مسائل فراموش شده ی جانبازان

کنار همه ی کارهای سرکاری سیاسی و فرهنگی و اجتماعی و اقتصادی و….و بازی در پازل جریان انحرافی و جریان انحرافی شکل گرفته برای مقابله با جریان انحرافی و همه ی کارهای بی اولویتی که می شود می توان نیم نگاهی به این صاحبان اصلی انقلاب داشت که بر خلاف حرف امام در پیچ و خم زندگی روزمره گم می شوند.
بسم الله الرحمن الرحیم
اشاره:این یادداشت بعد از مسائل پیش امده ی شهادت احمد فتاحی نوشته شد.
یکی از کارهای مهمی که متولی و پی گیر مشخصی در فضای مردمی و دانشجویی و رسانه ای ندادر و به خاطر تبلیغات بدون عملکرد همسطح، ظلم های زیادی را به آن قشر تحمیل میکند، ظلم به جانبازان است. زمانی بعد از شهادت شهید نجفی ثانی در اثر بد رفتاری بیمارستان و آسایشگاه در سال ۱۳۸۳ مدتی رسانه ها  پای کار امدند و به بازنشر جدی تز مطالب پرداختند، حتی ستادی دانشجویی تشکیل شد که در این مورد و ظلم ها به شهرک جانبازان پی گیر می شد. یک کار ساده دانشجویی و همکاری مسئولین وقت سرویس دفاع مقدس خبرگزاری مهر و بعدها اقدام سایت شهید آوینی در اطلاع رسانی به روز مسائل جانبازان باعث شد جلوی بعضی مسائل گرفته شود. بعدها هم اقداماتی برای جلوگیری از تصویب لایحه ی خدمت رسانی به ایثارگران که با یک سو نگری ظلم هایی را به این قشر تجمیل کرد انجام شد. در همان زمان و بعد از عدم فراگیر شدن حرکت  و عدم عقب نشینی دولت بچه های بسیج دانشجویی دانشکده ی حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران  یک جانباز را که برای طرح مسائلش راهی دانشکده شده بود، سر کلاس  سخن گوی وقت دولت غلامحسین الهام بردند، تا اعتراض کنند که این نتیجه ی وضعیت اسفناک حاصل لایحه ی شماست، که به پی گیری مشکل آن حانباز انجامید اما راهی برای حل مشکل کل لوایح ایجاد نکرد.  بعدها هم با مستند جلالی و سهیل کریمی از وضعیت جانبازان آسایشگاه اعصاب و روان سعادت آباد، موجی گذرا ایجاد شد. تلاش بنیاد شهید برای تخریب آسایشگاه بقیه الله نیز موج گذرای دیگری ایجاد کرد.
جانبازان و خانواده های ایثارگران از مسائل متعددی رنج می برند که صدای شان نیز به جایی نمی رسد. اکثر این ها هم نمی توانند چیزی بگویند هم به دلیل مناعت طبع هم به دلیل ترس از سوء استفاده ی رسانه ها هم به دلیل تبلیغات توخالی بعضی مسئولین امر (البته زحمات زیادی کشیده می شود، اما هم حجم مشکل زیاد است هم علاقه به تبلیغات بیش از خدمت رسانی ها مشاهده می شود، هم دقت نیست. مثلاً معافیت گمرکی برای واردات خودروی جانبازان با کلی سرو صدا راه انداخته شد. اما چون جانباز نمی داند یا دسترسی ندارد نمی تواند با قیمت پایین از ان استفاده کند و عملاً چون راهش را ندارد می رود سراغ دلالف در نتیجه چیزی که می توانست زندگی اش را آسان کند یا حتی با تفاوت قیمت زخمی از زندگی او دوا کند صرفاً می شود عامل سرکوفت زدن عده ای به جانباز بدون این که او امکان استفاده داشته باشد.بگذریم که اقلیتی سودجو هم که امکانات لازم به آن ها اختصاص داده شده یا خارج از نیازشان چیزهایی خواسته اند بر وجهه ی منفی یافتن و ایجاد راه فرار برای بعضی کم کاری ها افروده اند.)
یکی از وظایف مهم تشکل های اسلام گرا و رسانه ها دفاع از کسانی است که نه پشتوانه ای دارند، نه صدایی دارند، و از همه مهم تر خودشان و خانواده های شان زیر بار این مصائب له می شوند و معلوم نیست تا چند سال دیگر این ها و پدر و مادرهای شان هستند و شاید تا بیست سال دیگر هیچ کدام از این ها زنده نباشند، لذا این مسئله هم ضرورت دارد و هم فوریت! البته باید تحقیق درست برای عدم درگیر موارد انحرافی شدن هم در این مورد صورت بگیرد.
کنار همه ی کارهای سرکاری سیاسی و فرهنگی و اجتماعی و اقتصادی و….و بازی در پازل جریان انحرافی و جریان انحرافی شکل گرفته برای مقابله با جریان انحرافی و همه ی کارهای بی اولویتی که می شود می توان نیم نگاهی به این صاحبان اصلی انقلاب داشت که بر خلاف حرف امام در پیچ و خم زندگی روزمره گم می شوند.
این نوشته در تحربیات فعالیت ها, یادداشت ارسال و , , , , , , , , , برچسب شده است. افزودن پیوند یکتا به علاقه‌مندی‌ها.

One Response to مسائل فراموش شده ی جانبازان

  1. بازتاب: تریبون مستضعفین » از تهدیدهای سینمای ایران تا فرصت های جشنواره عمار

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *