدم گرایش به جریانات سیاسى)] زمان: صبح ۱۲ دى ۱۳۶۲/ ۲۸ ربیع الاول ۱۴۰۴)

تنها ملجأ ملت وقوه ی مجتمع ملت

مجلس تنها مَلْجئیى است که براى یک ملت است. مجلس قوه مجتمع یک ملت است در یک گروه. تمام قواى یک ملت در یک گروه مجتمع است. و مجلس از همه مقاماتى که در یک کشورى هست بالاتر است. بنا بر این یک همچو مقامى را نشکنید این طور

(صحیفه امام، ج‏۱۲، ص: ۲۰۰ پیام رادیو- تلویزیونى [به ملت ایران در آغاز سال نو (تذکراتى در مورد انتخابات مجلس)] زمان: ۲۹ اسفند ۱۳۵۸/ ۲ جمادى الاول ۱۴۰۰)

  1. حقوق و وظایف مردم
    1. حضور در صحنه
      1. مقابله با نقشه ­ی دشمن برای دور کردن مردم از صحنه های انقلاب و بی تفاوت کردن جوانان و القائات توأم با تهدید و ارعاب و تلاش برای عطف اذهان به مسائل دیگر
      1. هجوم به صندوق رای و ریختن آراء با کمال آرامش و مراعات اخلاق انسانی اسلامی
      1. عدم تحت تأثیر شایعه شدن و سستی و سردی نشان دادن از خود
      2. تکلیف شرعی به دخالت در امور و سیاست، مسئولیت سرنوشت اسلام و مسلمین بر عهده­ی ملت و ضرورت عدم کنار نشستن
      3. عدم کناره گیری (بالاترین گناه)، عدم کناره گیری و مسامحه در تشخیص
      1. جلوگیری از سست شدن پایه­ های جمهوری اسلامی در دنیا با رأی پایین (قدرت مجلس به رأی است)
      1. عدم کنار رفتن و رأی ندادن در صورت عدم مطابقت با میل
      1. جزو عبادات بزرگ بودن: ضرورت مشغول نشدن به عمل دیگری به جای شرکت در انتخابات
      2. توجه به صحنه سازی و اغفال چپ­گرایان و راست­گرایان و ریشه­ های فاسد رژیم سابق برای نفوذ به مجلس و تحمیل مقاصد شوم اجانب

جملات برگزیده

شرکت همیشگی در انتخابات

 این جانب تحت هر شرایطى در انتخابات شرکت مى‏کنم‏

(صحیفه امام، ج‏۲۱، ص: ۱۰، پیام [به ملت ایران (حفظ شئونات اسلامى و اخلاقى در تبلیغات کاندیداها)]زمان: ۱۱ فروردین ۱۳۶۷/ ۱۲ شعبان ۱۴۰۸)

 امروز قدرت هست و همه مسئولیم

 همه در پیشگاه خداى تبارک و تعالى مسئول هستید، و در پیشگاه ملت و نسلهاى آتیه هم مسئول هستید. گمان نکنید که به ما چه کار دارد. خیر، همه چیز به شما مربوط است. امروز مثل زمان سابق نیست که بگویید که ما قدرت نداشتیم، نمى‏توانستیم. امروز مى‏توانید. امروز همه قدرت دست‏ ملت است. امروز رئیس جمهور، رئیس ارکان حرب، رئیس ارتش، با شما، با آن بازارى مثل هم هستید. در امر، نه او مى‏تواند به شما تحمیل کند و نه شما مى‏توانید تحمیل کنید، و نه شما زیر بار مى‏روید. امروز همه مسئولیم.

(صحیفه امام، ج‏۱۲، ص: ۱۸۴ و ۱۸۳ پیام رادیو- تلویزیونى [به ملت ایران (مسئولیت ملت در انتخابات مجلس)] زمان: ۲۲ اسفند ۱۳۵۸/ ۲۴ ربیع الثانى ۱۴۰۰)

 ضرورت دخالت همه در کارسیاسی و کار سیاسی زن مثل مرد

باید همه شما در این امر نظر داشته باشید، در امور سیاسى نظر داشته باشید. براى اینکه امور سیاسى مخصوص یک طبقه نیست، همان طورى که علم مخصوص یک طبقه نیست. همان طورى که مردها باید در امور سیاسى دخالت کنند و جامعه خودشان را حفظ کنند، زنها هم باید دخالت کنند و جامعه را حفظ کنند. زنها هم باید در فعالیتهاى اجتماعى و سیاسى همدوش مردها باشند، البته با حفظ آن چیزى که اسلام فرموده است،

(صحیفه امام، ج‏۱۸، ص: ۴۰۳، سخنرانى [در جمع اعضاى مکتبهاى اسلامى قم و مسجد جامع نارمک (نقش بانوان)]، زمان: صبح ۱۹ فروردین ۱۳۶۳/ ۶ رجب ۱۴۰۴)

مسئولیت همه در سرنوشت کشور

همه و همه مسئول سرنوشت کشور و اسلام مى‏باشند؛ چه در نسل حاضر و چه در نسلهاى آتیه؛ و چه بسا که در بعض مقاطع، عدم حضور و مسامحه، گناهى باشد که در رأس گناهان کبیره است. پس علاج واقعه را قبل از وقوع باید کرد، و الّا کار از دست همه خارج خواهد شد. و این حقیقتى است که بعد از مشروطه لمس نموده‏اید و نموده‏ایم. چه هیچ علاجى بالاتر و والاتر از آن نیست که ملت در سرتاسر کشور در کارهایى که محول به اوست بر طبق ضوابط اسلامى و قانون اساسى انجام دهد؛

(صحیفه امام، ج‏۲۱، ص: ۴۲۲ وصیتنامه سیاسى- الهى‏ زمان: تاریخ نگارش ۲۶ بهمن ۱۳۶۱/ ۱ جمادى الاول ۱۴۰۳تاریخ بازبینى و اصلاح ۱۹ آذر ۱۳۶۶)

عدم سپردن سرنوشت ملت به روشن فکرها

 ملت ما مقدراتشان را دست این اشخاصى که به اصطلاح خودشان روشنفکر [نسپرند] نه هر روشنفکرى. روشنفکرها بسیارى‏شان خوبند. آنهایى که علاقه‏اى به اسلام ندارند. اینها هم از گفتار و اعمال سابق و لاحقشان معلوم مى‏شود که اینها چه هستند

(صحیفه امام، ج‏۸، ص: ۳۳۸، سخنرانى [در جمع طلاب مدرسه فیضیه و مبلغان (راه الهى و راه شیطانى)]، زمان: ۷ تیر ۱۳۵۸/ ۳ شعبان ۱۳۹۹)

امضای آزادی رای در اسلام

آزادى آرا در اسلام از اول بوده است، در زمان ائمه ما- علیهم السلام- بلکه در زمان خود پیغمبر آزاد بود. حرفهایشان را مى‏زدند. ما حجت داریم. کسى که حجت دارد از آزادى بیان نمى‏ترسد لکن توطئه را اجازه نمى‏دهیم. اینها حرف ندارند، توطئه مى‏کنند.

(صحیفه امام، ج‏۶، ص: ۲۷۷ سخنرانى [در جمع مردم (نتایج مبارزات ملت- تأکید بر «جمهورى اسلامى»)] زمان: ۱۰ اسفند ۱۳۵۷/ ۲ ربیع الثانى ۱۳۹۹)

عدم بی تفاوتی

باید همه ما در این زمانى که احتیاج دارد اسلام به شما جوانها، پیغمبر اکرم احتیاج دارد به شما، الآن امیر المؤمنین احتیاج دارد به شما، رفع کنید این احتیاجش را. احتیاج این است که بى‏تفاوت نباشید نسبت به مملکتتان. احتیاج این است که قانون اساسى، اساس مملکت شماست. بى‏تفاوت نباشید که بروید سراغ کارتان، بنشینید

(صحیفه امام، ج‏۱۱، ص: ۲۶ سخنرانى [در جمع اعضاى انجمن تبلیغات فرهنگ اسلامى خرّم‏آباد (قانون اساسى)] زمان: ۱۸ آبان ۱۳۵۸/ ۱۸ ذى الحجه ۱۳۹۹ )

نتیجه ی در صحنه نبودن: حاکم شدن مفسدان

چنانچه ما همه‏مان در صحنه نباشیم و همه به فکر این نباشیم که این کشور را از شرّ مفسدان نجات بدهیم، اگر به فکر نباشیم- خداى نخواسته- اگر در وضع حاضر هم خیلى تأثیر نکند، در وضع آینده ملت باز تأثیر مى‏کند و- خداى نخواسته- دوباره ملت ما را گرفتار آن طور اشخاص مى‏کند که بر صغیر و کبیر ما رحم نکنند

(صحیفه امام، ج‏۱۷، ص: ۱۰۲ سخنرانى [در جمع نمایندگانى از اقلیتهاى مذهبى (همگامى مکاتب توحیدى)] زمان: صبح ۲۷ آبان ۱۳۶۱/ ۲ صفر ۱۴۰۳ )

جایگزین شدن شاهنشاهی در صورت شکست اسلام در ایران

اگر اسلام عزیز و جمهورى اسلامى نوپا به انحراف کشیده شود و سیلى بخورد و به شکست منتهى شود، خداى نخواسته اسلام براى قرن‏ها به طاق نسیان سپرده مى‏شود، و به جاى آن، اسلام شاهنشاهى و ملوکى جایگزین آن خواهد شد.

(صحیفه امام، ج‏۱۸، ص: ۵ پیام [به نمایندگان مجلس خبرگان (رهنمودهایى به نمایندگان خبرگان رهبرى)] زمان: ۲۲ تیر ۱۳۶۲/ ۲ شوال ۱۴۰۳ )

خطر کارشکنی در جمهوری اسلامی برایافتادن به دام ابرقدرت ها

 در هر مسلک و گروهى هستند، به یک مطلب مهم توجه نمایند که اگر خداى نخواسته جمهورى اسلامى، این دسترنج توده‏هاى عظیم رنج کشیده و ستمدیده، شکست بخورد، هر گز گمان نکنند که به جاى آن یک رژیم متعهدتر و غمخوارتر و ملى‏تر و اسلامى‏تر روى کار مى‏آید؛ و به یقین بدانند که یک رژیم صد درصد غربى امریکایى یا شرقى کمونیستى به دست یکى از دو ابرقدرت، جایگزین آن مى‏گردد، اگر چه با صورت ملى و اسلامى. پس در این صورت، کارشکنى یا بى‏تفاوتى در این امر، نزدیک کردن کشور است به سوى دو قطب جهانخوار و به هدر دادن خونهاى جوانان و زحمتهاى طاقت فرساى ملت‏

(صحیفه امام، ج‏۱۵، ص: ۲۵۱ پیام [به ملت ایران در آستانه سومین انتخابات ریاست جمهورى‏] زمان: ۲ مهر ۱۳۶۰/ ۲۵ ذى القعده ۱۴۰۱)

ضرورت عدم کناره گیری علما

کنار نروید، آقایان علما کنار نروید.

(صحیفه امام، ج‏۱۸، ص: ۲۸۶ سخنرانى [در جمع فرمانداران، بخشداران و اعضاى شوراهاى روستایى‏] زمان: صبح ۱۳ دى ۱۳۶۲/ ۲۹ ربیع الاول ۱۴۰۴)

عدم کناره گیری(بالا ترین گناه)

 از صحنه‏ها کنار نروند که امروز شاید گناهى بالاتر از کناره‏گیرى نباشد و هیچ عذر و بهانه‏اى براى ترک صحنه انقلاب پذیرفته نمى‏شود.

(صحیفه امام، ج‏۲۱، ص: ۵۲پیام [به نمایندگان مجلس شورا در افتتاح سومین دوره (رسالت و وظایف مجلس)] زمان: ۷ خرداد ۱۳۶۷/ ۱۲ شوال ۱۴۰۸)

سکوت ممنوع

 امروز مسئولیت به عهده ملت است. ملت اگر کنار بنشینند، اشخاص مؤمن، اشخاص متعهد کنار بنشینند، و اشخاصى که نقشه کشیده‏اند براى این مملکت از چپ و راست، آنها وارد بشوند در مجلس، تمام مسئولیت به عهده ملت است.

(صحیفه امام، ج‏۱۲، ص: ۱۸۱ پیام رادیو- تلویزیونى [به ملت ایران (مسئولیت ملت در انتخابات مجلس)] زمان: ۲۲ اسفند ۱۳۵۸/ ۲۴ ربیع الثانى ۱۴۰۰)

داشتن همه چیز با مردم و خدا و اسلام

ما وقتى مردم را داریم، اسلام را داریم و رضاى خدا را داریم، همه چیز داریم و هیچ یک از آن تبلیغات سوء تأثیرى نمى‏کند

(صحیفه امام       ج‏۱۷       ۲۵۳سخنرانى [در جمع نمایندگان مجلس شورا (رسالت، جایگاه و عملکرد مجلس)] زمان: صبح ۴ بهمن ۱۳۶۱/ ۹ ربیع الثانى ۱۴۰۳)

b.دعوت به دخالت در سرنوشت خود

      1. همه­ ی اشخاص و اهل علم دعوت مردم به دخالت
      2. رفتن به روستاها و آشنا کردن مردم به وظیفه و شاخص هایی که باید رای بدهند
      3. ضرورت نظارت مردم و آگاه سازی ان ها از وظایف خود

رفتن به روستاها و آشنا کردن مردم به وظیفه و شاخص هایی که باید رای بدهند

بروید در این قرا و قصبات. نخواهید هم که در آنجا خیلى زیاد به شما اهمیت بدهند. نخواهید، خدا مى‏دهد. شما خودتان لازم نیست دست و پا کنید. نمى‏توانید هم بکنید. گاهى بدترش مى‏کنید! شما اقرأ باسم ربک، کارها درست مى‏شود. بروید در این قرا و قصبات مردم را هدایت کنید. امروز باید هدایت کرد. و هدایت بزرگ این است که مردم را آشنا کنید به وظایف امروزشان که وکلایى که مى‏خواهند تعیین کنند، که سرنوشت اسلام باید تعیین بشود، وکلا چه اشخاصى باشند.

(صحیفه امام، ج‏۸، ص: ۳۳۸، حکم [انتصاب آقاى على احمدى میانجى به سمت قاضى شرع در میانه‏] زمان: ۷ تیر ۱۳۵۸/ ۳ شعبان ۱۳۹۹)

خطر کارشکنی در جمهوری اسلامی برای افتادن به دام ابرقدرت ها

 در هر مسلک و گروهى هستند، به یک مطلب مهم توجه نمایند که اگر خداى نخواسته جمهورى اسلامى، این دسترنج توده‏هاى عظیم رنج کشیده و ستمدیده، شکست بخورد، هر گز گمان نکنند که به جاى آن یک رژیم متعهدتر و غمخوارتر و ملى‏تر و اسلامى‏تر روى کار مى‏آید؛ و به یقین بدانند که یک رژیم صد درصد غربى امریکایى یا شرقى کمونیستى به دست یکى از دو ابرقدرت، جایگزین آن مى‏گردد، اگر چه با صورت ملى و اسلامى. پس در این صورت، کارشکنى یا بى‏تفاوتى در این امر، نزدیک کردن کشور است به سوى دو قطب جهانخوار و به هدر دادن خونهاى جوانان و زحمتهاى طاقت فرساى ملت‏

(صحیفه امام، ج‏۱۵، ص: ۲۵۱ پیام [به ملت ایران در آستانه سومین انتخابات ریاست جمهورى‏] زمان: ۲ مهر ۱۳۶۰/ ۲۵ ذى القعده ۱۴۰۱)

ضرورت نظارت مردم و آگاه سازی ان ها از وظایف خود

براى مصالح عمومى اسلام، مکلف هستید که عمل بکنید و مردم را دعوت کنید. وادار کنید مردم را. تکلیف شرعى را به آنها بگویید. مسأله، مسئله این نیست که خوب، من دلم مى‏خواهد یک وکیل داشته باشم، دلم مى‏خواهد یک وزیر داشته باشم؛ خیر، قضیه این نیست، قضیه سپردن یک مملکتى است به دست یک کسى که اگر ناباب از کار در آید، صدمه به اسلام مى‏زند، جمهورى اسلامى را از بین مى‏برد. این یک مسئله حیاتى است براى شما، براى اسلام و مسلمین. آسان این را نگیرید که ما دخالت نمى‏کنیم؛ یک دسته بگویند: ما دخالت نمى‏کنیم، از باب اینکه امر سیاسى است، به ما چه! این امر سیاسى به همه مربوط است، به اسلام مربوط است، به حفظ اسلام مربوط است. ما اگر نظارت نکنیم؛ یعنى، ملت اگر نظارت نکنند در امور دولت و مجلس و همه چیز، اگر کنار بروند، بسپارند دست اینها و بروند مشغول کارهایشان بشوند، ممکن است یک وقت به تباهى بکشد. ما باید ناظر باشیم به امور مردم. ما باید، ملت باید ناظر باشد به امورى که در دولت مى‏گذرد، امورى که- فرض کنید که- در مجلس مى‏گذرد. نظارت! توجه داشته باشد به اینها. ملت باید توجه داشته باشد که اگر در مجلس این سفر- فرض کنید که- یک کسى را تعیین کردند که کارشکنى براى دولت کرده، کارشکنى براى مجلس کرده، دفعه دیگر تعیینش نکند. اعلام کنند: تعیین نمى‏کنیم، بلکه ان شاء اللَّه، به راه بیایند.

(صحیفه امام، ج‏۱۵، ص: ۱۷ و ۱۶ سخنرانى [در جمع روحانیون تهران (شهداى هفتم تیر- وظایف مردم و مسئولان)] زمان: ۱۰ تیر ۱۳۶۰/ ۲۸ شعبان ۱۴۰۱)

 c. نظارت بر مجلس

      1. نظارت بر مجلس و دولت
      2. علاقه به خدمت­گزارها و عقد اخوت نبستن با افراد
      3. مواجهه با اخلال گران و معتقدین به مکاتب ضد اسلامی در مجلس
      4. تنبّه دادن به وکلا به عدم انتخاب در صورت تخلف و کارشکنی

 ضرورت نظارت ملت و تهدید به عدم تعیین کارشکنی کنندگان

این امر سیاسى به همه مربوط است، به اسلام مربوط است، به حفظ اسلام مربوط است. ما اگر نظارت نکنیم؛ یعنى، ملت اگر نظارت نکنند در امور دولت و مجلس و همه چیز، اگر کنار بروند، بسپارند دست اینها و بروند مشغول کارهایشان بشوند، ممکن است یک وقت به تباهى بکشد. ما باید ناظر باشیم به امور مردم. ما باید، ملت باید ناظر باشد به امورى که در دولت مى‏گذرد، امورى که- فرض کنید که- در مجلس مى‏گذرد. نظارت! توجه داشته باشد به اینها. ملت باید توجه داشته باشد که اگر در مجلس این سفر- فرض کنید که- یک کسى را تعیین کردند که کارشکنى براى دولت کرده، کارشکنى براى مجلس کرده، دفعه دیگر تعیینش نکند. اعلام کنند: تعیین نمى‏کنیم، بلکه ان شاء اللَّه، به راه بیایند.

(صحیفه امام، ج‏۱۵، ص: ۱۷ سخنرانى [در جمع روحانیون تهران (شهداى هفتم تیر- وظایف مردم و مسئولان)] زمان: ۱۰ تیر ۱۳۶۰/ ۲۸ شعبان ۱۴۰۱)

ضرورت عزل وکلا در صورت عمل بر خلاف اسلام

ما گرفتاریم باز، ما بین راهیم. آقا، سستى نکند ملت ما. اگر وکلاشان خواستند بر خلاف اسلام عمل بکنند، مردم مختارند که وکلا را عَزْلِشان بکنند، بریزندشان دور.

(صحیفه امام، ج‏۱۰، ص: ۲۲۳ سخنرانى [در جمع نمایندگان مجلس خبرگان (انتخابات شوراها- ولایت فقیه)] زمان: ۱۲ مهر ۱۳۵۸/ ۱۲ ذى القعده ۱۳۹۹)

d.عدم اختلاف

      1. ضرورت تفاهم با هم هنگام توطئه ­ی دشمن
      2. وظیفه­ی شرعی مردم در انتخابات: دست برداری از اختلافات کوبنده
      3. مقابله با توطئه­ی اختلاف اندازی در مردم به بهانه­ ی طرفداری از کاندیداها
      4. عدم نزاع در امور نفسانی و عدم اهانت و کشف ستر مؤمن
      5. کوبیدن دیگری برای کاندیدای خود موجب تکرار مشروطه

e.تحقیق در رای دادن و ضرورت انتخاب اصلح

      1. گشتن و مراجعه به همه جا
      2. ملاک الهی و شیطانی بودن انتخاب: انتخاب اصلح
      3. آگاه کردن افراد از جانب تشکل ها
      4. مقدم کردن رضای خدا بر خود در انتخاب وکلا
      5. بررسی سوابق و روحیات و خصوصیات دینی و سیاسی
      6. بررسی سوابق در زمان طاغوت و سوابق خانوادگی

 انتخاب اصلح نه انتخاب حزبی

 انتخابات یک محکى هم براى خودتان است که ببینید آیا مى‏خواهید انتخاب اصلح بکنید براى خودتان، یا براى اسلام؟ اگر براى خودتان باشد، شیطانى است.و اما اگر انتخاب اصلح براى مسلمان‏هاست، «کى و از کجاست» مطرح نیست، از هر گروهى باشد، حزب باشد یا غیر حزب، نه حزب اسباب این مى‏شود که غیر آن فاسد، و نه صد در صد حزبى بودن باعث صلاح آنهاست. و انتخاب اصلح براى مسلمین یعنى انتخاب فردى که تعهد به اسلام و حیثیت آن داشته باشد؛ و همه چیز را بفهمد، چون در مجلس، اسلام تنها کافى نیست، بلکه باید مسلمانى باشد که احتیاجات مملکت را بشناسد و سیاست را بفهمد و مطلع به مصالح و مفاسد کشور باشد، و ممکن است به شما و گروه شما هم مربوط نباشد. اگر اصلح را انتخاب کردید، کارى اسلامى مى‏کنید و این یک محکى است براى خودتان که تشخیص بدهید انتخاب براى اسلام است، یا براى صلاح خودتان.

(صحیفه امام، ج‏۱۸، ص: ۱۹۷، سخنرانى [در جمع ائمه جمعه مراکز استانها (اهتمام به انتخاب اصلح در انتخابات)] زمان: صبح ۴ آبان ۱۳۶۲/ ۱۹ محرم ۱۴۰۴)

ملاک الهی و شیطانی بودن انتخاب: انتخاب اصلح

 باید انسان توجه کند به اینکه آیا من که مى‏خواهم یک کسى را انتخاب کنم، اگر این کس یک نفر دیگرى از او بهتر بود لکن ارتباطى با من نداشت بلکه با من هم دلخورى داشت، آیا او را کاندیدا مى‏کردم؟ اگر او را هم کاندیدا مى‏کرد معلوم مى‏شود که این براى خدا دارد کار مى‏کند، کار به خودش ندارد. و اگر این طور نشد بداند که مسأله، مسأله شیطانى است نه مسأله خدایى. و این دقیق است و این از آن امورى است که بر انسان پوشیده مى‏ماند.

(صحیفه امام، ج‏۱۸، ص: ۳۱۱سخنرانى [در جمع اعضاى شوراهاى محلى توزیع کالا در تهران (امتحان الهى)]زمان: صبح ۱۱ بهمن ۱۳۶۲/ ۲۷ ربیع الثانى ۱۴۰۴)

f.  ضرورت تبلیغ

      1. ضرورت معرفی اصلح به مردم
      2. معرفی سوابق افراد به ویژه از جانب علما
      3. ضرورت شناخت شخص لایق و وادار کردن دیگران به رأی دادن به او
      4. ضرورت رفتن اشخاص متنور و امین و صادق به مجلس با همت والای جوان ایرانی
      5. ضرورت معرفی کاندیدا با ملاک اسلام و معرفی خادم ها و از بین بردن خائن ها
      6. تبلیغ برای اسلام­شناس روحانی و داخل روحانی از صنوف دیگر دارای اطلاعات سیاسی و اسلام

 ضرورت معرفی اصلح به مردم

 اگر شناختید او را و درست هر کسى در محیط خودش شناسایى کرد اشخاصى را، آن وقت علمایى که آنجا هستند، در بلاد هستند، و اشخاصى که از بازاریها و معتمدین بازار و عرض مى‏کنم، اینها هستند، دانشگاهیها، دانشجوها، این افراد را معرفى کنند به مردم‏

(صحیفه امام، ج‏۱۰، ص: ۲۱۹ سخنرانى [در جمع نمایندگان مجلس خبرگان (انتخابات شوراها- ولایت فقیه)]زمان: ۱۲ مهر ۱۳۵۸/ ۱۲ ذى القعده ۱۳۹۹)

معرفی سوابق افراد

مردم را همه دعوت کنید به اینکه وکلاى خودشان را بشناسند. علما برایشان معرفى کنند. آنهایى که آدم شناسند معرفى کنند که این سابقه‏اش چه بوده؛ دیروز در آن رژیم چه مى‏کرده. حالا آمده البته تسبیح هم دستش ممکن است بگیرد و خیلى هم فریاد اسلام بزند، من ببینم دیروز چه جور بوده؛ چه جنایتهایى را کرده، یا اجازه داده. باید اینها را بشناسند. و علماى بلادشان به آنها معرفى کنند. اشخاصى که براى اسلام دلشان مى‏تپد آنها را تعیین کنند.

(صحیفه امام، ج‏۸، ص: ۳۴۰ سخنرانى [در جمع طلاب مدرسه فیضیه و مبلغان (راه الهى و راه شیطانى)]زمان: ۷ تیر ۱۳۵۸/ ۳ شعبان ۱۳۹۹)

ضرورت شناخت شخص لایق و وادار کردن دیگران به رای دادن به او

 یک همچو شخصى را شماها خودتان انتخاب کنید و گروههاى مردم را هم وادار کنید که یک همچو شخصى را انتخاب کنند و از تفرقه بپرهیزند. ممکن است که اگر شماها یا سستى کنید براى یک همچو امر مهمى و طورى باشد که به نظر بیاید که بى‏تفاوتید- اگر شد؛ بروید رأى بدهید، اگر نشد نروید- و یا گروههاى شما با هم اختلاف پیدا بکنند، ممکن است اشخاصى که لایق این مقام نباشند به این مقام برسند. این امرى است که بسته به نظر خودتان و باید با تمام قوا جدیت کنید که سرنوشت اسلام و مسلمین را به دست کسى که لایق براى این مقام نباشد، ندهید.

(صحیفه امام، ج‏۱۱، ص: ۴۸۵ سخنرانى [در جمع دانشجویان تکنیکوم تهران (ملاکهاى ریاست جمهورى)] زمان: ۹ دى ۱۳۵۸/ ۱۰ صفر ۱۴۰۰ حضار: دانشجویان تکنیکوم تهران و خانواده‏هاى شهداى سردشت‏)

رور معرفی کاندیدا با ملاک اسلام و معرفی خادم ها و از بین بردن خائن ها

 یک مجلسى است که مدت بلندى است و استفاده‏ها در آن هست. باید خیلى دقت بکنید، خیلى زحمت بکشید، کاندیداهاتان را تعیین کنید و ارائه بدهید به مردم این کاندیداى ماست؛ آنى است که براى اسلام کار مى‏کند، ترویج کنید از آن اسلام، شمشیر دستتان باشد، شمشیر هم هست دستتان؛ با این شمشیر کارها را انجام بدهید، با این شمشیر بُرنده اسلام، لکن شمشیرى که خائنها را از بین مى‏برد و خادمها را در امان نگه مى‏دارد. مردم را حالى کنید که ما کاندیداهامان عبارت از این ششصد نفر مثلًا، یا پانصد نفر، هر چقدرى که هست، کاندیداهامان عبارت از اینها هستند.

(صحیفه امام، ج‏۹، ص: ۵۳۱ و ۵۳۰ سخنرانى [در جمع اعضاى خبرگان و حزب جمهورى (تفاهم همگانى- ترس از اسلام- اهمیت مجلس)] زمان: ساعت ۹ صبح ۲۳ شهریور ۱۳۵۸/ ۲۲ شوال ۱۳۹۹)

g. وظیفه جلوگیری از ناصالح ها

      1. جمع کردن تمام قوا برای جلوگیری از ورود بازیگرها
      2. طرد و معرفی به مردم طرفداران اسلام آمریکایی (اسلام سرمایه داری، مستکبرین، مرفهین بی درد، منافقی، راحت طلبان، فرصت طلبان)
      3. جدیت با تمام قو برای ندادن سرنوشت اسلام و مسلمین به غیرلایق
      4. به انزوا کشیدن ملی گرایان پیوسته به آمریکا
      5. مواظبت فرمانداران و بخش داران و تشکل های اسلامی به خوب انجام گرفتن و عدم تقلب و خود را جا زدن اشخاص ناباب

عدم انتخاب بی توجه به اسلام و اجرای احکام اسلامی

کسانى که توجه به اسلام ندارند، کسانى که نمى‏خواهند قوانین اسلام در ایران پیاده شود و لو هر چه دانشمند باشند و نویسنده؛ ملت ما آنها را انتخاب نخواهند کرد.

(صحیفه امام، ج‏۹، ص: ۱۶۶ سخنرانى [در جمع اقشار مختلف مردم (هدف؛ حاکمیت قوانین اسلام)] زمان: ۲۹ تیر ۱۳۵۸ «۱»/ ۲۵ شعبان ۱۳۹۹)

جمع کردن تمام قوا برای جلوگیری از ورود بازیگرها

 باید تمام قدرتمان را جمع کنیم که بازیگرها دوباره پیدا نشوند.

(صحیفه امام، ج‏۱۸، ص: ۱۹۷سخنرانى [در جمع ائمه جمعه مراکز استانها (اهتمام به انتخاب اصلح در انتخابات)] زمان: صبح ۴ آبان ۱۳۶۲/ ۱۹ محرم ۱۴۰۴)

h.وظایف علما و روحانیون

      1. وظیفه ی جلوگیری از سلب آزادی از افراد و مراقبت رأی آزادانه­ی مردم
      2. دعوت به دخالت مردم در سرنوشت خود
      3. تبلیغ اشخاص اصلح
      4. معرفی سوابق افراد

ضرورت دعوت مردم به دخالت در امور در همه جا از جانب مبلغین

 ما مکلفیم به اینکه در امور دخالت کنیم. ما مکلفیم در امور سیاسى دخالت کنیم؛ مکلفیم شرعاً؛ همان طور که پیغمبر مى‏کرد؛ همان طور که حضرت امیر مى‏کرد. در این ایام، که اعلان مى‏کنند مسأله انتخاب رئیس جمهور [را]، آن اشخاصى که در حوزه‏ها هستند، باید دست از کارها بردارند و راه بیفتند توى شهرها و دهات و روستاها و آن جاهاى دور افتاده و کمک کنند. و اگر نکنند، فردا مسئول‏اند پیش خدا و اگر مسامحه کنند، فردا مسئول‏اند پیش خدا. مردم را دعوت کنند به دخالت در امور، به انتخاب یک رئیس جمهور صحیح، کمک کنند براى رساندن صندوقها به روستاهاى دور افتاده. اگر شما نکنید، آنهایى که بر ضد شما هستند، مى‏کنند این کار را؛ تبلیغ مى‏کنند آنجاها. شماها مبلغ اسلام هستید. امروز تبلیغ اسلام براى حفظ خود اسلام. تبلیغ این است که رئیس جمهورتان را خودتان تعیین کنید. اهمیت این همان اهمیتى است که اسلام دارد. یک نفرى که وارد بشود و در رأس امور واقع بشود و- خداى نخواسته- فاسد از کار در آید، یک کشور را به فساد مى‏کشاند. اگر چشمتان باز نشده بود و توطئه‏ها را کشف نکرده بودید، خدا مى‏داند که چند وقت دیگر ما به کجا مى‏رسیدیم‏

(صحیفه امام، ج‏۱۵، ص: ۱۶ سخنرانى [در جمع روحانیون تهران (شهداى هفتم تیر- وظایف مردم و مسئولان)] زمان: ۱۰ تیر ۱۳۶۰/ ۲۸ شعبان ۱۴۰۱)

 انتخاب کاندیدا از جانب علما با وحدت کلمه

در هر شهرستان و حوزه انتخاباتى علماى اعلام و معتمدین محل منتخبین خود را با وحدت کلمه تعیین، و ملت را دعوت به انتخابات آنان کنند و من امیدوارم که ملت شریف از ارشاد علماى اعلام خود بهره‏مند شده و اسلام و مصالح کشور اسلامى را با این عمل انسانى- اسلامى حفظ نمایند.

(صحیفه امام، ج‏۹، ص: ۲۵۵پیام [به ملت ایران (شرکت در انتخابات و ویژگیهاى نمایندگان)]زمان: ۹ مرداد ۱۳۵۸/ ۶ رمضان ۱۳۹۹»)

i.   اقلیت های مذهبی درس عبرت از دوره­ی پهلوی و انتخاب وکلا از متعهدین به مذهب خود و جمهوری اسلامی و غیر وابسته به قدرت های جهان­خوار و بدون گرایش به مکتب های الحادی و انحرافی و التقاطی

j.  پشتیبانی از مجلس

      1. ضرورت پشتیبانی همه­ی جامعه از مجلس
      2. احترام دقیق به آرای عمومی در همه جا
      3. عدم زیر سؤال بردن مشروعیت مجلس و سلامت انتخابات با تردید و ایجاد ذهنیت
      4. مخالفت با دولت و مجلس و جمهوری اسلامی و ارکان های نظام: مخالفت با اسلام
      5. ضرورت تقویت و تایید مجلس و عدم تضعیف آن
      6. عدم هجوم فوری به مجرد مخالف بودن با ذائقه، عدم حق جسارت به مجلس

 ضرورت تقویت مجلس

مجلس را که در رأس همه امور است تقویت کنید. و دنبال این باشید که یک مجلس قوى قانونگذارى داشته باشیم تا بتوانند مملکت را به راه راست ببرند.

(صحیفه امام، ج‏۱۳، ص: ۵۳۸ سخنرانى [در جمع اقشار مختلف مردم (اغفال جهان سوم در جهت استثمار آنها)] زمان: پیش از ظهر ۲۹ دى ۱۳۵۹/ ۱۲ ربیع الاول ۱۴۰۱ )

عدم اجازه ی جسارت به مجلس

هیچ کس حق ندارد که راجع به مجلس جسارتى بکند، و مجلس حقش است که موافق و مخالف داشته باشد و ممتنع، و یک مسئله‏اى است که همیشه باید در مجلس باشد و این امرى است که گذشت و در او هیچ صحبتى نیست.

(صحیفه امام، ج‏۱۹، ص: ۳۹۷ سخنرانى [در جمع نمایندگان مجلس شوراى اسلامى (خط مشى مجلس شوراى اسلامى)] زمان: صبح ۲۴ مهر ۱۳۶۴/ ۱ صفر ۱۴۰۶)

۳٫      لیست آری یا نه؟

a. آزادی و عدم احتیاج مردم به قیم در انتخابت، انتخابات آزاد بدون هیچ اعمال قدرت و نفوذ هیچ طبقه، عدم امکان تحمیل رای در نظام اسلامی، عدم حق تحمیل افراد به مردم از جانب هیچ فرد و دسته و گروه

b.امکان معرفی کاندیدا از افراد و روحانیون در حد تذکرات قبلی در حوزه­ی خودشان، عدم معرفی کاندیدا برای حوزه های دیگر، عدم حجت بودن لیست حوزه­ی قم، انتخاب علما الزام نیست و پیش نهاد است

c. آزادی هر گونه اجتماعات و احزاب از طرف مردم در صورت به خطر نینداختن مصالح مردم، عدم اشکال داشتن تمایز وقتی در تفکرشان اصل خدمت به اسلام و محرومین باشد

d.مشورت در کارها با متعهدین و معتمدین (از دستورات اسلامی)، مشورت ملت با طبقه­ی تحصیل کرده­ی متعهد و روشن فکر با اطلاع از مجاری امور و غیر وابسته به کشورهای قدرتمند استثمارگر و اشتهار به تقوا و تعهد به اسلام و جمهوری اسلامی، رأی مستقل در صورت وجود قدرت تشخیص و رجوع به افراد متدین در صورت عدم وجود

e.سه گونه راه شناخت: اعمال و رفتار از زمان طاغوت تا کنون، معرفی روحانیون متعهد در شهرستان ها یا اشخاص متدین موجه که گرایش به چپ و راست یا دسته ای نداشته باشند

f.  عدم رأی دادن کورکورانه و الزام به لیست ها، نفی رأی دادن به پیشنهاد دیگران مگر صد درصد مورد اعتماد بودن، عدم تقلید در رأی، جایز نبودن تبعیت از لیست در صورت شناخت غلط بودن شناخت از فرد

g. توانایی مردم در شناخت صالح و ناصالح، عدم تحت تأثیر تبلیغات واقع شدن و انتخاب شخصی افراد با موازین اسلامی

h.حتی الامکان موافقت در انتخاب اشخاص

i.   کاندید کردن کسانی که در غیر گروهند اما لایق ترند

j.  نفی تک گروه و صنف بودن مجلس

عدم حجت بودن لیست حوزه ی قم

 این طور نباشد که آقایان، دیگران کناره‏گیرى کنند، سستى کنند؛ ملت را دعوت کنند، خودشان تشریف ببرند به پاى صندوق رأى، رأى بدهند، ملت را دعوت کنند به رأى. منتها ملت و شما و هر کس آزاد است همیشه و به هر کس که مى‏خواهد رأى مى‏دهد، و لو آنکه آقایان و- فرض کنید که- علماى حوزه علمیه تهران یا قم آنها را معرفى نکرده باشند. شما الزامى ندارید به اینکه هر چه آنها معرفى کردند شما هم همان را معرفى کنید. البته آنها بررسى کرده‏اند، تخصص در این امر دارند، بررسى از امور کرده‏اند و با بررسى، این کار را انجام داده‏اند، لکن این اسباب این نمى‏شود که کسى الزام کند کسى را که تو باید به فلان رأى بدهى. آزاد هستید و رضاى خدا را در نظر بگیرید، و توجه به خدا داشته باشید و پاى صندوقها بعد از اینکه اعلام کردند، تشریف ببرید و رأى خودتان را بدهید

(صحیفه امام، ج‏۱۷، ص: ۱۲۰، سخنرانى [در جمع ائمه جمعه استان همدان و … (تحول روحى- مقابله با مشکلات)]زمان: صبح ۱۱ آذر ۱۳۶۱/ ۱۶ صفر ۱۴۰۳)

توطئه بودن محدودیت نظر دادن به حوزه ی علمیه ی قم

 انتخابات در انحصار هیچ کس نیست، نه در انحصار روحانیین است، نه در انحصار احزاب است، نه در انحصار گروههاست. انتخابات مال همه مردم است. مردم سرنوشت خودشان دست خودشان است. و انتخابات براى تأثیر سرنوشت شما ملت است. از قرارى که من شنیده‏ام در دانشگاه بعض از اشخاص رفته‏اند گفته‏اند که دخالت در انتخابات، دخالت در سیاست است و این حق مجتهدین است. تا حالا مى‏گفتند که مجتهدین در سیاست نباید دخالت بکنند، این منافى با حق مجتهدین است، آنجا شکست خورده‏اند حالا عکسش را دارند مى‏گویند. این هم روى همین زمینه است، اینکه مى‏گویند انتخابات از امور سیاسى است و امور سیاسى هم حق مجتهدین است هر دویش غلط است. انتخابات سرنوشت یک ملت را دارد تعیین مى‏کند. انتخابات بر فرض اینکه سیاسى باشد و هست هم، این دارد سرنوشت همه ملت را تعیین مى‏کند، یعنى آحاد ملت سرنوشت زندگیشان در دنیا و آخرت منوط به این انتخابات است. این این طور نیست که انتخابات را باید چند تا مجتهد عمل کنند. این معنى دارد که مثلًا یک دویست تا مجتهد در قم داشتیم و یک صد تا مجتهد در جاهاى دیگر داشتیم، اینها همه بیایند انتخاب کنند، دیگر مردم بروند کنار؟! این یک توطئه‏اى است که مى‏خواهند همان طورى که در صدها سال توطئه‏شان این بود که باید روحانیون و مذهب از سیاست جدا باشد و استفاده‏هاى زیاد کردند و ما ضررهاى زیاد از این بردیم، الآن هم گرفتار ضررهاى او هستیم. حالا دیدند آن شکست خورد، یک نقشه دیگر کشیدند، و آن این است که انتخابات حق مجتهدین است، انتخابات یا دخالت در سیاست حق مجتهدین است. دانشگاهیها بدانند این را که همان طورى که یک مجتهد در سرنوشت خودش باید دخالت کند، یک دانشجوى جوان هم باید در سرنوشت خودش دخالت کند. فرق ما بین دانشگاهى و دانشجو و مثلا مدرسه‏اى و اینها نیست، همه‏شان با هم هستند. اینکه در دانشگاه رفتند و یک همچو مطلبى را گفتند، این یک توطئه‏اى است براى اینکه شما جوانها را مأیوس کنند.

ترفند جدید دشمن در جهت مأیوس کردن ملت‏

بیدار باشید! توجه کنید! اینها با توطئه‏هایشان مى‏خواهند کار را انجام بدهند، نمى‏توانند با دخالت نظامى کار بکنند، اینها مى‏خواهند با شیطنتهایشان کار خودشان را انجام بدهند. آن وقت شیطنت این بود که سیاست از مذهب خارج است و بسیار ضرر به ما زدند و ما بسیار ضرر خوردیم و آنها هم بسیار نفع بردند. این مطلب شکست خورده. حالا مى‏گویند که سیاست حق مجتهدین است یعنى، در امور سیاسى در ایران پانصد نفر دخالت کنند، باقیشان بروند سراغ کارشان. یعنى مردم بروند سراغ کارشان، هیچ کار به مسائل اجتماعى نداشته باشند، و چند نفر پیرمرد ملّا بیایند دخالت بکنند. این از آن توطئه سابق بدتر است براى ایران. براى اینکه، آن یک عده از علما را کنار مى‏گذاشت، منتها به واسطه آنها هم یک قشر زیادى کنار گذاشته مى‏شوند، این تمام ملت را مى‏خواهد کنار بگذارد. یعنى نه اینکه این مى‏خواهد مجتهد را داخل کند، این مى‏خواهد مجتهد را با دست همین ملت از بین ببرد. باید دانشگاهیها متوجه باشند که اگر چنانچه افرادى در دانشگاه هستند که شیطنت دارند مى‏کنند، اینها را باید توجه کنند که گول اینها را نخورند. خودشان دخالت در امور انتخابات بکنند. انتخابات سرنوشت حتى شمایى که در آنجا هستید را تعیین مى‏کند. یک امرى که سرنوشت آحاد ملت در دست اوست، وظیفه آحاد ملت است که در آن دخالت کند، مربوط به یک قشرى، دون قشرى نیست، همه باید در این دخالت بکنند. و این شیطنتهایى که الآن دارند مى‏کنند، به طورى که به من گفته‏اند براى مأیوس کردن بعضى از جوانهاى ماست. این شیطنت را خنثى کنید و فعال وارد بشوید در انتخابات. مى‏خواهید خودتان کسانى را تعیین کنید و انتخاب بکنید، مى‏خواهید ببینید هر قشرى که مى‏پسندید حرفهاى آنها را و کاندیداى آنها را. شما هم با آنها باشید. در هر صورت ما باید از کید این خائنین هیچ وقت غافل نشویم.

اینها دائماً مشغول نقشه‏کشى هستند و دائماً مشغول توطئه هستند براى اینکه، آن سیلى‏اى که از اسلام خورده‏اند اینها، به این زودى جبران‏پذیر نیست. اینها مى‏خواهند و مى‏دانند که با زور نمى‏شود این کار را انجام داد. اگر هم یک وقتى مى‏گویند که ما با زور و نظامى مى‏کنیم، این بیخود مى‏گویند. خودشان هم مى‏فهمند که بیخود مى‏گویند. آنها اگر بخواهند کارى بکنند همین از ناحیه خود مردم، از ناحیه دانشگاه، از ناحیه بازار، از ناحیه کارگرها، از ناحیه کارخانه‏ها، از این جاها مى‏خواهند صدمه بزنند. و شما اگر بخواهید براى خدا باشد یا براى ملتتان باشد یا براى زندگى خودتان باشد، بخواهید که اسیر نباشید باید همه توجه کنید و گول این حرفها را نخورید و در انتخابات به طور فعال همه دخالت بکنید. و من امیدوارم که ان شاء اللَّه همه موفق بشوید. و امیدوارم که با سلامت و سعادت به کار خودتان ادامه بدهید که کار بسیار عظیمى است و کار بسیار پر اهمیتى است.

(صحیفه امام، ج‏۱۸، ص: ۳۶۷-۳۶۹ سخنرانى [در جمع مدیران و کارکنان صدا و سیما (رسالت و نقش صدا و سیما)]زمان: صبح ۹ اسفند ۱۳۶۲/ ۲۵ جمادى الاول ۱۴۰۴)

 عدم رای دادن کورکورانه

 احدى شرعاً نمى‏تواند به کسى کورکورانه و بدون تحقیق رأى بدهد. و اگر در صلاحیت شخص یا اشخاصى تمام افراد و گروهها نظر موافق داشتند ولى رأى دهنده تشخیصش بر خلاف همه آنها بود، تبعیت از آنها صحیح نیست، و نزد خداوند مسئولیت دارد. و اگر گروه یا اشخاص صلاحیت فرد یا افرادى را تشخیص دادند و از این تأیید براى رأى دهنده اطمینان حاصل شد، مى‏تواند به آنها رأى دهد.

(صحیفه امام، ج‏۱۸، ص: ۳۳۷ پیام [به ملت ایران در پنجمین سالگرد پیروزى انقلاب (ارزیابى شرایط ایران)] زمان: ۲۲ بهمن ۱۳۶۲/ ۸ جمادى الاول ۱۴۰۴)

عدم الزام به لیست ضمن امکان لیست دادن

ان شاء اللَّه ما امیدواریم که دیگر لیستى در کار نباشد که یکى لیستى بدهد و شما هم مُلْزَم باشید. بله، لیست بدهد که هدایت کند ملت را به اینکه اینها افراد خوبى هستند، اما الزام کند ملت را که اینها را تعیین کنید یا اصلًا به ملت کارى نداشته باشد خودش تعیین کند و ببرد مجلس، چنانچه خیلى وقتها این طور بود، اینها دیگر پیش نمى‏آید.

(صحیفه امام، ج‏۹، ص: ۵۴ سخنرانى [در جمع کارکنان روزنامه جمهورى اسلامى (اهمیت مجلس خبرگان)] زمان: ۲۱ تیر ۱۳۵۸/ ۱۷ شعبان ۱۳۹۹)

 نفی رای دادن به پیشنهاد دیگران مگر صد درصد مورد اعتماد بودن

 در تشخیص خوب و بد، اتکال به قول غیر نکنید مگر اشخاصى باشند که مورد اعتماد خودتان باشد صد در صد.

(صحیفه امام، ج‏۱۸، ص: ۲۸۳ سخنرانى [در جمع فرمانداران، بخشداران و اعضاى شوراهاى روستایى‏] زمان: صبح ۱۳ دى ۱۳۶۲/ ۲۹ ربیع الاول ۱۴۰۴)

 نفی رای دادن به امر

مردم مختارند. فرض بکنید که اگر همه کسانى که در رأس [هستند] بروند پیشنهاد بکنند که فلان آدم را شما وکیل کنید لکن شما به نظرتان درست نباشد جایز نیست بر شما تبعیت کنید. باید خودتان تشخیص بدهید که آدم صحیحى است تا اینکه بتوانید رأى بدهید.

(صحیفه امام، ج‏۱۸، ص: ۲۸۴ سخنرانى [در جمع فرمانداران، بخشداران و اعضاى شوراهاى روستایى‏] زمان: صبح ۱۳ دى ۱۳۶۲/ ۲۹ ربیع الاول ۱۴۰۴)

 ممنوعیت رای لیستی دادن

بازار باید خودش تشخیص بدهد. کارخانه‏ها باید خودشان تشخیص بدهند، هیچ کس تحت تأثیر دیگرى نیست. بله اگر چنانچه اشخاص مطمئنى باشند که آنها تشخیص بدهند، شهادت بدهند که فلان آدم جهات مختلفش همه خوب است، آن وقت مانعى ندارد که کسى به واسطه تشخیص آنها و اطمینان به اینکه این صحیح است رأى هم به آنها بدهد. اما این طور نیست که کورکورانه انسان دنبال این باشد که ببیند کیک چه گفته، این صحیح نیست، این در اسلام نیست و در جمهورى اسلامى هم نباید باشد

(صحیفه امام، ج‏۱۸، ص: ۲۸۵ سخنرانى [در جمع فرمانداران، بخشداران و اعضاى شوراهاى روستایى‏] زمان: صبح ۱۳ دى ۱۳۶۲/ ۲۹ ربیع الاول ۱۴۰۴ )

 ممنوعیت لیستی رای دادن

 باید خود شما- باید- وکیل تعیین کنید، و بعد هم وکلاى مجلس شورا را خودتان تعیین مى‏کنید. همه چیزها دست خودتان است. خودتان باید بگردید یک وکیل خوب تعیین کنید، که مقدرات مملکتتان دست مجلستان باشد.

(صحیفه امام، ج‏۷، ص: ۲۹۷ سخنرانى [در جمع دانشجویان اصفهان (عدم طرح مسائل فرعى)] زمان: ۲۵ اردیبهشت ۱۳۵۸/ ۱۸ جمادى الثانى ۱۳۹۹)

 مردم توانایی شناخت صالح و ناصالح را دارند

ملت مى‏شناسند افراد صالح را. لازم نیست که حالا یک چند سال هم ما درسشان بدهیم. نخیر، خودشان مى‏فهمند. این ملت چیز مى‏فهمد، مى‏فهمد کى آدم صالح است کى آدم ناصالح. البته گاهى هم یک کسى خودش را جا مى‏زند، اما این گاهى است. هر کسى در هر شهرى که هست، طول این بیست، سى سالى که همراه با این مردم بوده مى‏داند که اینها کدام یکى‏شان از ریشه‏هاى آنهاست. کدام‏شان نیستند.

(صحیفه امام، ج‏۱۰، ص: ۵۲۴ سخنرانى [در جمع دانشجویان دانشکده اقتصاد اصفهان (توطئه‏هاى امریکا)] زمان: ۱۶ آبان ۱۳۵۸/ ۱۶ ذى الحجه ۱۳۹۹)

 موافقت در انتخاب اشخاص حتی الامکان

 من متواضعانه از شما مى‏خواهم که حتى الامکان در انتخاب اشخاص با هم موافقت نمایید

(صحیفه امام، ج‏۱۲، ص: ۱۴۹ پیام [به ملت ایران (انتخابات مجلس شوراى اسلامى)] زمان: ۲۳ بهمن ۱۳۵۸/ ۲۵ ربیع الاول ۱۴۰۰)

 از کی بپرسیم؟

۱- کسانى را انتخاب کنند که صد در صد مسلمان و معتقد به احکام اسلام و متعهد به اجراى احکام اسلام و مخالف با مکتبهاى انحرافى و معتقد به جمهورى اسلامى باشند.

۲- شناخت این اشخاص یا با آشنایى به اعمال و رفتار آنان از زمان رژیم طاغوت تاکنون است و یا به معرفى روحانیون متعهد در شهرستانها یا اشخاص متدین موجه که گرایش به چپ و راست یا دسته‏اى نداشته باشند.

(صحیفه امام، ج‏۱۲، ص: ۲۷۸و۲۷۷ پیام [به ملت ایران (شرایط نمایندگان مجلس شوراى اسلامى)] زمان: ۱۷ اردیبهشت ۱۳۵۹/ ۲۱ جمادى الثانى ۱۴۰۰)

 عدم تحت تاثیر تبلیغات واقع شدن و انتخاب شخصی افراد با موازین اسلامی

 تحت تأثیر تبلیغات واقع نشوند و خودشان با موازین اسلامى، اشخاص صحیح را انتخاب کنند.

(صحیفه امام، ج‏۱۲، ص: ۲۷۸و پیام [به ملت ایران (شرایط نمایندگان مجلس شوراى اسلامى)] زمان: ۱۷ اردیبهشت ۱۳۵۹/ ۲۱ جمادى الثانى ۱۴۰۰)

عدم تقلید در رای

 باید قهر نکنیم و کوشش کنیم تا بازار هم خودش براى انتخابات اشخاصى را معرفى کند. ما نباید مقلد کسى باشیم که هر چه را عده‏اى تشخیص دادند همان را عمل کنیم، بلکه باید کاملًا توجه کنیم که مثلًا در تهران چه کسانى لیاقت دارند که هم مسائل روز را بفهمند و هم متدین باشند و هم براى اسلام کار کنند، اشخاصى را انتخاب کنیم که از هر جهت صالح باشند. اگر کسان دیگرى هم اشخاص صالحى داشتند به آنها رأى دهید و الّا نه. بازار اختیارش دست خودش است، آنچه بینى و بین اللَّه تشخیص مى‏دهد آن را انتخاب کند. اگر در انتخابات مسامحه کنیم مطمئن باشید که از راه مجلس به ما لطمه مى‏زنند. باید دانست مسلمان بودن تنها فایده‏اى ندارد، باید جمهورى اسلامى را قبول داشته باشد و از مسائل روز اطلاع داشته باشد. سعى کنید مثل مرحوم مدرس را انتخاب کنید-

(صحیفه امام، ج‏۱۸، ص: ۲۷۶ سخنرانى [در جمع گروهى از بازاریان تهران (اتحاد و پایدارى در راه هدف)] زمان: صبح ۱۲ دى ۱۳۶۲/ ۲۸ ربیع الاول ۱۴۰۴ )

 جایز نبودن تبعیت از لیست در صورت شناخت غلط بودن فرد

مردم مختارند. فرض بکنید که اگر همه کسانى که در رأس [هستند] بروند پیشنهاد بکنند که فلان آدم را شما وکیل کنید لکن شما به نظرتان درست نباشد جایز نیست بر شما تبعیت کنید. باید خودتان تشخیص بدهید که آدم صحیحى است تا اینکه بتوانید رأى بدهید.

(صحیفه امام، ج‏۱۸، ص: ۲۸۴، سخنرانى [در جمع فرمانداران، بخشداران و اعضاى شوراهاى روستایى‏] زمان: صبح ۱۳ دى ۱۳۶۲/ ۲۹ ربیع الاول ۱۴۰۴ )

 ممنوعیت گروه گرایی

 اگر کسى یا کسانى را در غیر گروه یا صنف خود یافتند که از افراد گروهشان لایق‏تر است او را کاندیدا کنند.مسأله انتخابات یک امتحان الهى است که گروه گرایان را از ضوابط گرایان ممتاز مى‏کند، و مؤمنین و متعهدین را از مدعیان جدا مى‏نماید. و کسانى که خود را کاندیدا مى‏کنند، یا کاندیدا گروههایى هستند، اگر خود را صالح براى وکالت در یک چنین مجلسى نمى‏دانند و وجود آنها در این مکان نفعى براى کشورشان ندارد، خداى متعال را در نظر بگیرند و رضاى او را بر رضاى خود مقدم دارند، و چنین خلاف ناشایسته‏اى را مرتکب نشوند.

(صحیفه امام، ج‏۱۸، ص: ۳۳۶، پیام [به ملت ایران در پنجمین سالگرد پیروزى انقلاب (ارزیابى شرایط ایران)] زمان: ۲۲ بهمن ۱۳۶۲/ ۸ جمادى الاول ۱۴۰۴)

 ضرورت عدم تحمیل و آزاد گذاری مردم

باید مردم را براى انتخابات‏ آزاد گذاریم، و نباید کارى بکنیم که فردى بر مردم تحمیل شود. بحمد اللَّه مردم ما داراى رشد دینى و سیاسى مطلوب مى‏باشند، و خودْ افراد متدین و درد مستضعفان چشیده و آگاه به مسائل دینى- سیاسى و همگام با محرومین را انتخاب خواهند کرد. و در چنین اوضاعى هیچ فرد و گروهى و هیچ نهاد و سازمان و حزب و دفتر و تجمعى نمى‏تواند در حوزه انتخابات دیگران دخالت نماید، و براى غیر حوزه خودْ فرد یا افرادى را کاندیدا نموده و از آنان تبلیغ نماید.

(صحیفه امام، ج‏۲۰، ص: ۲۹۴ و ۲۹۵ نامه [به تعدادى از نمایندگان مجلس در مورد انتخابات مجلس‏] زمان: ۱۰ تیر ۱۳۶۶/ ۴ ذى القعده ۱۴۰۷ «۱» مکان: تهران، جماران‏)

 نفی تک گروه و صنف بودن مجلس

 در شرایط کنونى نباید کسى انتظار داشته باشد که حتماً نمایندگان باید از گروه و صنف خاصى باشند.

(صحیفه امام، ج‏۲۱، ص: ۱۱ پیام [به ملت ایران (حفظ شئونات اسلامى و اخلاقى در تبلیغات کاندیداها)] زمان: ۱۱ فروردین ۱۳۶۷/ ۱۲ شعبان ۱۴۰۸)

۴ .      شاخص های انتخاب از نگاه امام

  • سلبی:
      • نخواستن خیر امت.
      • دزد و به دنبال جیب پر کنی بودن، ظلم.
      • پیوستگی با قدرت های بزرگ، کار برای اجانب.
      • در نظر گرفتن مسائل خود، مقدم دانستن منفعت خود به مصلحت کشور.
      • داشتن انحراف، گرایش به شرق و غرب و مکاتب فاسد، احتمال انحراف عقیدتی و اعمالی و اخلاقی، از دسته­های خاص بودن، به دنبال افتادن زمام به چپ و راست، منحرف و مورد شک، خائن و راست­گرا و چپ­گرا، تحت تأثیر مکاتب انحرافی و بازیگر بودن، افراد حقوق­دان غرب­زده و غربی
      • خوف داشتن.
      • فقط متظاهر به دین و جمهوری اسلامی.
      • اعیان، مفت خور، طبقه­ی بالا، جزو سرمایه داران و زمین خواران و صدرنشینان مرفه و غرق در لذت و شهوات بودن (ناتوانی از فهم تاریخ تلخ و رنج گرسنگان و پابرهنگان)
      • خود را صاحب رأی خیال کرده و متفکر و روشنفکر دانستن خود.
      • بی توجه به اسلام و اجرای احکام اسلامی، کار نداشتن به اسلام، دشمنی و مخالفت با اصل اسلام
      • سوابق سوء و خلاف
  • ایجابی:
      • جمع همه ی جهات در آنان، مثل مرحوم مدرس.
      • صالح، متقی، متنور و امین و صادق، متعهد، ایمان به خدا، بر صراط مستقیم، سالم، بر صراط مستقیم انسانیت و اسلامیت بودن، مسلم، مقید به احکام شرع، گرایش به اسلام، مکتبی، تعهد به اسلام و حیثیت اسلام، متعهد و مسلم، متعهد به اسلام، متدین، اعتقاد به اسلام و نهضت اسلامی، علاقه به اسلام، پرهیزگار، اسلام خواهی.
      • اسلام را قابل تطبیق با اوضاع روز دانستن، متعهد به اجرای احکام اسلام، تعهد به قوانین اسلام، دفاع قولی و عملی از اسلام ناب محمدی (ص) (اسلام پابرهنگان زمین، مستضعفین، رنج دیدگان تاریخ، عارفان مبارزه جو، پاک طینتان عارف)
      • به دنبال کار به نفع ایران، صد رد صد ملی و متدین، کار برای ایران، ملی، وطن خواه، وطن دوست، از خود ملت و افراد ملت، وفادار به کشور، خدمت گزار ملت و کشور، وفادار به مردم، ارج قائل بودن برای کشور و مردم، خواهان زحمت کشیدن برای ایران.
      • دارای بصیرت، مطلع بر اوضاع سیاسی جهان، آگاه به مسائل دینی و سیاسی، مطلع بر مسائل روز و سیاست های اسلامی، دارای بصیرت در دین و دنیا، دارای دید سیاسی، مطلع بودن، عالم به اوضاع وقت، روشن بودن، خبیر، مطلع بر اوضاع روز بودن، بیداری.
      • آزاد منشی.
      • امین، مطمئن، معروف به امانت و دیانت و خدمت به مردم، امین بودن در کارهایشان، معتمد، مورد شناخت مردم در بلاد خودشان، موصوف و معروف به حسن سابقه، امتحان دادن در کارها و شناخت داشتن نسبت به او.
      • خدمت گزار، احساس مسئولیت در خدمت به مردم، اصل قرار دادن خدمت به اسلام و محرومان، خدمت گزار به ملت و کشور، منتج و نافع، خیرخواهی امت.
      • اعتقاد به جمهوری اسلامی، اصل بودن اعتقاد به جمهوری اسلامی و عدم کفایت عالم بودن.
      • متفکر، فهمیدن همه چیز، کاردان، فاضل، سررشته ی امور را داشتن، اسلام شناس به قدر توان، عدم کفایت تقوا برای مجلس و ضرورت صاحب نظر بودن، دانا به آن چه در دوره ی پهلوی به ملت گذشته.
      • چشیدن طعم تلخ فقر، درد مستضعفان چشیده، دل سوزی برای طبقه ی ضعیف، هم گام با محرومان، حامی مستضعفان، از طبقه­ی لمس نموده­ی محرومیت و مظلومیت، در فکر دفاع از مستضعفان و محرومان، از طبقه­ی اشراف نبودن ولو از طایفه­ی حمال و طبقه­ی سوم بودن
      • آراسته به اخلاق خوب.
      •  مخالفت با مکتب های انحرافی، مسلم بی گرایش به چپ و راست، منزه از گرایش به غرب و شرق و مکاتب انحرافی، مستقل و فکر مستقل.
      • احتیاج به علما و روحانیون مطلع از احکام شرعی و سیاسی اسلام و متخصصین در رشته های مختلف کشور برای مواجهه با دنیای پر آشوب صنعتی و سیاست و فرهنگ های غربی و شرقی و صحنه های تنازع بقای بین المللی، عدم ملاک بودن روحانی بودن، اسلام شناس روحانی و داخل روحانی از صنوف دیگر دارای اطلاعات سیاسی و اسلامی.

 جملات برگزیده

عدم کفایت تقوا برای مجلس و ضرورت صاحب نظر بودن

و مجرد اینکه این آدم یک آدم خوبى است خیلى، اول وقت نمازش را مى‏خواند و نماز شب مى‏خواند. این براى مجلس کفایت نمى‏کند. مجلس اشخاص سیاسى لازم دارد، اشخاص اقتصاددان لازم دارد، اشخاص سیاستمدار لازم دارد، اشخاص مطلع بر اوضاع جهان لازم دارد. باید تعهد به اسلام باشد و موافقت با جمهورى اسلامى باشد لکن این مسائل هم باشد. در یک مجلس باید همه چیز باشد در این کمیسیونهاى مجلس از امور ارتشى و کشاورزى و اقتصاد و همه چیز بحث مى‏شود، باید مطلع باشند اینها. آنهایى که در این کمیسیونها هستند باید اشخاصى باشد در بینشان که عالم به اقتصاد باشد، عالم به امور کشاورزى باشد، عالم به امور ادارى باشد، عالم به مسائل جهانى باشد.

(صحیفه امام، ج‏۱۸، ص: ۲۸۴ سخنرانى [در جمع فرمانداران، بخشداران و اعضاى شوراهاى روستایى‏] زمان: صبح ۱۳ دى ۱۳۶۲/ ۲۹ ربیع الاول ۱۴۰۴)

ضرورت رفتن اشخاص متنور و امین و صادق به مجلس

 بعد از آن باز مجلس شورا داریم که با همت والاى شما- جوانان ایرانى- باید اشخاص متنور و اشخاص امین و صادق در مجلس شورا بروند که مقدرات شما را بر طبق خواسته‏ هاى خداى متعال پیاده کنند.

(صحیفه امام، ج‏۶، ص: ۴۸۸ سخنرانى [در جمع دانش‏آموزان (اهمیت انتخاباتهاى آینده)] زمان: ۱۷ فروردین ۱۳۵۸/ ۸ جمادى الاول ۱۳۹۹)

اصل بودن اعتقاد به جمهوری اسلامی و نه صرف احاطه ی علمی

 اگر وکیلى باشد که اینجایش پینه بسته از شدت سجده و لیکن جمهورى اسلامى را نمى‏خواهد، این به درد شما نمى‏خورد. و اگر وکیلى باشد که بدانید دشمن با رژیم منحوس بود و دشمن با امریکا و شوروى بود لکن جمهورى اسلامى را نمى‏خواهد، این وکیل را وکیل تعیین نکنید. وکیلى که تعیین مى‏کنید آنى است که جمهورى اسلامى را عقیده داشته باشد؛ نه چهار روزى که حالا مى‏خواهد وکالت بکند بگوید جمهورى اسلامى! ما یک نفر را داشتیم که مى‏خواست وکیل بشود؛ مى‏گفتند که این آدم در ایامى که مى‏خواهند رأى بگیرند نماز مى‏خواند! این جور نباشد. خودتان فهمیده باشید؛ بین خودتان زندگى کرده باشد. فهمیده باشید که مسیر همان مسیرى است که شما دارید. اگر یک نفر آدمى باشد که فیلسوف باشد، یک آدمى باشد که تمام عالم را در تحت سیطره علمى خودش برده باشد لکن جمهورى اسلامى را نمى‏خواهد، این را تعیین نکنید.

(صحیفه امام، ج‏۷، ص: ۴۶۵ سخنرانى [در جمع دانشجویان اهواز (خطر روشنفکر مآبها)] زمان: ۲ خرداد ۱۳۵۸/ ۲۶ جمادى الثانى ۱۳۹۹)

عدم ترس از حضور روحانیت

و البته از ملّاها و علما و از این نترسید که آخوندى‏اش کردند. اسلام آخوندى‏اش کرده، به ما چه ربط دارد.- و عرض مى‏کنم که- آخوند و آخوند مسلک یعنى اسلامى و اسلامى مسلک، همه باید این طور باشند.

(صحیفه امام، ج‏۹، ص: ۵۳۱ سخنرانى [در جمع اعضاى خبرگان و حزب جمهورى (تفاهم همگانى- ترس از اسلام- اهمیت مجلس)] زمان: ساعت ۹ صبح ۲۳ شهریور ۱۳۵۸/ ۲۲ شوال ۱۳۹۹)

۵٫      وظایف کاندیدها

  • کاندیداتوری
      • ضرورت نام نویسی آدم های صالح، دل سوز مملکت، که به دنبال پر کردن جیب خود و عنوان پیدا کردن نبودن، به دنبال خدمت به مردم بودن
      • توجه روحانیون و ائمه­ ی جماعت و جمعه و سایر آقایان به خالی نکردن شهرهای خود از خدمت گزاران به ملت و بنده های خالص خدا: مقدم بودن شغل روحانیت برای خدمت به مردم و رفع حاجات و تربیت عملی و اخلاقی بندگان خدا بر هر چیز مگر درک مفیدتر بودن وجود آن ها برای اسلام در مجلس

ضرورت نام نویسی لایق ها

آن که لایق است برود و اسم‏نویسى کند و ملت به آنها رأى بدهند.

(صحیفه امام، ج‏۱۷، ص: ۱۰۲ سخنرانى [در جمع نمایندگانى از اقلیتهاى مذهبى (همگامى مکاتب توحیدى)] زمان: صبح ۲۷ آبان ۱۳۶۱/ ۲ صفر ۱۴۰۳)

  • اخلاق تبلیغات
      • رعایت اخلاق اسلامی و انسانی در تبلیغات، تلاش برای تبلیغات در چارچوب تعالیم و اخلاق عالیه­ ی اسلام، جلوگیری از کارهای منافی با شئون اسلام
      • عدم بدگویی و کارشکنی در مبارزات انتخاباتی، سعی در عدم توهین به افراد، خودداری از هر انتقاد که موجب اختلاف و هتک حرمت (ارتکاب خلاف اخلاق و فرهنگ برای پیش برد مقصد ولو اسلامی: مطرود از انگیزه های غیر سلامی)، تضعیف و توهین فاجعه آمیز برای جمهوری اسلامی و اسلام، نبودن هیچ مجوز برای ابراز و اظهار مناقشه در دیگری : حفظ آبرو و حیثیت مؤمن بالاترین مقام (هتک مؤمن و مؤمن عالم موجب سلب عدالت و بزرگ ترین گناهان)، عدم حق توهین به مخالفان و افشاگری، اخلاق انسانی اسلامی برای تبلیغات و پرهیز از هر انتقاد موجب اختلاف و هتک
      • عدم حافظ اسلام بودن منتخبین در صورت عدم رعایت حریم مسائل اقتصادی و اسلامی در تبلیغات.
      • عدم تبلیغات ملهم از غرب و روشن فکران و غرب و شرق زدگان
      • گروه های معتقد و متعهد به جمهوری اسلامی و خدمت گزار اسلام: مبارزه در کمال آرامش، تفاهم و صمیمیت و اخوت اسلامی و احتراز شدید از تفرقه و کدورت=> نگرانی دوستان، کامیابی دشمنان، موجب تبلیغات سوء
      • تبلیغات موافق مقررات دولت، عدم جداسازی دل ها با طرح مسائل پوچ و بی­ معنا
      • عدم اجازه­ ی استفاده از سهمین و اموال دفاتر و دولت و سازمان ها و مجامع عمومی در تبلیغات
      • یک عده ورود به انتخابات به قصد شکست جمهوری اسلامی و عدم قصد وکیل شدن

نفی تخریب ولو با اسم اسلام

 از آقایان کاندیداها و دوستان آنان انتظار دارم که اخلاق اسلامى- انسانى را در تبلیغ براى کاندیداى خود مراعات؛ و از هر گونه انتقاد از طرف مقابل که موجب اختلاف و هتک حرمت باشد خوددارى نمایند، که براى پیشبرد مقصود، و لو اسلامى باشد، ارتکاب خلاف اخلاق و فرهنگ، مطرود و از انگیزه‏هاى غیر اسلامى است.

(صحیفه امام، ج‏۱۲، ص: ۱۲ پیام [به ملت ایران (اولین انتخابات ریاست جمهورى)]زمان: ۱۴ دى ۱۳۵۸/ ۱۵ صفر ۱۴۰۰)

 نفی بدگویی و کارشکنی در تبلیغات

 مبادا خیال کنند که مبارزات انتخاباتى عبارت از این است که به دیگران بد بگویند و کارشکنى بکنند. البته دعوت به انتخاب اشخاص مانع ندارد

(صحیفه امام، ج‏۱۲، ص: ۱۵۲ و ۱۵۱ پیام رادیو- تلویزیونى [به ملت ایران (انتخابات مجلس)] زمان: ۲۳ بهمن ۱۳۵۸/ ۲۵ ربیع الاول ۱۴۰۰)

 اخلاق انسانی اسلامی برای تبلیغات و پرهیز از هر انتقاد موجب اختلاف و هتک

از آقایان کاندیداها و دوستان آنان انتظار دارم که اخلاق اسلامى- انسانى را در تبلیغ براى کاندیداى خود مراعات؛ و از هر گونه انتقاد از طرف مقابل که موجب اختلاف و هتک حرمت باشد خوددارى نمایند، که براى پیشبرد مقصود، و لو اسلامى باشد، ارتکاب خلاف اخلاق و فرهنگ، مطرود و از انگیزه‏هاى غیر اسلامى است.

(صحیفه امام، ج‏۱۲، ص: ۱۲ پیام [به ملت ایران (اولین انتخابات ریاست جمهورى)] زمان: ۱۴ دى ۱۳۵۸/ ۱۵ صفر ۱۴۰)

 عدم اجازه ی استفاده از سهمین و اموال دفاتر و دولت و سازمان ها و مجامع عمومی در تبلیغات

 در شرایط کنونى، این جانب به هیچ وجه و به هیچ کس اجازه نمى‏دهم تا از سهم مبارک امام علیه السلام- و یا از اموال دولت و اموال دفاتر و سازمانها و مجامع و اموال عمومى خرج انتخابات کند.

(صحیفه امام، ج‏۲۰، ص: ۲۹۵ نامه [به تعدادى از نمایندگان مجلس در مورد انتخابات مجلس‏]زمان: ۱۰ تیر ۱۳۶۶/ ۴ ذى القعده ۱۴۰۷)

 c. اخلاق پیروزی و شکست

      • عدم لطمه زدن به دوستی و برادری در صورت راه یافتن رقیب، عدم قهر کردن در صورت رای نیاوردن
      • عدم ایجاد دودستگی بین پیروز و بازنده انتخابات، عدم به رخ کشیدن پیروزی (پیروزی مسئولیت بسیار سخت)، عدم احساس خسران (انجام مسئولیت در جاهای دیگر) از شکست
      • برای خدا نبودن کار در صورت ناراحت شدن از تبلیغ و کاندیدا شدن ولی راه یافتن دیگری که لایق ترست
      • کمال احتیاط برای حیثیت جمهوری اسلامی در مورد احتیاط و وسوسه ها در انتخابات

عدم ایجاد دو دستگی بین پیروز و بازنده انتخابات

 یکى از مواردى که الآن انگشت آنها در کار است و با جدیت دارند توطئه مى‏کنند این است که، دو دستگى بیندازند بین اشخاصى که در انتخابات بردند یا باصطلاح باختند. با این تعبیر زشت برد و باخت، شکست و پیروزى، با این تعبیرهاى زشت مى‏خواهند بین ملت ما اختلاف بیندازند. انتخاباتى که باید همه دست به هم بدهند و آن را به وجه صحیح به آخر برسانند، و باید وحدت زیادتر بشود از اول، من مى‏ترسم که خداى نخواسته، موجب اختلاف بشود. و این از مکاید شیطان است به دست شیاطین. اگر براى خدا کسى مى‏خواهد کار بکند خودش را انتخاب کرده است که خدمت کند به اسلام و مسلمین. اگر چنانچه پیروز بشود پیروزى نباید بگوید، براى اینکه یک خدمتى است به عهده‏اش آمده است و گرفتارى این خدمت بسیار شدید است. و اگر چنانچه در این دوره او کنار رفته است خیال نکند که کنار رفته است و این عیبى است. قضیه برد و باخت نیست، قضیه خدمت است در این پست یا در آن پست. باید ایران بداند که دستهایى الآن در کار است که حتى بین خانه‏ها اختلاف بیندازد. در یک خانه بین افراد اختلاف بیندازد. ما باید از تاریخ عبرت ببریم و این تاریخ در زمان مشروطه این طور بود. در زمان مشروطه آنهایى که مى‏خواستند ایران را نگذارند به یک سامانى برسد و چماق استبداد تا آخر باقى بماند، بین افراد، دستجات، احزاب اختلاف انداختند، حتى آنهایى که آن وقت بودند مى‏گفتند که در یک خانه بین برادر با برادر، پدر و پسر اختلاف بود، یک دسته مستبد، یک دسته مشروطه. این اختلاف موجب شد که نتوانست مشروطه آن طورى که علماى اسلام مى‏خواستند تحقق پیدا بکند. بعد هم این اختلافات موجب شد که یک دسته از آن غربزده‏ها بریزند و به اسم مشروطه بگیرند مقامات را و استبداد به صورت مشروطه بر این ملت تحمیل کنند و دیدید که چه شد. امروز همان روز است اگر ملت ایران بیدار نشود، اگر علماء اسلام بیدار نباشند، غفلت کنند، اگر علماى قم، مدرسین قم، طلاب قم، علماء تهران، روحانیت مبارز تهران، علماء همه بلاد و روحانیون همه بلاد و مردم بیدار نشوند، الآن دارند وضعى را، یعنى مى‏خواهند وضعى را کار کنند که زمان مشروطه کردند، و بدانید گناهش به گردن همه ماست.

(صحیفه امام، ج‏۱۸، ص: ۴۱۱ و۴۱۰ سخنرانى [در جمع مسئولان نظام به مناسبت عید مبعث (موانع تحقق اسلام در جامعه)]زمان: صبح ۹ اردیبهشت ۱۳۶۳/ ۲۷ رجب ۱۴۰۴ )

عدم هیاهو در صورت شکایت به انتخابات

توجه داشته باشید که یک مجلس شورا که مجلس شوراى اسلامى است و مى‏خواهد براى ایران خدمت کند و باید قوه داشته باشد، تنها مرکزى است که تمام قوا باید تبع آن باشند، شما بخواهید براى اینکه شما وکیل نشده‏اید در کجا، هیاهو کنید که انتخاباتْ انتخابات کذا بوده؛ این حرف خلاف اسلام است. شکایت اگر هست، شکایت پذیرفته است. و مقاماتى که باید شکایتها را بپذیرند، مى‏پذیرند. اما هیاهو کردن و فریاد زدن و انتقاد بیجا کردن، این بر خلاف دستورات اسلام است.

(صحیفه امام، ج‏۱۲، ص: ۱۹۹ پیام رادیو- تلویزیونى [به ملت ایران در آغاز سال نو (تذکراتى در مورد انتخابات مجلس)] زمان: ۲۹ اسفند ۱۳۵۸/ ۲ جمادى

 کمال احتیاط برای حیثیت جمهوری اسلامی در مورد احتیاط و وسوسه ها در انتخابات

و کسانى که احتیاط یا وسوسه‏ اى در امر انتخابات مى‏کنند بهتر است کمال احتیاط را براى حفظ حیثیت جمهورى اسلامى و اسلام نمایند.

(صحیفه امام، ج‏۲۱، ص: ۳۶ نامه [به اعضاى شوراى نگهبان (لزوم برگزارى انتخابات مجلس در روز قدس)] زمان: ۱۲ اردیبهشت ۱۳۶۷/ ۱۵ رمضان ۱۴۰۸)

۶٫      مسئولیت های مجلس:

a. سیاست های کلی

      1. مجلس مشورت، شور و گفتن مایحتاج ملت و کشور، طرح مسائل دلخواه و مباحثه فقط چیزهای مربوط به ملت و اسلام، فکر نکردن جز به مصالح کشور، خود را به صورت جدی در خدمت اسلام و کشور در آوردن، پرداختن به مسائل مایحتاج ملت، مباحثه فقط مربوط به ملت و اسلام، طرح و بحث و مشورت و تصویب و به ترتیب مقرر دلخواه ملت و اسلام، حفاظت از منافع اسلام و مسلمین و مردم کشور، به دنبال هر چه بهتر کردن کشور بودن، پیرو اسلام و به نفع مسلمین و کشورهای اسلامی، در نظر گرفتن مصلحت جامعه، مردمی بودن
      2. مقابله با سیاست بازی و جناح سرمایه داری غرب و دیکتاتوری و قطب کمونیستی شرق، اجرای سیاست نه شرقی نه غربی در جهان دو قطبی، نپذیرفتن هر گونه تسلط و دخالت اجانب در سرنوشت مردم، به دنبال منافع امریکا و انگلیس و شوروی نبودن، ایستادن با کمال قدرت در مقابل قدرت های شیطانی و رژیم سابق، ایستادن در برابر مسائل انحرافی، جلوگیری از افرادی که بنا دارند به اسم و برخلاف اسلام موافق با مارکسیسم و کمونیسم، ایستادن مقابل امور انحرافی، حفظ سیاست نه شرقی نه غربی در تمام زمینه­های داخلی و خارجی (هدایت و در صورت عدم پذیرش، منزوی سازی و استیضاح گرایش دارهای به غرب و شرق)، تصویر کامل عناصر ضد انقلاب و اسلام به طور قاطع و انقلابی، افزایش اعتبار نزد مردم با بدگویی استکبار و منحرفین و دیگران، تبرئه­ی خود از تمام مکاتب
      3. قدرت و قاطعیت و سرعت عمل، لغو انقلابی قوانین انقلابی موجب تعلیق یا تعویق امور و جایگزینی با قوانین مترقی و ملاحظه کردن رفاه حال ملت، حل مسائل بسیار مهم اقتصادی: مبارزه با تورم، حل مسئله زمین و مسکن. پشتیبانی دولت در حل مسئله­ی کشاورزی، مجموعه خواست و انتظارات مردم (رفع گرفتاری و محرومیت، دگرگونی نظام اداری)
      4. مجلس عدالت، مجری عدل الهی بودن، پیاده نمودن عدالت اسلامی، اولویت بودن حل مسائل به نفع محرومین، رسیدگی هر چه بیش تر به امور محرومان و قشرهای کم در آمد از جمله افراد محترم مشغول به خدمت در دستگاه های دولتی با حقوق پایین، رفاه حال محرومین با موازین اسلامی، کردن کاری که نجات یافتن مستمندان طول تاریخ، در رأس برنامه ها قرار گرفتن رسیدگی به مستضعفین و مستمندان، دادن طرح های در رفاه حال طبقه ی محروم، تصویب انقلابی و با سرعت طرح و پیشنهاد مربوط به عمران و رفاه ملت خصوصاً مستضعفین و اجتناب از نکته سنجی و تغییر عبارات غیر لازم که موجب تعویق امر
      5. اصلاح همه ی مطبوعات و رادیو تلویزیون ها، تصفیه­ی همه­ی ادارات، خواستن از وزارت خانه ها و مأموران اجرا به اجتناب از کاغذ بازی و غلط کاری زمان طاغوت و تحصیل ترمیم رفاه و عقب ماندگی ملت مظلوم
      6. دست هیچ حزب و گروه، اکثریت افراد مستقل که خود فکر و عمل، در نظر گرفتن انحرافات و رضای خدا،
      7. پیش بردن نهضت با کمال عزت و عظمت
      8. دقت و هوشیاری در طرح ها و مسائل روز، بررسی مسائل اصلی و کلیدی قبل از لوایح و تبصره ها و مواد غیر ضروری
      9. اقدام برای رفاه و آسایش اقلیت ها مثل خدمت به مسلمین، پیش بردن مسائل با کمال تفاهم و خیرخواهی برای ملت و کشور

b.نظارت

      1. نظارت مجلس بر همه­ ی امور کشور.
      2. جلوگیری از هر انحراف و خلاف وزرا و ادارات تا حد استیضاح کشیدن دولت.
      3. تحقیق در مورد انحراف ها بدون سر و صدا و در صورت مشخص شدن گفتگو با فرد قبل کشیده شدن به مجلس=> خواستن در کمیسیون مربوطه=> در صورت عمل بر خلاف مصالح اسلام و کشور و ملت و پافشاری در انحراف: عرضه ی مطلب با استدلال و منطقی و بی کوچک ترین اهانت=> مهلت برای دفاع در محیطی آرام و بی تشنج.
      4. نظارت بر همه ی امور با روال خود (خواستن خلاف کار با جدیت و قاطعیت و بی مسامحه و در صورت اثبات دادن به دادگاه ها برای محاکمه)
      5. تحت نظر بودن کارهای دولت و وزارت ها و استان ها و بازخواست و خواستن و استیضاح در صورت خطا
      6. داشتن حق جلوگیری از هرگونه انحراف و خلاف وزرا و ادارات به حکم قانون و کشاندن دولت تا حد استیضاح
      7. طرح مسائل بی ملاحظه ­ی احدی و مقامی، گفتن مسائل و رد و بدل و انتقاد صحیح بی جار و جنجال و هیاهو
      8. کوشش به تمام معنا که افراد سرکارهای مهم مسلمان و متعهد و متوجه به کارهایی که در دنیا می شود و مدبر و متعهد به اسلام و مکتب باشند
      9. تایید و تعقیب و همراهی و کمک دولت، عدم تایید دولت به خاطر اثبات حرف و رأی بر خلاف شرع، نظر خیرخواهانه درباره­ی دولت و وزرا، با نظر و دقت و سریع انجام دادن کار و بررسی صلاحیت وزرا

c.  حدود نمایندگی

      1. وکیل نه ولی: باید به دموکراسی عمل کند ولو خلاف نظر باشد و نمی تواند بگوید به ضرر ملت است و عمل نمی کنم.
      2. وکالت نمایندگان محدود به حدود جمهوری اسلامی (اظهار نظر و رسیدگی به پیشنهادهای مخالف اسلام و نظام خروج از حدود وکالت)
      3. طرح مخالف اسلام مخالف رای جمهور ملت است
      4. طرح احتیاجات ملت و معنایی که به خاطر آن مأمور از طرف ملت (اسلام و احکام اسلامی)، مخالفت با اسلام=> مخالفت با خواست مردم=> دیکتاتوری
      5. وکالت مردم برای خدمت، پی مأموریت خود بودن، راستی و صداقت در خدمت به کشور اسلام
      6. آزادی و اختیار نمایندگان محدود در قانون و شرع، عدم خروج از حدود قانون

d.کمیسیون ها

      1. دعوت از دوستان متعهد و صاحب نظر در کمیسیون برای برخورد نظرها و افکار و نظرخواهی از کارشناسان متعهد و مؤمن در تشخیص موضوعات برای احکام ثانویه.
      2. دعوت از متخصصان متعهد در تمام کمیسیون ها و سنجش مسائل روی هم و آگاهی به مشکلات سخت نظام

e.اسلامی کردن مسائل و شرکت در مجلس با دقت اهل علم

      1. صرف همّ برای اسلامی کردن مسائل با دقت های اهل علم در مسائل علمی (مسائل سیاسی نیاز به دقت مثل مسائل علمی)
      2. اهل علم دقت و جستجو و مباحثه و مجادله.
      3. طرح مسائل با دقت و همت زیاد و پخته از حیث جهات مختلف، راهگشا برای کشور و مشکلات کشور.
      4. بررسی دقیق با علاقه مندی و صرف وقت طبق اقتضای مصالح کشور و احکام اسلام.
      5. بحث طلبگی در مهمات مسائل
      6. فکر زیاد طرح دادن نبودن، خوب طرح دادن و گذشتن از مجلس
      7. به صحنه آوردن احکام سیاسی و اجتماعی و اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی اسلام، تلاش سریع و اسلامی و رو به اسلام رفتن، پیاده کردن سریع قوانین اسلام در کشور، فکر به اسلام، فکر اسلامی، خدمت برای اسلام و احکام اسلامی با کمال قدرت، فکر به اسلام و قانون اساسی اسلام، عدم طرح های مخالف با احکام اسلام، مخالفت با کمال قدرت با پیشنهادهای خلاف شرع مقدس
      8. توجه به اطراف مسئله و شناخت کافی داشتن و کشف صلاح آخر گفته شده به وسیله­ی اسلام برای نیفتادن به دام تفکرات غیر الهی، مطالعات اسلامی داشتن یا مدد گرفتن از مطالعات اسلامی­دارها، طرح جوری باشد که برود در شورای نگهبان تایید شود (در صورت رفت و آمد چندین باره ی طرح بین مجلس و شورای نگهبان وهن مجلس و ایجاد شبهه در مردم و خیال عدم تدین مجلس)، تحت تأثیر قرآن و احادیث پیغمبر بودن، نصب العین قرار دادن قرآن و احادیث اسلامی، حفظ حیثیت به عمل به مرّ اسلام
      9. عدم اظهار نظر سطحی و بدون توجه به مسائل سیاسی و اجتماعی و انعکاس های داخلی و بین المللی با سلیقه ی شخصی

f.  پالایش مجلس

      1. ردّ اعتبارنامه ی عناصر منحرف، جلوگیری از حضور حتی یک نفر عنصر خرابکار در مجلس، عدم پرداختن به مسائل شخصی و گروهی در اعتبارنامه ها، توجه به شخصیت و اعتبار نمایندگی مجلس در نطق ها.
      2. مقدم کردن حرمت مجلس و نظام و اخلاق کریمه­ی اسلامی
      3. گرفتن جانب حق و در نظر گرفتن ضوابط در اعتبارنامه بدون ملاحظه ی دوستی و دشمنی و جهات سیاسی رایج و در نظر گرفتن رضای خدا و اقتضای واقعیت و کنار گذاشتن گرایش های سیاسی

 بعضی جملات مهم

تنبّه خارج شدگان از قانون

این قانون باید دست همه باشد و همه حدود را قانون معیّن بکند. قانون براى مجلس حدود معین کرده است، تخلف از این حدود نشود. براى رئیس جمهور تحدید کرده، حدود قرار داده، او هم تخلف نکند. براى نخست وزیر و امثال اینها و دولتها حدود معیّن کرده. آنها هم نباید خارج بشوند. هر که خارج بشود از حدود، باید این را تنبه بدهند، هدایت کنند آن را.

(صحیفه امام، ج‏۱۲، ص: ۳۴۹، سخنرانى [در جمع نمایندگان مجلس (افتتاح اولین دوره مجلس شوراى اسلامى)]زمان: ساعت ۵۵: ۱۰ صبح ۴ خرداد ۱۳۵۹/ ۱۰ رجب ۱۴۰۰)

تقدم مصلحت عمومی بر اشخاص

حفظ مصلحت عمومى و اسلام مقدّم است بر حفظ مصلحت شخص، هر کس باشد

(صحیفه امام، ج‏۱۸، ص: ۴۶۷، پیام [به نمایندگان مجلس به مناسبت گشایش دومین دوره مجلس (تعیین اولویتها)]، زمان: ۷ خرداد ۱۳۶۳/ ۲۶ شعبان ۱۴۰۴)

نفی وکالت خلاف اسلام

 کسى که مخالفت کند با احکام اسلام، مخالف با جمهورى اسلامى است؛ مخالف با رأى موکّلین هست، آنها شما را وکیل نکردند براى این امر. همه‏تان هم اگر چنانچه یک چیزى بگویید که بر خلاف مصالح اسلام باشد، وکیل نیستید؛ حرفتان قبول نیست، مقبول نیست. ما به دیوار مى‏زنیم آن حرفى را که بر خلاف مصالح اسلام باشد

(صحیفه امام، ج‏۱۰، ص: ۲۲۱ سخنرانى [در جمع نمایندگان مجلس خبرگان (انتخابات شوراها- ولایت فقیه)] زمان: ۱۲ مهر ۱۳۵۸/ ۱۲ ذى القعده ۱۳۹۹)

 روزی مبارک است که مجلس به وظایفش عمل کند

 مبارک آن روزى است که ایران از سلطه اجانب مستخلص بشود، و مجلس شوراى اسلامى به وظایف خطیر خود عمل کند، و ایران استقلال پیدا کند و همه دشمنان ایران ذلیل و نابود شوند و مسلمین همه با هم پیوند کنند.

(صحیفه امام، ج‏۱۲، ص: ۲۸۰ بیانات [پیرامون برگزارى مرحله دوم انتخابات مجلس شوراى اسلامى‏] زمان: ساعت ۱۵: ۱۰ بامداد ۱۹ اردیبهشت ۱۳۵۹/ ۲۳ جمادى الثانى ۱۴۰۰)

 هدایت ضمن عدم کارشکنی و جرم بودن کارشکنی

 ما اگر بخواهیم براى کشورمان، براى اسلام پیروزى حاصل بشود، باید کارشکنى نکنیم از هم. باید همه یکصدا باشیم. قضیه هدایت مسئله‏اى است، قضیه کارشکنى مسئله دیگر، هدایت باید کرد. مرکز همه قانونها و قدرتها مجلس است. مجلس هدایت مى‏کند همه را و باید بکند، اما بناى بر این نباشد که مجلس دولت را ضعیف کند. و بناى بر این هم نباشد که دولت مجلس را ضعیف کند. تضعیف هر یک، تضعیف خودش هم هست. اگر رئیس دولت؛ رئیس جمهور تضعیف کند مجلس را، خودش قبل از مجلس سقوط مى‏کند. و اگر مجلس تضعیف کند دولت و رئیس جمهور و آنهایى که اجرا مى‏خواهند بکنند، این خودشان هم تضعیف مى‏شوند و امروز صلاح نیست. چنانچه در یکوقتى هم یک همچو مطلبى واقع بشود، آن هم یک جرم است. امروز این مسأله، جرم بسیار بزرگ است. براى اینکه، در آن مواقعى که مملکت ما ابتلا به این مصایب ندارد، خوب یک کار خلاف است، اما کار خلافى نیست که مملکت ما را تهدید به نابودى و شکست بکند.

(صحیفه امام، ج‏۱۲، ص: ۳۴۷ سخنرانى [در جمع نمایندگان مجلس (افتتاح اولین دوره مجلس شوراى اسلامى)] زمان: ساعت ۵۵: ۱۰ صبح ۴ خرداد ۱۳۵۹/ ۱۰ رجب ۱۴۰۰ )

 عدم امکان نفی قانون مجلس و ضرورت پی گیری قضایی آن

و من تکرار مى‏کنم مجلس بالاترین مقام است در این مملکت. مجلس اگر رأى داد و شوراى نگهبان هم آن رأى را پذیرفت، هیچ کس حق ندارد یک کلمه راجع به این بگوید. من نمى‏گویم رأى خودش را نگوید؛ بگوید؛ رأى خودش را بگوید؛ اما اگر بخواهد فساد کند، به مردم بگوید که این شوراى نگهبان کذا و این مجلس کذا، این فساد است، و مفسد است یک همچو آدمى، تحت تعقیب مفسد فى الارض باید قرار بگیرد.

(صحیفه امام، ج‏۱۴، ص: ۳۷۰ سخنرانى [در جمع نمایندگان مجلس شوراى اسلامى (وظایف نمایندگان مجلس)] زمان: صبح ۶ خرداد ۱۳۶۰/ ۲۲ رجب ۱۴۰۱)

اولویت بودن حل مسائل به نفع محرومین

باید توجه داشت که هنوز خیلى از مسائل وجود دارد که به نفع محرومین باید حل و فصل شود. و تمیز بین کسانى که در تفکر خود خدمت به اسلام و محرومان را اصل قرار داده‏اند، با دیگران کار مشکلى نیست.

(صحیفه امام، ج‏۲۱، ص: ۱۱ پیام [به ملت ایران (حفظ شئونات اسلامى و اخلاقى در تبلیغات کاندیداها)] زمان: ۱۱ فروردین ۱۳۶۷/ ۱۲ شعبان ۱۴۰۸)

عدم خوف از چپی ها و راستی ها

 شما خوف هیچ کس را نداشته باشید؛ نه خوف چپیها را داشته باشید، نه خوف راستیها را داشته باشید.

(صحیفه امام، ج‏۱۲، ص: ۳۴۹ سخنرانى [در جمع نمایندگان مجلس (افتتاح اولین دوره مجلس شوراى اسلامى)] زمان: ساعت ۵۵: ۱۰ صبح ۴ خرداد ۱۳۵۹/ ۱۰ رجب ۱۴۰۰ )

ضروت تسریع طرح های مربوط به  عمران و رفاه حال ملت خصوصاً مستضعفین

 طرحها و پیشنهادهایى که مربوط به عمران و رفاه حال ملت خصوصاً مستضعفین است انقلابى و با سرعت تصویب کنید، و از نکته‏سنجیها و تغییر عبارات غیر لازم که موجب تعویق امر است اجتناب کنید، و از وزارتخانه‏ها و مأموران اجرا بخواهید که از کاغذ بازیها و غلط کاریهاى زمان طاغوت اجتناب کنند و رفاه ملت مظلوم و عقب افتادگیهاى آنها را به طور ضربتى تحصیل و ترمیم کنند.

(صحیفه امام، ج‏۱۲، ص: ۳۶۴ پیام [به نمایندگان مجلس شورا در افتتاح اولین دوره مجلس (یازده توصیه)] زمان: ۷ خرداد ۱۳۵۹/ ۱۳ رجب ۱۴۰۰)

۷٫      نیازهای مجلس:

a. قدرت روحی مافوق عادی

b.قدرت تشخیص مسائل پیچیده­ی جهان.

c. قدرت تصمیم گیری های قاطع بی گرایش به قطب الحادی و سرمایه داری، قدرت حرکت به سوی حق اگر همه ی جهان به سوی باطل برود.

d.کارشناسان و متخصصان متعهد و زبردست بی وحشت در کمیسیون های مختلف

e. دعوت از اشخاص کاردان در هر رشته خصوصاً سیاست خارجی و سیاست اقتصادی و خوشوقتی از استمداد از خارج مجلس

f.  به پایان رساندن نمایندگی، امکان پذیر تنها با جهاد اکبر، پناه بردن به خدا از کید دشمن، عدم تحصیل سخط خالق برای رضای مخلوق، حاضر و ناظر دانستن خدا، در صدد رضایت مردم بودن برای رضایت خدا

g. امکان اختلاف سلیقه و دید و اجتهاد در نمایندگان مجلس

h.مستقیم بودن و استقامت در کار، عمل به تکلیف و رفتن راهی که خدا گذاشته، کار برای خدا مد نظر داشتن اسلام، با رضای خدا به دنبال به آخر رساندن راه.

i.   به هیچ شمردن جو و شایعه سازی

۸٫      آسیب زدایی مجلس

a. اجتناب از مخالف رضایت الهی، جزئی انحراف از شرع (چه احکام اولیه چه ثانویه) سنت سیئه که به دنبال آن سنن سیئه ی دیگر و وزر و وبال عمل کنندگان به گردن آنان

b.کنار گذاشتن اغراض شخصیه، به دنبال منافع نبودن، انگیزه­ی یافتن حق و راه حل، به دنبال یافتن حق و نه تحمیل عقیده بودن مانند بحث های علمی مدارس فقاهتی، مقصود از بحث ها: یافتن طریق هر چه بهتر برای خدمت به اسلام و کشور و ملت (جزو عبادات و مقرّبات الهی)، اعمال غرض و تحمیل عقیده و تصفیه حساب قهراً هتک حرمت مسلمان و رد و بدل الفاظ نامناسب دارد و و دور شدن از مسیر حقیقت و اشاعه فحشا در محیط بسیار عظیم وسیع، تنها مقصد حق جویی و جلوگیری از انحراف، انحراف و غصب مجلس در صورت رسیدگی به خورده حساب های شخصی، عدم صف آرایی برای جنگ اعصاب و تکرار محتوی مجالس طاغوت، اندیشه و مباحثه  و شور برای آن چه وکیلش هستند بدون در نظر داشتن اغراض خود و مخالفت های شخصی، عدم رسیدگی به خرده حساب ها در مجلس.

c. شور در محیط اسلام و اخلاق اسلامی، عدم انتها به جنگ و مسائل طاغوت، معلم اخلاق برای ملت بودن در مجلس، تربیت مردم با اخلاق اسلامی در مجلس، بنا بر مباحثه نرم اسلامی نه مبارزه، گفتن مسائل به هم با برهان، مراعات آداب اسلامی در محاورات، محیط دوستی و صفا، عدم مجادلات با حالت غضب و عصبانیت، نمایش راه صحیح برای شنوندگان و آموزش اخلاق اسلامی و عبادت انسانی در مجلس، معلم برای همه ی کشور بودن.، اسلامی بودن همه چیز، معلم اخلاق بودن، تربیت مردم با سلاح اخلاق اسلامی خود، سلب انحراف به واسطه ی اعمال و افعال، طوری عمل نشود که مردم پشیمان شوند، خوشحال کردن مردم از رأی دادن به این نمایندگان، ساختن مردم در بین صحبت ها، مناظره و بحث و تفتیش اسلامی، مباحثه ی نرم اسلامی، گفتن مسائل با برهان و بیان، عمل آرام با احترام متقابل در مذاکرات و برخورد آراء، بیان با آرامش مسائل در محیطی آرام، بیان و حل و فصل اختلافات در دید و سلایق با آرامش خاطر

d.اختلاف سلیقه و رای و جار و جنجال و مباحثه باشد ولی دودستگی نباشد و دوستی در عین اختلاف، برخورد با عدالت و عطوفت با یکدیگر، عدم دامن زدن به مسائل، عدم جبهه بندی، جبهه بندی علیه هم و از بین رفتن اتحاد کفران نعمت و گرفته شدن امکان است، بنا نگذاشتن بر جبهه گیری از اول، عدم درست کردن تند رو و کند رو (خلاف اسلام ویانت، شکستن در ملت و مسئولین)، طوری نباشد که دنیا فکر کند نظام اسلامی هیچ گاه راه با اختلاف سلیقه و ابراز اختلافات نمی پیماید، گوش دادن به امر آموزنده ی الهی بر عدم تنازع، احتراز از اختلاف، احتراز از دسته بندی و جهت گیری غیر اصولی برای کوبیدن طرف مقابل، اجتناب از منازعه و تفرقه، عدم حفظ وحدت یک مصداق عدم حفظ مکتب، تضعیف یکدیگر بر خلاف مکتب و مخالفت با اسلام، تضعیف هم خلاف رضای خدا و شرع، عدم انحراف (خیانت به ملت و وکالت)، گاه هر دو اسلام خواهی و تفاوت در دید از اسلام، اختلاف مثل نظر دو فقیه

e.هدایت نه کارشکنی، عدم بنای مجلس و دولت بر تضعیف هم (سقوط زودتر مجلس)، تضعیف جرم بزرگ؛ عدم کارشکنی نمایندگان در کار دولت و هدایت دولت هر جا پا را کنار می گذارد، مقدم بر همه چیز وحدت و انسجام نمایندگان و دست اندرکاران، کمک به دولت برای حل مشکلات و حق نظارت و جلوگیری از انحراف (سنجیدن وضعیت کنونی مسائل روی هم با وضع گرفتاری های حاضر و گذاشتن خود به جای دولت)، عدم کارشکنی هیچ نهاد خصوصاً دولت و مجلس

f.  عدم خوف از روشن فکرها و چپی ها و راستی ها، عدم التقاط، توجه نکردن به روشن فکران مخالف اسلام و چپی ها و راستی ها، نترسیدن از هیچ قوه، نترسیدن از هیچ قدرتی جز خدا، عدم خوف از چپی ها و راستی ها، هراس نداشتن از قلم های مسموم و گفتار منحرفین

g. عادت دادن خود به ساده زیستی، پرهیز از تعلق قلب به مال و منال و جاه و مقام، عدم ثروت اندوزی با سو استفاده از مردم، عدم قائل شدن امتیاز برای خود در زندگی روزانه

h.عصاره ی فضائل ملت بودن، فرق بین نظارت و استیضاح با عیب جویی و انتقام گیری مشخص شده برای هر فرد بعد از رجوع به وجدان خویش و تشخیص با کمی تفکر در حال خود (ملاک تشخیص: ملاک نفس عمل باشد گرچه دیگری انجام دهد و همان کار را کردن در صورت سر زدن از دیگری)، فرق ها بین نظارت و استیضاح عیب جویی و انتقام گیری که دریافت پس از رجوع به وجدان، عدم اهانت به مسلمان و مؤمن و لکه دار کردن حیثیت انسان ها، عدم جمع آوری ارقام و اقلام فاسد و صحیح و بازی با آبروی اشخاص و دولت و مجلس و نهی از منکر کسانی که این چنین عمل

i.   عدم تجاوز از حدود اخلاقی انسانی در مخالفت های آرایی و سیاسی، شور در محیط اسلامی و اخلاق اسلامی عدم انتها به جنگ و مسائل شرم آور بعضی مجلس ها، الگو نگرفتن از کشور های دیگر، اجتناب از رفتار و گفتار زمان طاغوت بر خلاف موازین شرعی و اخلاقی.

j.  یک هویت بودن با دولت و ملت و ارتش و مردم

k. کیفیت ادای وظیفه و بیان اشکال: اثبات مدعا مبنی بر استدلال و شواهد متقن و مبرا از کلمات نیش دار و اهانت آمیز و کردار ناروا، ضرورت انتقاد بدون هیاهو در فضای آرام، از منظر صحیح بی غضب و بی قصد کوبیدن افراد، انتقاد و جواب انتقاد به صورت خیرخواهانه، برخورد با متخلف با آرا و طرح مسائل اخلاقی بهتر تا مقابله با یکدیگر با مسائل نیش دار، استیضاح با ملایمت و تفاهم، کوشش در تایید نه انتقاد، جلوگیری از کارشکنی و تایید دولت و ملت و شکست دادن دولت و اسلام برای اثبات حرف خود، انتقاد سازنده و نصیحت نه خصمانه، عدم هتاکی در نطق های پیش از دستور و معرفی وزرا، خلاف شرع بودن عدم انتقاد، اجازه ی دفاع دادن به غایبین اگر به آن ها حمله شد

l.   مستقل بودن و دست هیچ حزبی نبودن: خود فکر و عمل و در نظر گرفتن رضای خدا

m.    حفظ مجلس و عدم دل سرد کردن مردم، هنگام صحبت ها احساس شود برای مصلحت جامعه است، الگو قرار دادن امیرالمومنین و عدالت علوی و تصویب و دقت و اجرای امور به نحو علوی

n.عدم ابهام در صحبت ها و جدا بودن مرزها و بالا نبردن ولی فقیه و مراجع

o.عدم موضع گیری در خارج از وظیفه

 ضرورت انتقاد بدون هیاهو در فضای آرام

 شما مسائلى دارید؛ فرض کنید یک نفر مى‏رود و مسائل خودش را مى‏گوید؛ انتقاد هم دارد؛ انتقادات آزاد است، به اندازه‏اى که نخواهند یک کسى را خفیف کنند، یا یک گروهى را خفیف کنند و از صحنه خارج کنند؛ انتقاد براى ساختن، براى اصلاح امور، لازم است؛ هر مجلسى باید این انتقادات را داشته باشد؛ لکن اگر [در] این انتقادات آن که انتقاد مى‏کند با آرامش خاطر و با نظر صحیح انتقاد بکند، این که جواب مى‏دهد هم اگر با نظر صحیح و بدون اینکه غضب در آن راه داشته باشد جواب بدهد، آن وقت منطق در مقابل منطق است. و اگر با هیاهو و جار و جنجال بخواهید شما یک مسأله را حل بکنید، و هر کسى در نظر داشته باشد که طرف مقابل خودش را مثل یک دشمن بکوبد، عقلها کنار مى‏رود و قوه غضبیه، که بدترین قوه‏هاست اگر مهار نشود، در کار مى‏افتد؛ و مسائل را علاوه بر اینکه حل نمى‏کنند، مشکلتر مى‏کنند.

(صحیفه امام، ج‏۱۴، ص: ۳۶۶و ۳۶۵، سخنرانى [در جمع نمایندگان مجلس شوراى اسلامى (وظایف نمایندگان مجلس)] زمان: صبح ۶ خرداد ۱۳۶۰/ ۲۲ رجب ۱۴۰۱)

کوشش در تایید نه انتقاد

چنانچه دارید- و اعتقاد دارید که باید کشور با قدرت پیش برود و در این موضع در جنگ پیروز بشود، راه براى ابرقدرت‏ها بسته بشود و کشور ما قوى بشود، باید کوشش کنید در تأیید، نه کوشش کنید در انتقاد. انتقاد سالم باید بکنید، این هم در پیشرفت مسائل مؤثر است.

(صحیفه امام، ج‏۱۹، ص: ۳۹۸ سخنرانى [در جمع نمایندگان مجلس شوراى اسلامى (خط مشى مجلس شوراى اسلامى)] زمان: صبح ۲۴ مهر ۱۳۶۴/ ۱ صفر ۱۴۰۶)

عدم تایید دولت به خاطر اثبات حرف و رای بر خلاف شرع

شما براى اینکه تشخیص مصلحت دادید این کار را کردید، حالا از این به بعد اگر چنانچه، از دولت یک چیزى بر خلاف دیدید، براى اینکه بگویید ما مصلحت دیدیم و براى مصلحتمان این کار را کردیم و اثبات کنید حرف خودتان را بخواهید تأیید کنید از دولت در موارد بیجا، آن هم بر خلاف شرع است.

(صحیفه امام، ج‏۱۹، ص: ۳۹۹ سخنرانى [در جمع نمایندگان مجلس شوراى اسلامى (خط مشى مجلس شوراى اسلامى)] زمان: صبح ۲۴ مهر ۱۳۶۴/ ۱ صفر ۱۴۰۶)

خلاف شرع بودن عدم انتقاد

البته باید انتقاد کرد، مسائل را گفت و هر چه به نظر آقایان مى‏آید باید بگویند، و اگر نگویند خلاف است.

(صحیفه امام، ج‏۱۹، ص: ۴۰۰ سخنرانى [در جمع نمایندگان مجلس شوراى اسلامى (خط مشى مجلس شوراى اسلامى)] زمان: صبح ۲۴ مهر ۱۳۶۴/ ۱ صفر ۱۴۰۶ )

این نوشته در خلاصه ها ارسال و , , , , , , , , برچسب شده است. افزودن پیوند یکتا به علاقه‌مندی‌ها.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *