تاریخچه ی تکاپوی اسلامی-ایرانی در مورد فلسطین

روز قدس به عنوان محوری‌ترین عامل مقابله با اسرائیل، جهت اتحاد امت اسلامی و حتی عدالتخواهان و آزادی خواهان جهان پی گرفته شد. زنده نگه داشتن روح مبارزه در امت و حمایت از مبارزین فلسطینی، ایجاد افق آرمانی برای عدم توقف انقلاب، احیای بیداری اسلامی با محوریت و کانون فلسطین و طرح صهیونیسم به عنوان ولیده فاسد نظام سلطه از مهم‌ترین اقدامات در این زمینه درون جهان اسلام بود.

بسم الله الرحمن الرحیم

فرآیند انقلاب اسلامی و آغاز انقلاب
بعد از اعلام آمادگی جهت مقابله با فلسطین در زمان اشغال و اعلام آمادگی فدائیان اسلام و بعضی گروه های دیگر برای اعزام به فلسطین، امام خمینی اولین عالم مسلمان بود که با دفاع جدی از مسئله‌ی فلسطین، به اختصاص وجوه شرعی برای کمک به مبارزین فلسطینی اقدام کرد و پیش از او نیز نواب صفوی با حضور در مناطق اشغالی و تهییج سران کشورهای اسلامی باب جدیدی را در مبارزه علیه اسراییل گشوده بود. مسئله‌ی فلسطین و مقابله با اسرائیل مهم‌ترین عنصر در کلید خوردن مقابله ی امام خمینی با رژیم ستم‌شاهی شد و طرح مسئله ی فلسطین به عنوان نقطه ی عظیمت جهان اسلام جهت آزاد کردن انرژی متراکم فرزندان معنوی رسول الله و اتحاد امت اسلامی از مهم‌ترین استراتژی‌های امام در این حوزه بود، که هم مسئله ی قدس را زنده کرد و هم در کنار شکستن ابّهت پوشالی آمریکا به قدرت نمادین انقلاب اسلامی تبدیل شد. بلافاصله بعد از انقلاب، سفارت اسرائیل تسخیر و به دست فلسطینیان سپرده شد؛ و دولت‌های طرف سازش با اسراییل به ویژه مصر مغضوب انقلاب اسلامی گردیدند.

روز قدس و استراتژی سطل آب و فریاد همه گیر و فراگیر
روز قدس به عنوان محوری‌ترین عامل مقابله با اسرائیل، جهت اتحاد امت و با استراتژی به فریاد درآوردن همه و قیام همه با هم امت اسلامی و حتی عدالتخواهان و آزادی خواهان جهان پی گرفته شد. زنده نگه داشتن روح مبارزه در امت و حمایت از مبارزین فلسطینی، ایجاد افق آرمانی برای عدم توقف انقلاب، احیای بیداری اسلامی با محوریت و کانون فلسطین و طرح صهیونیسم به عنوان ولیده فاسد نظام سلطه و استکبار به مثابه «دیگری» امت اسلامی جهت انسجام درونی امت، از مهم‌ترین اقدامات و استراتژی‌ها در این زمینه درون جهان اسلام بود.

استراتژی عبور راه قدس از کربلا
بعد از پیروزی سپاهیان اسلام و آزادی خرمشهر، حتی گروهی از لشکر ۲۷ محمد رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم) به رهبری احمد متوسلیان به لبنان و سوریه اعزام شدند، که با دستور امام با طرح استراتژی «راه قدس از کربلا می‌گذرد» به معنای مقابله با دشمنان منطقه‌ای و سران فاسد دولت های اسلامی و آزاد کردن راه مقابله و عقبه ی مبارزه با اسرائیل و براندازی آنان پی گرفته شد. در این بین، اقدامات دیگری مثل تسخیر فرودگاه مهرآباد به وسیله‌ی محمد منتظری و اعزام نیرو برای همراهی با مبارزان فلسطینی نیز کلید خورد.

استراتژی برائت از مشرکین، دهه ی دوم استراتژی اسلامی سازی مبارزه و تشکیل هسته های مقاومت
اسلامی نبودن مبارزه ی فلسطین موجب شد تا جمهوری اسلامی با تشویق مبارزین فلسطینی اسلام‌گرا زمینه های تاسیس گروه های اسلام گرایی نظیر جهاد اسلامی و حماس را منشعب از اخوان المسلمین با رویکرد تبلیغی و ترویجی صرف، کلید بزند. و به تقویت سازمان جهاد اسلامی و مبارزان سازمان امل اسلامی و بعدها حزب الله در لبنان بپردازد که اولین انتفاضه در چهلم فاجعه ی خونین مکه – که در پی راهبرد امام برای اعلام برائت از مشرکین در حج برای وحدت امت اسلامی و کلید خوردن مقابله با دشمنان امت و رژیم‌های فاسد شکل گرفت.

عقب نشینی ها و اجلاس‌های حمایت از انقلاب اسلامی مردم فلسطین
طرح دکترین أم القرا از سوی جواد لاریجانی و اتخاذ سیاست تنش زدایانه و عطف توجه به وضعیت داخلی کشور در دوره ی سازندگی و عقب نشینی از اصول اساسی انقلاب در دوره‌ی اصلاحات موجب با مشکل مواجه شدن بسیاری از اقدامات شد، علی رغم این رویکرد مبتنی بر عقب نشینی، همایش‌های حمایت از انقلاب اسلامی مردم فلسطین در مجلس سوم کلید زده شد که تا سال‌های بعد ادامه یافت. قانون حمایت از انقلاب اسلامی مردم فلسطین و ماده‌ی واحده‌ی اسلامی مبتنی بر مقابله ی اقتصادی و فرهنگی و سیاسی با رژیم صهیونیستی تصویب شد. تلاش بری ساماندهی رهبران سازش نکرده ذیل همایش حمایت از انقلاب اسلامی مردم فلسطین و تشکیل اتحادیه ی آن‌ها از سایر اقدامات بود.

استراتژی تشکیل هسته های مقاومت
سیاست کلی جمهوری اسلامی در این دوره به گسترش بیداری اسلامی و تشکیل هسته های مقاومت سوق یافت. سیاست نظام در این دوره به حمایت از انتخابات برای تعیین تکلیف فلسطین، تغییر یافت. بعضی نهادهای مردمی و نیمه مردمی، نیمه دولتی در این سال‌ها به ترویج مسئله‌ی فلسطین با محوریت تبلیغ برای مخاطب داخلی همت گماشتند.

انتفاضه الاقصی و موج تبلیغی
کلید خوردن انتفاضه الاقصی با رفتن شارون به مسجد الاقصی نیز گامی مهم در فضاسازی و به راه افتادن جریان‌های مختلف با محوریت رویکرد ترویجی داخل کشور داشت. از این دوره کلاس‌ها و جریان‌های صهیونیزم شناسی، اسرائیل شناسی و یهود شناسی در داخل کشور نضج گرفتند و محصولات فرهنگی و کتب و مستندهای متعددی در مورد مقاومت اسلامی تولید شد.

حرکت‌های جدید با محوریت نقش آفرینی مردمی
اما در انتهای دهه ی هفتاد اقدامات جدید مردمی، فضا را تغییر داد. تشکیل ستاد پاسداشت شهدای نهضت جهانی اسلام (استشهادیون) و ثبت نام برای عملیات استشهادی علیه منافع آمریکا و اسراییل، جنبش دفاع از استقلال ایران و نوع برخوردهای صورت گرفته بعد از نشست سعدآباد در مسائل هسته ای، پخش گسترده مستندها و محصولات مرتبط با شهدای نهضت جهانی اسلام و مقاومت اسلامی، سخنرانی‌های جنجالی و راهپیمایی‌های اعتراضی علیه سفارتخانه های بیگانه و مشخصاً سفارت انگلیس، محصول نگاه جدیدی در دهه ی هفتاد بود که معتقد بود، بر اساس اصول اساسی اسلامی در مورد نفی سبیل و دفاع از دار الاسلام و اهتمام به امور مسلمین، نقش آفرینی در وقایع بین‌المللی و مقابله با استکبار و هجمه آن به جهان اسلام، احتیاج به حضور فعال جریان‌های مردمی و دانشجویی مستقل دارد. این موج مردمی چند استراتژی مهم داشت: نمایش آمادگی و ایجاد ظرفیت برای موضع گیری و حضور رهبری دینی و حاکمیت برای موضع حداکثری در مسائل بین‌المللی و سیاست خارجی، اعلام همدردی مردمی و غیر دولتی با جهان اسلام، مقابله با سازش طلبی سرخوردگان و محافظه کاران داخلی، احیای گفتمان ابتدای انقلاب و مشخصاً گفتمان امام خمینی (سلام الله علیه)، نقش آفرینی مستقل و غیر فرمایشی در وقایع جهانی و…

استراتژی جدید جمهوری اسلامی
استراتژی جمهوری اسلامی نیز در این فضا به سمت به قدرت رساندن اسلام گرایان و هسته های مقاومت در کشورهای مختلف کشیده شد که از جمله در لبنان و فلسطین به قدرت رسیدن حماس و تغییر جایگاه حزب الله و حامیان مقاومت در دولت و مجلس لبنان را در پی داشت و در بعضی کشورهای اسلامی دیگر نیز با روی کار آمدن اسلام گرایان همراه شد.

جنگ ۳۳ روزه و حرکت به سمت فلسطین
جنگ ۳۳ روزه و حمله اسراییل به غزه و جنوب لبنان موج دیگری را به راه انداخت. فراتر رفتن از اعلام‌های رسانه ای و نمادین در قالب متراکم کردن انرژی جهان اسلام به سمت قدس شریف گام جدید بود. در نتیجه ی این اقدام، طرح اعزام زمینی نیرو به لبنان و فلسطین مطرح شد. فراتر از یک حرکت نمادین، قرار شد برای نمایش آمادگی واقعی، داوطلبین اعزام به غزه و جنوب لبنان، با عبور از شهرهای مختلف و فضاسازی آن‌ها از طریق مرز زمینی رهسپار منطقه شوند. گرچه از اول این حرکت جنبش عدالتخواه دانشجویی نمادین می‌نمود، اما موج رسانه‌ای و مردمی ایجاد شده حول آن باور نکردنی بود. بعد از «نیز موج مطالبه ی فرهنگی» از نهادهای مسئول در قضیه ی فلسطین و لبنان، تحریم کالاهای صهیونیستی با محوریت جنبش دانشجویان جهان اسلام و انجمن دانشجویان حامی قدس شریف وارد فاز جدی تری شد.

جنگ ۲۲ روزه و فرودگاه مهرآباد
با کلید خوردن جنگ ۲۲ روزه، اقدام جدیدی با تحصن در فرودگاه مهرآباد و بعضی شهرستان‌ها مثل مشهد و زاهدان و یزد و کرمان و… صورت گرفت. در تهران فرودگاه مهرآباد انتخاب شد چرا که هم در داخل تهران بود و رفت و آمد و حضور مردم و رسانه‌ها به آن آسان بود، هم به صورت عادی در معرض دید ده‌ها هزار مردم مراجعه کننده به فرودگاه قرار داشت و قابل سانسور نبود، هم جدی بود و در صورت رفع موانع، حاضرین در آن، آمادگی کامل برای حضور در صحنه داشتند، هم به خاطر مرکزیت امکان حضور نخبگان را فراهم می‌کرد، هم سابقه ی تاریخی اعزام سپاهیان محمد رسول الله(صلی الله علیه و آله وسلم) به سوریه و لبنان و بعضی حرکت‌ها مثل اقدامات شهید محمد منتظری را داشت و ارزش آن را دو چندان می‌کرد، از همه مهم‌تر، قابلیت تکرار و کشوری شدن در شهرستان‌های مختلف را داشت. تعیین جایزه برای سران امنیتی نظامی اسرائیل بعد از ترور عماد مغنیه و تعیین جایزه برای سران کشورهای خائن مشخصاً اردن و مصر و سعودی، از اقدامات متصل به این تحصن بود که موجی را در کشور بعضاً خارج از کشور ایجاد کرد.

مجموعه های جدید جهان اسلامی
در این بین، مجموعه های جدید جهان اسلامی مثل اتحادیه ی امت واحده از دل تحصن مهرآباد جوشیدن گرفت، که بعدها حرکت‌هایی نظیر همایش بین‌المللی مقابله با استکبار جهانی و کاروان آسیایی غزه را شکل داد. بعضی مجموعه های مردمی‌تر مثل موسسه گفتگوی دینی هم با فضاسازی داخلی و گفتگو و نقش آفرینی بین‌المللی در این فضا سهیم شدند.

هسته های مقاومت حقوق بشری و تحریم کالاهای صهیونیستی
همگام با این فضای داخلی در بعد بین‌المللی باید این فضا برای انسان غیر مسلمان به عنوان یک فاجعه ی بشری طوری طرح می‌شد تا فهمیده شود. تشکیل تشکل‌های حقوق بشری اسلامی نظیر کمیسیون حقوق بشر اسلامی در لندن، طرح مسئله ی فلسطین و تسری آن به عدالتخواهان و آزادی خواهان و حق طلبان حتی غیر مسلمان، تهییج آن‌ها و جهان اسلام به مبارزه ی اثرگذار اقتصادی و فرهنگی و سیاسی برای مقابله با آپارتاید و هولوکاست انسانی در فلسطین، گام دیگر این بیداری بود که با شهادت بعضی از آن‌ها نظیر راشل کوری ابعاد تازه ای یافت. تاکید بر ضرورت تحریم کالاهای صهیونیستی و حامیان صهیونیسم که از آغاز مبارزه شکل گرفته بود، به صورت جدی‌تر پی گیری شد و در کل جهان اسلام و از جمله در داخل کشور اقدام به فضاسازی نمود. این مبارزه که از زمان تصویب قانون انقلاب اسلامی مردم فلسطین با کش و قوس بسیار پیش رفته بود، تا تصویب چندین قانون و نهایتاً معرفی لیست رسمی وزارت خارجه به مجلس پیش رفت؛ و هنوز تکاپوی مردمی دانشجویی بر سر معرفی به مردم و مطالبه از مسئولین ادامه دارد که تا تحقق کامل راه آن باز است و سال حمایت از تولید ملی بتواند زمینه ی به ثمر نشستن جدی آن را فراهم کند.

استراتژی حقوق بشری
این اقدامات در فضای بین‌المللی که در کنفرانس‌های دوربان اول و دوم، و بعضی نهادهای بین‌المللی نیز توانسته بود، نتایج واقعی و پیروزی‌هایی به دست بیاورد، با اتفاقات افتاده نظیر حمله به کشتی آزادی برای شکست محاصره ی غزه وارد فاز جدیدی شد که فعالیت‌های مرتبط را روحی دوباره بخشید. این بار، نگاه بر این قرار گرفت که انرژی تمام عدالتخواهان و حق طلبان عالم را در یک نقطه متمرکز کرده و ظلم آشکار غیر قبال توجیه را با حرکت برون دینی و فراملی و مذهبی با مشترکات انسانی به عرصه¬ی نمایش گذاشته شده که کاروان آسیایی نجات غزه بیان اهداف جهادی و رساندن صدای مظلومین از طریق زبان حقوق بشری، پی گرفت که ده‌ها کاروان نیز همراه با همین فضا از نقا مختلف دنیا به صورت زمینی و دریایی و حتی هوایی، پی¬گیر مسئله شدند.

بیداری اسلامی و حرکت و انقلاب مردمی برای آزادی فلسطین
به ثمر رسیدن بیداری اسلامی در سال ۲۰۱۱ میلادی و پیروزی انقلاب‌های مردم تونس و مصر و بعدها لیبی و گام اول انقلاب یمن زمینه ی موج جدیدی از بیداری اسلامی را کلید زد که علاوه بر همراهی مردم کشورهای منطقه و مطالبه ی تغییر روابط دولت‌های شان با اسرائیل، نوعی از حرکت از جنس انقلاب اسلامی را به مبارزه ی فلسطین تسری داد. این حرکت، مبتنی بر حرکت فکری و فرهنگی مبارزه ی مردمی غیر مسلحانه به سمت فلسطین بود که در قالب یوم النکبه با حرکت جوانان آواره ی فلسطینی و بعد در یوم النکسه حرکت جوانان فلسطینی و لبنانی و سوری و اردنی را به همراه داشت. که به ویژه یوم النکبه معادلات منطقه را بر هم زد. مجموعه های مردمی جهان اسلامی در داخل کشور نیز اتحادیه¬ی هماهنگی فعالان غیر دولتی حوزه ی بین‌الملل و جهان اسلام را شکل دادند.

یوم‌الارض و راهپیمایی جهانی به سمت قدس
در حقیقت استراتژی سطل آب، فریاد زدن همه، حرکت مردمی به سمت فلسطین جهت اتحاد امت و مقابله با دشمنان آن با قالب حقوق بشری و ادبیات جذب کننده برای همه ی عدالتخواهان و آزادی خواهان، پیام آور موج جدید بود که با حرکت کاروان‌های مختلف از سراسر جهان در یوم‌الارض کامل شد؛ و پیش بینی می‌شود یوم النکبه ۲۰۱۲ نیز بار دیگر چنین حرکتی را ببیند.

در این گام باید به صورت حقیقی و مجازی با ادبیات حقوق بشری و حفظ حقوق انسان‌ها حرکت همراه از جانب کشورهای آزاد شده و در حال انقلاب صورت بگیرد؛ و سخنان امام در مورد وادار به همراهی کردن سران کشورها با فشار مردمی وارد فاز جدیدی شود. طبیعتاً با تثبیت پیروزی‌های اسلام گرایان در انقلاب‌های منطقه باید در میان مدت اتحادیه ی جمهوری‌های آزاد و مستقل نیز به سمت برداشتن گام‌هایی مثل ارتش متحد اسلامی برای مقابله با اسرائیل و آمریکا برود که در کنار استراتژی حقوق بشری، انتخابات درون فلسطین، برخورد نظامی و اسلحه ی گرم نیز وارد معادلات مختلف در کارزار فلسطین گردد.

همین مطلب در امت نیوز، تریبون مستضعفین، مجلات نور، مصاف