تلخ‌ترین نوشته ی من؛ سوگنامه‌ای درباره ی کشاورزی و دامداری در ایران

به صورت تاریخی مسائل کشاورزی و دامداری ایران را بررسی کرده است. این بررسی که در اکثر موارد، مستند به خاطرات شخصی خود و خانوادهٔ نگارنده و مشاهداتی غیر انتزاعی از دوران پیش از صنعتی شدن کشور تا به امروز را در بردارد، به پی‌گیری دست‌های خارجی و مشخصاً انگلیس و آمریکا و اسرائیل در کشاورزی و دامپروری کشور، بررسی اقدامات خوب و بد حاکمان در دوران ستمشاهی و نظام اسلامی، مشکلات دوره‌های مختلف و…. پرداخته و این کتاب را به پدیده‌ای بی‌بدیل تبدیل می‌کند.

بسم الله الرحمن الرحیم

«تلخ‌ترین نوشتهٔ من» کتابی از مبارز انقلابی حاج حیدر رحیم‌پور است که به مسائل کشاورزی کشور می‌پردازد. این کتاب از چند منظر اهمیت بسیار جدی دارد:

  • به صورت تاریخی مسائل کشاورزی و دامداری ایران را بررسی کرده است. این بررسی که در اکثر موارد، مستند به خاطرات شخصی خود و خانوادهٔ نگارنده و مشاهداتی غیر انتزاعی از دوران پیش از صنعتی شدن کشور تا به امروز را در بردارد، به پی‌گیری دست‌های خارجی و مشخصاً انگلیس و آمریکا و اسرائیل در کشاورزی و دامپروری کشور، بررسی اقدامات خوب و بد حاکمان در دوران ستمشاهی و نظام اسلامی، مشکلات دوره‌های مختلف و…. پرداخته و این کتاب را به پدیده‌ای بی‌بدیل تبدیل می‌کند، که هم سند تاریخی سیر کشاورزی در کشور و مشخصاً استان خراسان است و هم دست‌های داخلی و خارجی دست‌اندر‌کار ضعف کشاورزی را توضیح می‌دهد. از سوی دیگر این موارد مستند به اسناد تاریخی نیست و مشاهدات مستقیم نگارنده را بازتاب می‌دهد.
  • توضیح ساختار سنتی کشاورزی و دامداری متفاوت از آنچه در درس‌های رایج مهندسی کشاورزی و برنامه‌ریزی و توسعهٔ روستایی مطرح می‌شود در قالب مشاهدات عینی، بررسی ساختار اداری، ساختار شرکت‌های تعاونی، نمونهٔ خلافکاری‌ها، پلیدی‌های بخش دامداری جزو بخش‌های این کتاب است.
  • از همه مهم‌تر در بخش نقادی بر بخش کشاورزی با تقسیم بخش‌های مختلف کشاورزی کشور ذیل سفید برگ‌ها (گندم، برنج، حبوبات و…)، صیفی‌جات (خربزه، طالبی، هنداوانه، خار، بادنجان، کدوی خورشتی و…)، باختره‌ها (سبزی‌جات و…)، میوه‌های سردرختی (سیب، سیب گلشاهی، زرآلو، گوجه، گلابی، هلو، شلیل، تاکستان‌های انگور و…) را از مرحله تولید تا توزیع یک به یک بررسی کرده و سیر از بین رفتن بعضی گونه‌ها و به میدان آمدن بعضی گونه‌های دیگر را برشمرده است.
  • از مهم‌ترین ظرفیت‌های این کتاب، پی‌گیری دست خارجی‌ها و مشخصاً انگلیسی‌ها در تخریب کشاورزی و دامداری کشور است، از درخواست هیزم پسته کوهی و توت و زردآلو و گردو برای از بین بردن درختان بعضاً چند صد ساله تا وارد کردن نهال‌های دستکاری شدهٔ ژنتیکی از اسرائیل، ارسال حشرات موذی بی‌سابقه و فروختن آفت‌کش‌هایی که اثر منفی پزشکی و زیست محیطی دارند، تا دخالت در تجارت و جلوگیری از تجارت درست تولیدات داخل و تبانی برای ورشکسته کردن تولید کنندگان داخلی و… در این کتاب مورد بررسی قرار گرفته است.
  • این کتاب نه راه افراط رفته و همه موارد را به خارجی‌ها نسبت داده و نه راه تفریط رفته و همه چیز را به بی‌عرضگی خودمان نسبت داده است. اما آسیب‌شناسی‌های دقیقی از فرهنگ عمومی (وضعیت فرهنگی تولید و مصرف و حتی الزامات تربیت اقتصادی اشاره دارد)، نقش ویران کنندهٔ یارانه‌های دولتی، رانت‌خواری‌ها، مدیریت‌های جهادی و غیرجهادی، کاغذبازی‌ها، عدم محاسبهٔ درست و انجام کارهایی به نام حمایت از کارگر که تولید را از بین برده و عملاً موجب بیکاری می‌شود و… جزو موارد برشمرده شده در این کتاب است.
  • این کتاب، کتاب علمی خنثی نیست. دید سیاسی نگارنده در کتاب کاملاً قابل ردیابی است. از مقابله با استکبار تا دل سوزاندن برای انقلاب، تا هزینه‌های خرج شده برای انقلاب، تا مقابله با نیروهای ضدانقلاب، تا حتی گله کردن از اشتباهات مسئولین رده پایین و حتی عالی کشور، تا مقابله با چپ و راست و فراز و فرود عدالتخواهان و حتی نگرانی‌های خانوادگی نگارنده که موجب شده برخی فرزندانش را به کشاورزی مستقیم و برخی را به خواندن کشاورزی آکادمیک وادار کند را به همراه خود نمایش می‌دهد.
  • تلخ‌ترین نوشتهٔ من لحن تند همیشگی حاج حیدر رحیم‌پور در برابر عدم پذیرش اشکالات را به همراه دارد، که با ذکر دسته بندی شدهٔ وقایع مرتبط همراه است. هر از چندی اشاره به مبان دینی دارد، و جایی به ذکر خاطره و طنز هم می‌پردازد. اما وقایع آن چنان تلخ و تکان دهنده است که مخاطب جا می‌خورد و صفحات کتاب که ناشنیده‌هایی از تاریخ و مشکلات و پیشنهادات اصلاح وضعیت کشاورزی کشور دارد را یک به یک بررسی می‌کند. تلخی‌هایی که حتی در زمان شهادت فرزند نگارنده هم دوچندان شده و سودجویان و غاصبان و عدم همراهی نهادهای مختلف و حتی کلاهبرداری‌های رسمی را به همراه دارد.
  • این کتاب در تلخی‌ها متوقف نشده برای بخش‌های مختلف کشاورزی و دامداری به ارائهٔ راه حل پرداخته است: حفاظت از مراتع کم علوفه و دادن جو به دامداران، تقسیم دامداری به دام پشمی و گوشتی، اصلاح‌نژاد دام‌ها، علمی شدن دامداری و… طرح‌هایی نیز برای دام‌های پروار و پروار بندی و اصلاح پشم ارائه می‌دهد و به ضرورت تبدیل پشم دام کشور به پشم مریونس اشاره می‌نماید.
  • در زمینهٔ کشاورزی نیز به ضرورت خاک‌شناسی پیش از هرگونه کشت، شیوه‌های افزایش کمیت (تسطیح زمین‌های آبگیر، ضرورت استفاده از کود حیوانی به صورت متناوب، تولید بذرهای با کیفیت و پرکمیت، عدم به کارگیری مواردشیمیایی در بعضی محصولات به صورت غیر تشریفاتی)، افزودن بر آب‌ها (با برنامه‌ریزی برای مهار آب‌های سطحی و بارندگی‌های برفی در مناطق کوهستانی، سیمانی‌سازی جوی‌ها در مسیر طولانی و بهره بردن از لوله‌ها) جزو سایر موارد بررسی شده است.
  • طرح‌هایی برای به‌سازی باغ‌ها و بهبود میوه‌ها مانند قرارداد تولید نهال میوه‌های در حال انقراض، توصیه‌هایی به باغداری (مثل توجه به زنبورداری، آبیاری قطره‌ای دایره‌ای شکل و…) اشاره کرده است. برای بهبود پالیزی‌ها وباختره‌ها هم به ضرورت اولویت مبارزهٔ بیولوژیک با آفت و توصیه‌هایی در مورد کود می‌پردازد. در مورد آب نیز به ضرورت جوی سیمانی یا رساندن آب با شاه‌لوله به مزرعه اشاره می‌کند و به ضرورت استخر با پوشش ژئوممبران تأکید می‌کند.
  • در پایان کتاب نیز در ده بند به ضرورت عدم فدا کردن کیفیت برای کمیت، عدم بیمهٔ اجباری کارگر به وسیلهٔ کارفرما، انتخاب کردن ناظران بهداشتی از خود صنف نه وزارت بهداشت، جایگزینی امور دام جهاد به جای ارادهٔ پیشتیبانی امور دام، نظارت و نه تصدی‌گری جهاد بر بهبود و تکثیر و تولید بذر، گرفتن کار‌شناسی از بانک‌ها، مبارزه با نرخ‌گذاری‌های نادرست، جلوگیری ازمقرارت بی‌جا و دخالت‌های مزاحم در شهرداری‌ها و شوراهای شهر و….، نرخ‌گذاری درست کالاهای خارجی، گرفتن هزینه گزاف از کالاهای وارداتی و واریز آن به صندوق حمایت داخلی تولید‌‌ همان جنس به عنوان رهکارهایی برای خروج از وضعیت فعلی کشاورزی پرداخته شده است.

این کتاب که تا کنون بالغ بر سی هزار نسخه از آن تکثیر شده است، برای قابل استفاده‌تر شدن و خریدن برای اقشار مختلف و صرفه جویی و نصف شدن قیمت‌ش ابزارهای مختلفی را برای اصلاح الگوی مصرف به کار برده است جا دارد محور رونمایی‌های متعدد، پایان‌نامه‌های تحصیلات تکمیلی، کرسی‌های آزاداندیشی و نقد، حلقه‌های مطالعاتی دانشجویان کشاورزی و اقتصاد و هم‌چنین محور مطالبات رسانه‌ها و مجموعه‌های مردمی از مسئولین گردد.

برای تهیهٔ این کتاب می‌توان از طریق شماره تماس ۰۹۳۸۰۶۹۶۰۲۰ و در تهران از دفتر مطالعات جبههٔ فرهنگی انقلاب اسلامی (راه) واقع در خیابان ۱۶آذر تقاطع نصرت (ضلع شمال غربی دانشگاه تهران) پلاک ۶۰ اقدام کرد.

همین مطلب در تریبون مستضعفین

این نوشته در معرفی محصولات فرهنگی ارسال و , , , , , , , , , , , , , برچسب شده است. افزودن پیوند یکتا به علاقه‌مندی‌ها.

One Response to تلخ‌ترین نوشته ی من؛ سوگنامه‌ای درباره ی کشاورزی و دامداری در ایران

پاسخ دادن به کشاورز لغو پاسخ

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *