گروه ابوذر نهاوند، نمونه ای از تصمیم برای خودسازی جمعی

مطالعه‌ی کتب مختلف دینی، انقلابی و خارجی، گرفتن خط فکری از رادیو عراق در آموزش و مبارزه‌ی گروه – که به وسیله‌ی مبارزین اداره می‌شد – ساختار تشکیلاتی گروه ابوذر مبتنی بر جلسات مختلف اعتقادی و فکری و انقلابی، برنامه‌ی خودسازی گروه که به صورت جمعی عمل می‌شد و از همه مهم‌تر چهره‌ی پیش روی گروه که هم در نقش مدیر و هم در نقش سخنران ایفای نقش می‌کرد (بهمن منشط) به صورت کامل به آن وفادار بود و مثلا بند عدم خوردن میوه و… به خاطر وضعیت محرومین و هم دردی با آن‌ها را حتی در رسیدن به خدمت علما هم رعایت می‌کرد.

بسم الله الرحمن الرحیم

«گروه ابوذر»، نوشته‌ای است از «حسین زرینی» است که در قالب ۳۰۴ صفحه به وسیله‌ی مرکز اسناد انقلاب اسلامی راهی بازار نشر گردیده است.

این کتاب به بررسی زمینه‌های شکل گیری، مبانی فکری و ساختار داخلی، اقدامات و فرایند کشف و محاکمه‌ی گروه انقلابی دانش آموزی ابوذر شهرستان نهاوند و حواشی مرتبط با آن در تهران و قم، نظیر دستگیری علما و تبعید آن‌ها از قم می‌پردازد. اهمیت این گروه نه به خاطر اقدامات مسلحانه‌ای است که آن‌ها هنوز نتوانسته بودند واردش شوند، نه تعداد که تنها ۹ نفر بوده‌اند، بلکه به خاطر ساختار دانش آموزی، خلوص و تقوا و نحوه‌ی تشکیلات و مقاومت گروه ابوذر در زندان است.

بخش اول کتاب «مختصری از جغرافیا و تاریخ نهاوند» است که به بررسی تاریخ پیش از اسلام و پس از اسلام آن، و قیام‌های مردم نهاوند در عصر تیموریان، صفویه و قاجار می پردازد.

«مختصری از اوضاع جامعه ی ایران» عنوان بخش دوم است، که در دو فصل به بررسی وضعیت جامعه ی ایران و قیام های مسلحانه علیه رژیم شاه می پردازد.

«گروه ابوذر» عنوان بخش سوم کتاب است. ابتدا «زمینه‌های تشکیل گروه» بر اساس جلسات مقابله با بهائیت، جلسات مذهبی قرآن که افراد گروه شرکت کنندگان و بعدها دایر کنندگان آن بودند، مساجد، کلوپ دینی مدرسه و چاپ نشریه فکری و حلقه مطالعاتی، اقدام بعضی از افراد گروه در مقابله با فساد و آتش کشیدن سینما تاج نهاوند برای آن، برگزاری جلسه‌ها و نام‌گذاری گروه به ابوذر غفاری است.

در ادامه «اهداف گروه» با بررسی عوامل موثر در ساختار فکری آن آغار شده است. مطالعه‌ی کتب مختلف دینی، انقلابی و خارجی، گرفتن خط فکری از رادیو عراق در آموزش و مبارزه‌ی گروه – که به وسیله‌ی مبارزین اداره می‌شد – ساختار تشکیلاتی گروه ابوذر مبتنی بر جلسات مختلف اعتقادی و فکری و انقلابی، برنامه‌ی خودسازی گروه که به صورت جمعی عمل می‌شد و از همه مهم‌تر چهره‌ی پیش روی گروه که هم در نقش مدیر و هم در نقش سخنران ایفای نقش می‌کرد (بهمن منشط) به صورت کامل به آن وفادار بود و مثلا بند عدم خوردن میوه و… به خاطر وضعیت محرومین و هم دردی با آن‌ها را حتی در رسیدن به خدمت علما هم رعایت می‌کرد.

بخشی از برنامه‌ی خودسازی گروه :
۱- هر حرکت و سکون جز به یاد خدا و برای خدا نباشد.
۲- نماز در اول وقت خوانده شود.
۳- نماز به جماعت خوانده شود.
۴- در هفته، یک روز روزه گرفته شود.
۵- یک ساعت تعمّق در آیات قرآن در هر صبح.
۶- نماز شب خوانده شود.
۷- دوری از گناهان کوچک‌تر و ترک مکروهات.
۸- اجتناب از دروغ و تهمت و غیبت.
۹- صداقت در گفتار و کردار.
۱۰- اجتناب از خوردن غذاهای لذیذ و میوه.
۱۱- کمک به افراد در همه‌ی شرایط.
۱۲- امر به معروف و نهی از منکر.
۱۳- خوشرویی با افراد خانواده و دیگران.
۱۴- احسان به حیوانات.
۱۵- خواندن درس‌های مدرسه.
۱۶- دو ساعت مطالعه‌ی غیر درسی در شبانه روز.
۱۷- یک ساعت بررسی مطالب روزنامه‌ها و جمع‌آوری مطالب.
۱۸- یک ساعت تفکر در مورد مسائل.
۱۹- حداقل سه ربع ورزش و نرمش در روز.
۲۰- هفته‌ای یک بار کوه نوردی.
۲۱- هفته‌ای یک شب شکنجه شدن. (افراد برای مقاومت در برابر شکنجه‌های شاه و ساواک برای تحمل مواردی نظیر شلاق و… تمرین می‌کردند)
۲۲- بررسی اعمال روزانه و انتقاد از خویش.
۲۳- در نظر گرفتن کلیه ی مسائل امنیتی

«تقسیم بندی اعضای گروه» نیز  مورد بررسی کتاب است. برای مقابله با شناسایی شدن و هم چنین روند تشکیلات، اعضا به گروه‌های سه نفره تقسیم شدند و بین هر گروه رای گیری شد و سرگروه انتخاب شده و شورای مرکزی شکل می‌گرفت. کارهای سه حلقه کامل از هم جدا بود و هماهنگی در شورای مرکزی بود، بعدها یک نفر را با رای جمع به شورا اضافه کردند.

«عضو یابی» ابتدا وجود نداشت. بعد که به سمتش رفتند به علت کوچکی نهاوند و خطر دستگیری تعطیل شد.

«اوضاع مالی» سر فصل بعدی است که منبع خاصی نبود، افراد با جمع کردن پول‌های شخصی و حق عضویت، گروه را اداره می‌کردند، در مواردی هم می‌خواستند از علما و دیگر مبارزان کمک بگیرند که موفق نشدند. بخشی از مشکل لو رفتن آن‌ها هم به همین مشکل بر می‌گشت. مثلا برای تهیه‌ی اسلحه مجبور به خلع سلاح یک پاسبان شدند که به دستیگری آن‌ها منتهی شد.

«روابط با انقلابیون دیگر شهرها» هم سرفصل بعدی است که به ارتباطات آن‌ها از طریق روحانیت از طریق ارتباط با سخنرانان انقلابی و بعضی از روابط شخصی آن‌ها با مبارزین دیگر می‌پردازد.

«اقدامات گروه ابوذر» عنوان بخش چهارم است ، و در نهایت بخش پنجم به «کشف گروه و فرجام آن» می پردازد.

این کتاب را می‌توان از فروشگاه‌های مرکز اسناد انقلاب اسلامی در تهران و سایر نقاط کشور تهیه کرد.

بعد التحریر: ۸ سال پیش در معیت جواد منصوری، مبارز انقلابی رفته بودیم موزه ی عبرت، به عکس بچه های ابوذر که رسیدیم به این مضمون گفت. مثل این ها دیگر نیامده است. زیر همه جور شکنجه ها مقاومت کردند، دم بر نیاورند.

همین مطلب در تریبون مستضعفین

این نوشته در خلاصه ها, معرفی محصولات فرهنگی ارسال و , , , , برچسب شده است. افزودن پیوند یکتا به علاقه‌مندی‌ها.

2 Responses to گروه ابوذر نهاوند، نمونه ای از تصمیم برای خودسازی جمعی

  1. بازتاب: مدیریت فضای هر دوره ی رشته های مختلف دانشگاه | قیام لله

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *