چراکه محدودیت در استفاده از سوخت ایجاد کرده و کشورهای درحال‌توسعه که فناوری پایین و بهره‌وری کمتر دارند متضرر شده و مزیتشان را در مواردی مثل توسعه صادرات انرژی و صنایع مبتنی بر انرژی مثل فولاد، امکان ایجاد زیرساخت‌های اصلی کشور و… از دست می‌دهند.بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم
اشاره: این مطلب در پایین ۱۳۹۵ بعد از تصویب کنوانسیون پاریس در دولت و مجلس و پیش از ارجاع به شورای نگهبان نوشته شد.
دولت و مجلس الحاق ایران به توافق پاریس را تأیید کرده‌اند
?توافقی که هم‌وغمش کاهش گازهای گلخانه‌ای و مشخصاً دی‌اکسید کربن است
ظاهرش هم پاک‌سازی محیط‌زیست و جلوگیری از گرم شدن زمین است
?اما به‌جای تمرکز روی گازهای آلاینده‌ها مثل منوکسید کربن، سرب، اکسیدهای نیتروژن و اکسیدهای گوگرد تنها بر گازهای گلخانه‌ای و مشخصاً دی‌اکسید کربن تمرکز کرده است
امری که نه‌تنها نقش عینی بر کاهش آلودگی‌ها ندارد، ازنظر علمی براثر آن بر تغییرات آب و هوایی توافق نیست بلکه آثار ویرانگر بر پیشرفت کشور دارد
?چراکه محدودیت در استفاده از سوخت ایجاد کرده و کشورهای درحال‌توسعه که فناوری پایین و بهره‌وری کمتر دارند متضرر شده و مزیتشان را در مواردی مثل توسعه صادرات انرژی و صنایع مبتنی بر انرژی مثل فولاد، امکان ایجاد زیرساخت‌های اصلی کشور و… از دست می‌دهند.
?البته حرف‌های خوبی هم در آن هست، اما درست کردن امکان نظارت قدرت‌ها و سازمان‌های بین‌المللی بر ما مثل الحاق غیرعاقلانه ما به ان‌پی‌تی در زمان تمدید مادام‌العمرش فرصت و امکان فشار بر ما و تحریم‌های آتی را برای قدرت‌ها فراهم می‌کند. چنین اصلاحاتی خوب است انجام شود اما با مدیریت و برنامه‌ریزی خودمان و بدون تعهد بین‌المللی.
?در طرف مقابل آمریکا حاضر نشده به کنوانسیون‌هایی مثل پاریس و کیوتو ملحق شود. حتی کنگره مصوب کرده به توافقاتی که تولید گازهای گلخانه‌ای را محدود می‌کند و جلوی پیشرفت امریکا را می‌گیرد نخواهند پیوست
همین مطلب در کانال جمهوری