استاندار تهران در ادامه ادعایشان مبنی بر نبود بیخانمان در تهران گفته‌اند در تهران گرسنه نداریم و معتاد متجاهر داریم و حساب این دو از هم جداست.
برفرض ادعای ایشان را هم بپذیریم، این به‌نوعی پاک کردن صورت‌مسئله است، چون اگر حتی کارتنخواب و گورخواب و گرسنه، معتاد هم باشد؛ حکومت دینی نسبت به آن‌ها مسئولیت دارد. ضمن آنکه اکثر این افراد قربانی سیاست‌های غلط سرمایه‌سالارانه در کشور هستند و عدم بازگشت آنان به زندگی عادی و نرفتن به کمپ و گرمخانه و… نیز حاصل ضعف نظام بازپروری عمدتاً در بهزیستی و در لایه بعد کمیته امداد است که عمده آن‌هم به عدم ایجاد اشتعال برای این افراد و نبود چتر حمایتی برای پذیرش آنان در جامعه برمی‌گردد که نقش اول در این مورد بر عهده دولت است. دانشجویان بسیجی و انقلابی در سرمای آذرماه امسال از ده‌ها کارتنخواب چنین سرگذشت‌های تلخی را روایت کردند.
لذا چه گرسنه و کارتنخواب، معتاد باشند یا نه حاکمیت و به‌طریق‌اولی دولت نسبت به آنان مسئولیت دارد، چون علاوه بر نگاه دینی، خود در وجود یا تداوم وضعیت آن‌ها مؤثر بوده است. لذا نگاه منفی به معتاد، توجیهی برای وضع موجود نیست.
همین مطلب در کانال جمهوری