این فرصت می تواند شروع دیگرباره و تصویری جدید از پیشگامی انقلاب اسلامی در حوزه ی مسائل جهان اسلام را به منصه ی ظهور رسانده و جمود در روش ها و دولتی و دیوانی شدن آرمان گرایی و بسیج زدایی مردم انقلابی را به نمایش بگذارد. باری که بر دوش مجموعه های دانشجویی و مردمی هرچند ضعیف درون کشور سنگینی خواهد کرد
بسم الله الرحمن الرحیم
اشاره:این یادداشت بعد از وقایع یوم النکبه در سال ۲۰۱۱ میلادی و در مقدمه ی برنامه ی جهانی برای یوم النکسه نوشته شد.
ویژگی های انقلاب اسلامی
ویژگی های اصلی و متمایز کننده انقلاب اسلامی از سایر متدهای انقلاب، مبارزه و قیام و شیوه های رفتارجمعی، کنش های اجتماعی و اعتراض سیاسی را اگر بخواهیم احصا کنیم، به چند عامل جدی می رسیم: فرهنگی بودن مبتنی بر جهان بینی، ارزش ها، هنجارها، نمادها و ساختارهای کلان اجتماعی و سیاسی و اقتصادیِ «اسلام ناب محمدی» و طرح آن در برابر دیگریِ «اسلام آمریکایی»، مردمی بودن و عدم ابتنای بر اصناف، طبقات، اقشار خاص و… مبتنی بر دعوت و تبلیغ و پایبندی مردم به اسلام ناب و مبارزه ی با طواغیت بر اساس بیدار کردن و به صحنه آوردن مردم، مبتنی بر رابطه با رهبری دینی (امت و امامت) و بالاخره ابتنای قدرت معنوی، معنایی و نمادین در قالب نفی طاغوت و مهم ترین وجهه آن در دنیا (استکبار جهانی و شیطان اکبر و بازوهای اصلی آن به مثابه ی رئوس اصلی نظام سلطه: انقلاب ما نه شرقی بود، نه غربی اما در تعریفی که از نظام سلطه داشت راسی به عنوان شیطان بزرگ برای آن قائل می شد و حتی مبارزه ی با شوروی و ایادی آن رد افغانستان و داخل کشور را مبارزه ی با آمریکا اعلام می کرد.)
نوع مبارزه با اسراییل
بر این اساس مبارزه ی با اسراییل به عنوان بازوی نظام سلطه در جهان اسلام و مبتنی بر مبارزه ی تاریخی جریان حق با طواغیت سیاسی و فرهنگی و اقتصادی که یهودیت تحریف شده نماد آن بود و بر اساس آزاد کردن انرژی متراکم جهان اسلام در نقطه ای که بسیج سیاسی، دینی، انسانی و عدالتخواهانه و آزادی خواهانه و حق طلبانه را به دنبال داشته باشد، سامان یافت. تکرار این شعار و سوزاندن پرچم اسراییل، عدم به رسمیت شناختن آن، دعوت به راهپیمایی مردمی بین المللی روز قدس به عنوان نماد دینی، تلاش برای بیدار ساختن مردم فلسطین و تشکیل هسته های مقاومت در فلسطین و لبنان و پشتیبانی معنوی از بیداری و اقدام خود مردم منطقه، ایجاد روحیه مقاومت و حرکت با اقداماتی مردمی و ضد استکباری نظیر راهپیمایی برائت از مشرکین که در چهلم آن انتفاضه ی اول به بار نشست، تلاش برای اسلامی کردن مبارزه، اتحاد فلسطینی ها حول محور اسلام و استقلال و…. مبتنی بر این نوع نگاه بود. که در گام بعد با حقوق بشری کردن و فرادینی کردن این مبارزه و دخیل کردن جبهه جهانی مستضعفین و عدالتخواهان و آزادی خواهان و حق طلبان گام های بعدی آن به پیش رفت.
یوم النکبه
شکل گیری یوم النکبه سال ۲۰۱۱ میلادی به عنوان ۶۳ مین سالگرد تشکیل رژیم غاصب قدس، نوعی رجوع به این ویژگی های اصلی انقلاب اسلامی بود. این حرکت که متاثر از دمیده شدن همین روح در ملت های منطقه و بیداری دوباره این ملت ها بعد از خفتن قیام های دهه آغازین انقلاب اسلامی بود، ویژگی های متعددی داشت که این مورد خاص را نمایش می داد: مردمی بود و نه فقط گروه های مقاومت که جمع بسیاری از فلسطینی ها و کشورهای هم مرز با اسراییل نظیر لبنان و سوریه و اردن، صورت گرفت. نوعی نمایش مقابله ی خون بر شمشیر و مبارزه ی مسالمت آمیز علیه تسلیحات نظامی (الگوی انقلاب اسلامی که دشمن تلاش کرده بود در قالب انقلاب های رنگی و مخملین بر علیه انقلاب اسلامی به کار بگیرد). با شعارهای اسلامی و عدالتخواهانه و آزادی خواهانه شکل گرفت، در چارچوب رهبری دینی (نقش افرینی ایران به صورت مستقیم و غیر مستقیم بر اساس اعترافات مسئولین رژیم صهیونیستی و رادیو اسراییل و نیز نقش آفرینی فعال سید حسن نصرالله دبیر کل حزب الله لبنان به عنوان پیرو ولایت فقیه و یک عالم دینی)، در مقابله با استکبار و نفی نظام نابرابر جهانی بود. این حرکت نوید دمیده شدن روحی تازه در مبارزه جهت آزاد سازی فلسطین را دارد، کما این که این نوع جدید مبارزه که در ادامه ی حرکت هوایی (اعزام کاروان محمد رسول الله به سوریه و لبنان، تحصن فرودگاه ها در ایران)، دریایی (کاروان های دریایی شکست حصر غزه) شکل گرفته بود، نوع جدیدی از شکستن حصر فلسطین و تحقق مقاومت اسلامی را در قالب زمینی که برای هر طیف و گروه سنی امکان پذیر است، شکل داد.
تجربه‌های یوم النکبه
واقعیت آن است که انقلاب اسلامی به عنوان الهام بخش اصلی انقلاب های منطقه و مقاومت اسلامی و دیوان سالاری های موجود در جمهوری اسلامی به عنوان سازمانده بسیاری از این اقدامات نقش آفرینی می کنند، اما فرایندهای عادی سازی انقلاب، بسیج زدایی از انقلابیون، دولتی کردن و تمرکز سیاست خارجی و اعلام مواضع رسمی، دست ما را از نقش آفرینی های قابل رویت پذیر و مردمی که مطابق رویه و فرایندهای اصلی انقلاب اسلامی است بسته است. عدم مشاهده نقش آفرینی رسانه ای در یوم النکبه و عدم برنامه ریزی هیج اقدام جدی آشکار از جانب دولت و ملت ایران پیشگامی ما را با معضل مواجه کرده است. به صورت نمونه سایت هایی که انقلاب های منطقه و این وقایع را پوشش می دهند شورش آمریکا و اسراییل ساخته ی سوریه را –که ماهیتی غیر مردمی و مقاومت ستیز دارد- هم محور قرار داده اند، هم از مرده ی ضد انقلاب مخالف در کشور غول بی شاخ و دم می سازند. یعنی ما این پیش گامی و الهام بخشی را به علت عدم فعال کردن ظرفیت های مردمی و انجام و سپردن اقدامات به آن ها از دست داده ایم و این فرصت بزرگ، صورت تهدید یافته است. اقدامی که می شد با نقش آفرینی جدی مجموعه های مردمی و دانشجویی در یوم النکبه در ایران یا حضور مجموعه هایی از این دست در یکی از کشورهای هم‌جوار اسراییل مثل لبنان و سوریه صورت بپذیرد. یعنی ما هم هزینه سازمان دهی یوم النکبه را از نظر سیاسی پرداختیم و مزایای آن برای پیش برد طرح انقلاب اسلامی و رویت پذیری آن به وسیله ی انقلابیون منطقه و دنیا را از دست دادیم.
یوم النکسه
۵ ژوئن پانزده خرداد، سال‌روز یوم النکسه و اعلامیه بالفور دولت انگلیس برای به رسمیت شناختن و اجازه‌ی تشکیل دولت یهود، فرصت مناسبی برای برداشتن گامی برای حل این معضل است. فراتر از اقدامات دیوان سالاری‌های موجود جمهوری اسلامی که وظایفی در این حوزه دارند و متاسفانه گرفتار کم کاری ها و مشکلاتی هستند، باید جریان های مردمی و دانشجویی وارد شده در داخل و خارج از کشور نقش آفرینی غیر دولتی و مردمی را در جمهوری اسلامی در این حوزه و حمایت از حق بازگشت آوارگان فلسطینی و حق تشکیل دولت فلسطینی و تحقق محو اسراییل به کار بگیرند. این فرصت می تواند شروع دیگرباره و تصویری جدید از پیشگامی انقلاب اسلامی در حوزه ی مسائل جهان اسلام را به منصه ی ظهور رسانده و جمود در روش ها و دولتی و دیوانی شدن آرمان گرایی و بسیج زدایی مردم انقلابی را به نمایش بگذارد. باری که بر دوش مجموعه های دانشجویی و مردمی هرچند ضعیف درون کشور سنگینی خواهد کرد.
همین مطلب در تریبون مستضعفین