این چراغ به کجا رواست؟ مسجد یا خانه؟

فارغ از این که هیج منطق قابل دفاعی برای اصل شدن مسئله ی قراردادی و اعتباری ملیت در برابر مسلئه ی حقیقی دار الاسلام و مرز بندی با دارالکفر و دار الحرب نیست. و فارغ از وظیفه ی انسانی، مبانی دینی ما حتی ظاهر بسیاری آیات و روایات از اساس با این ضرب المثل استعماری-چراغی که به خانه رواست به مسجد حرام است- مخالف است.

بسم الله الرحمن الرحیم
اشاره: این یادداشت دو سال پیش بعد از بعضی شبهات در مورد کارهای بین المللی جمهوری اسلامی به لحاظ دینی نوشته شد.

فارغ از منطق مادی که ما نبرد خودمان را با دشمن به مرزهای او برده ایم، فارغ از این که دیپلماسی عمومی مبتنی بر ایجاد پایگاه در کشورهای مختلف و ایجاد ابزار چانه زنی برای دیپلماسی رسمی اهمیت دارد، فارغ از منطق انقلاب اسلامی که قدرت نمادین و معنایی و معنوی آن به وسیله ی تشکیل امت اسلامی و معارضه ی با ابرقدرت ها شکل گرفته است و منهای این مسئله ما دقیقا هیچ هستیم و از انقلاب و قدرت نظام دقیقاً هیچ چیزی باقی نمی ماند، فارغ از این که هیج منطق قابل دفاعی برای اصل شدن مسئله ی قراردادی و اعتباری ملیت در برابر مسئله ی حقیقی دار الاسلام و مرز بندی با دارالکفر و دار الحرب نیست. و فارغ از وظیفه ی انسانی، مبانی دینی ما حتی ظار بسیاری آیات و روایات از اساس با این ضرب المثل استعماری-چراغی که به خانه رواست به مسجد حرام است-  مخالف است:

قرآن کریم (۳۶و۳۷ نساء): وَ اعْبُدُوا اللَّهَ وَ لا تُشْرِکُوا بِهِ شَیْئاً وَ بِالْوالِدَیْنِ إِحْساناً وَ بِذِی الْقُرْبى‏ وَ الْیَتامى‏ وَ الْمَساکینِ وَ الْجارِ ذِی الْقُرْبى‏ وَ الْجارِ الْجُنُبِ وَ الصَّاحِبِ بِالْجَنْبِ وَ ابْنِ السَّبیلِ وَ ما مَلَکَتْ أَیْمانُکُمْ إِنَّ اللَّهَ لا یُحِبُّ مَنْ کانَ مُخْتالاً فَخُوراً. الَّذینَ یَبْخَلُونَ وَ یَأْمُرُونَ النَّاسَ بِالْبُخْلِ وَ یَکْتُمُونَ ما آتاهُمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ وَ أَعْتَدْنا لِلْکافِرینَ عَذاباً مُهیناً
و خدا را بپرستید! و هیچ چیز را همتاى او قرار ندهید! و به پدر و مادر، نیکى کنید همچنین به خویشاوندان و یتیمان و مسکینان، و همسایه نزدیک، و همسایه دور ، و دوست و همنشین، و واماندگان در سفر، و بردگانى که مالک آنها هستید زیرا خداوند، کسى را که متکبر و فخر فروش است، (و از اداى حقوق دیگران سرباز مى‏زند،) دوست نمى‏دارد. آنها کسانى هستند که بخل مى‏ورزند، و مردم را به بخل دعوت مى‏کنند، و آنچه را که خداوند از فضل (و رحمت) خود به آنها داده، کتمان مى‏نمایند. (این عمل، در حقیقت از کفرشان سرچشمه گرفته) و ما براى کافران، عذاب خوارکننده‏اى آماده کرده‏ایم.

قرآن مجید (۹ الحشر): وَ الَّذینَ تَبَوَّؤُا الدَّارَ وَ الْإیمانَ مِنْ قَبْلِهِمْ یُحِبُّونَ مَنْ هاجَرَ إِلَیْهِمْ وَ لا یَجِدُونَ فی‏ صُدُورِهِمْ حاجَهً مِمَّا أُوتُوا وَ یُؤْثِرُونَ عَلى‏ أَنْفُسِهِمْ وَ لَوْ کانَ بِهِمْ خَصاصَهٌ وَ مَنْ یُوقَ شُحَّ نَفْسِهِ فَأُولئِکَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ
و براى کسانى است که در این سرا و در سراى ایمان پیش از دیگران مسکن گزیدند و کسانى را که به سویشان هجرت کنند دوست مى‏دارند، و در دل خود نیازى به آنچه به دیگران داده شده احساس نمى‏کنند و آنها را بر خود مقدّم مى‏ دارند هر چند خودشان بسیار نیازمند باشند کسانى که از بخل و حرص نفس خویش باز داشته شده‏اند رستگارانند!

حضرت زهرا سلام الله علیها: الجار ثم الدار
حضرت زهرا(س): ابتدا همسایه و سپس خانه

امام صادق(علیه السلام): الْعَامِلُ بِالظُّلْمِ وَ الْمُعِینُ لَهُ وَ الرَّاضِی بِهِ شُرَکَاءُ ثَلَاثَتُهُمْ
امام صادق(ع): ظالم و یاری کننده ی او و سکوت کننده ی در برابر ظلم هر سه شریکند

امام حسن (علیه السلام): وَ مَنْ ظُلِمَ بِحَضْرَتِهِ مُؤْمِنٌ أَوِ اغْتِیبَ وَ کَانَ قَادِراً عَلَى نَصْرِهِ وَ لَمْ یَنْصُرْهُ فَقَدْ بَاءَ بِغَضَبٍ مِنَ اللَّهِ* وَ مِنْ رَسُولِهِ وَ مَنْ نَصَرَهُ فَقَدِ اسْتَوْجَبَ الْجَنَّهَ مِنَ اللَّهِ تَعَالَى‏
امام حسن(ع): کسی که در کنارش یا در جایی که او نیست به مومنی ظلم شود و او توان یاریش را داشته باشد و یاریش نکند دچار غصب الهی می شود و هر که یاریش کند بهشت از جانب خدا بر او واجب می شود.

امام باقر(علیه السلام): الْمُؤْمِنُ أَخُو الْمُؤْمِنِ لِأَبِیهِ وَ أُمِّهِ فَإِذَا أَصَابَ رُوحاً مِنْ تِلْکَ الْأَرْوَاحِ فِی بَلَدٍ مِنَ الْبُلْدَانِ حُزْنٌ حَزِنَتْ هَذِهِ لِأَنَّهَا مِنْهَا
امام باقر(ع): مومن برادر تنی مومن است اگر هر یک از آن ها در شهری از شهرها دچار مشکلی شد او نگران و غمگین او می شود برای این که این ها از یکدیگر هستند

قَالَ النَّبِیُّ ص الْمُسْلِمُ أَخُو الْمُسْلِمِ … وَ لَا یَخْذُلُهُ …ُ وَ لَا یَحْرِمُهُ
حضرت محمد(ص): مسلمان برادر مسلمان است او را تنها نمی گذارد و او را از داشته های خود محروم نمی کند

امام سجاد (علیه السلام):لذُّنُوبُ الَّتِی تُنْزِلُ الْبَلَاءَ تَرْکُ إِغَاثَهِ الْمَلْهُوفِ وَ تَرْکُ مُعَاوَنَهِ الْمَظْلُومِ وَ تَضْیِیعُ الْأَمْرِ بِالْمَعْرُوفِ وَ النَّهْیِ عَنِ الْمُنْکَر
امام سجاد(ع): گناهانی که بلا نازل می کند: عدم کمک رسانی به کسی که گرفتار شده و کمک می خواهد، ترک یاری مظلوم و ضایع کردن امر به معروف و نهی از منکر

امام صادق(علیه السلام): مَنْ قَصَدَ إِلَیْهِ رَجُلٌ مِنْ إِخْوَانِهِ مُسْتَجِیراً بِهِ فِی بَعْضِ أَحْوَالِهِ فَلَمْ یُجِرْهُ بَعْدَ أَنْ یَقْدِرَ عَلَیْهِ فَقَدْ قَطَعَ وَلَایَهَ اللَّهِ تَبَارَکَ وَ تَعَالَى‏
امام صادق(ع): هر کس یکی از برادرانش برای بعضی از مشکلاتش به او رجوع کند و به او کمک نکند از ولایت خدا خارج شده

النَّبِیَّ ص قَالَ: مَنْ أَصْبَحَ لَا یَهْتَمُّ بِأُمُورِ الْمُسْلِمِینَ فَلَیْسَ مِنْهُمْ وَ مَنْ سَمِعَ رَجُلًا یُنَادِی یَا لَلْمُسْلِمِینَ فَلَمْ یُجِبْهُ فَلَیْسَ بِمُسْلِمٍ.
پیامبر اکرم(ص): هر کس صبح کند در حالی که به مسائل مسلمین اهتمام نداشته باشد از آن ها نیست و هر کس بشنود که کسی مسلمانان را به کمک فرامی خواند و پاسخ او را ندهد مسلمان نیست

قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص‏ أَنْسَکُ النَّاسِ نُسُکاً أَنْصَحُهُمْ جَیْباً وَ أَسْلَمُهُمْ قَلْباً لِجَمِیعِ الْمُسْلِمِینَ
پیامبر اکرم(ص): خدا پرست‏ترین مردم، آن کس است که: براى همه مسلمانان خیرخواه‏تر و دل پاک‏تر باشد

• مطالب مرتبط

چراغی در دو راهی مسجد و خانه

همین مطلب در تریبون مستضعفین، عدالتخواهی، گوگل باز

فارغ از این که هیج منطق قابل دفاعی برای اصل شدن مسئله ی قراردادی و اعتباری ملیت در برابر مسلئه ی حقیقی دار الاسلام و مرز بندی با دارالکفر و دار الحرب نیست. و فارغ از وظیفه ی انسانی، مبانی دینی ما حتی ظار بسیاری آیات و روایات از اساس با این ضرب المثل استعماری-چراغی که به خانه رواست به مسجد حرام است- مخالف است.