بر گور می برید شما، انزوای ما

بر گور می برید شما، انزوای ما
پیچیده است در همه عالم صدای ما
تاریکی و غبار و مه و دود، هر چه بیش
صبح سپید، سر زند از روشنای ما

بسم الله الرحمن الرحیم

بر گور می برید شما، انزوای ما
پیچیده است در همه عالم صدای ما
تاریکی و غبار و مه و دود، هر چه بیش
صبح سپید، سر زند از روشنای ما
از سختی مسیر و رجزهای رهزنان
ترک سفر نمی‌کند این گام های ما
تا فتح بدر و خیبر و تا آخر افق
زنجیر و آبله نکند منع پای ما
بانگ عدو و رنگ رخ و اضطراب‌تان
عمری است هست روز خطر، آشنای ما
سینه سپر کنیم و ز جان بانگ می‌زنیم
«من انقلابی‌ام»، سخن مقتدای ما
تسلیم کدخدای ده عالمی شوید،
تن بر عدو نمی‌دهد این روستای ما
با قیل و قال و صورت قرآن به نی زدن
هم‌رنگ دشمنان نشود مرزهای ما
گر انتهای بازی‌تان ننگ و سازش است
هست انتهای قصه‌ی ما کربلای ما
این چند روز ملک کسان نیز بگذرد
هم‌پای انقلاب بلند است نای ما
این وعده خداست و این راه «روشن» است
تضمین شده است با سر از تن جدای ما

همین مطلب در تریبون مستضعفین، عدالتخواهان، راز ۵۷، حسین خرازی